Bindsla

Zie voor alle algemene informatie over sla, het zaaien, verzorgen, oogsten, etc. op de pagina van Kropsla. Hieronder vind je alleen de aanvullende informatie over deze ‘ondersoort’ van sla.

Bindsla wordt ook wel Romeinse sla genoemd, in het Frans “Romaine”, in het Engels “Cos” – wellicht handig om te weten als je eens in niet-Nederlandse zadencatalogi bladert).

Ze is, denk ik, vrij onbekend, ik zie het tenminste zelden of nooit in de winkels.

Bindsla is gewoon sla, met echte sla-smaak, maar dan in een vorm waarbij de krop niet op een roos van bladeren ligt maar verticaal omhoog komt, alle bladeren zitten opeengepakt.

Om die reden kun je je wellicht voorstellen dat de dicht opeengeplakte bladeren extra mals zijn (zoals de binnenste bladeren van kropsla), ze zijn vaak ook lichter van kleur omdat er in het hart van de sla geen licht bij de bladeren kan.

 

Zelf vinden we bindsla erg lekker, als er één sla, naast kropsla, de term ‘botersla’ zou verdienen, dan is het wel bindsla.

Op de foto’s zie je verschillende rassen bindsla, want net als bij kropsla bestaan er bij bindsla ook rassen in rood, of rood met groen, gespikkeld en gevlekt. Je kunt op de foto’s ook wel zien dat ze niet breeduit groeit maar al in een jong stadium omhoog komt.

En zoals er verschillen in kleurtjes bij verschillende rassen zijn, zo zijn er ook nog wel verschillen in textuur, waarbij bijvoorbeeld ‘gem’-soorten vaak iets knapperiger blad hebben, en dus wat minder mals. En sommige rassen groeien wel omhoog maar sluiten niet zo goed als andere rassen (omstandigheden als temperatuur en vocht en voeding hebben daar uiteraard ook nog invloed op). Niet goed zelfsluitende bindslarassen kun je, als je dat wilt, voor malsheid en/of kleur, helpen door ze met een stukje touw dicht te binden.

 

Bindsla kun je iets krapper uitplanten dan kropsla, eikenbladsla, etc., omdat ze dus meer omhoog groeit en niet breeduit.

Bindsla kun je vaak, in de koelkast of koel in wat krantenpapier gewikkeld, wel een dagje langer bewaren dan kropsla. Omdat ze een dichte krop vormt blijft het blad wat langer vers, je kunt het nog wat opfrissen door de krop een kwartiertje in ijskoud water te leggen voor de bereiding.

Als bindsla één nadeel heeft is dat, als er een langere periode van regen, de sla van binnen kan gaan rotten. Door haar vorm kan de regen niet zo makkelijk in de krop dringen als bij bijvoorbeeld kropsla, maar als er eenmaal regen in de krop is kan het vocht door de opeengepakte bladeren ook niet meer weg. Het voordeel wordt dan een nadeel. Wij hebben wel eens bindsla mee naar huis genomen die er van buiten nog best aardig uit zag maar van binnen zo nat was gebleven na een week regen dat de blaadjes snotterig en oneetbaar waren.

 

ZAAITABEL: