Gelukkig is het (bijna) herfst

Nog even een klein blogje met wat foto’s na deze week van geweldige storm en slagregens. Want gisteren eindelijk weer eens naar de tuin, in de regen natuurlijk 🙂

Je kunt er op twee manieren naar kijken, positief of negatief……..

In een slechte bui (en ik heb het woord ‘bui’ niet voor niets gekozen, wel zo toepasselijk), zou ik kunnen denken dat hele stukken van de tuin en van de paden onder water staan, na 50 millimeter regen op woensdag, 70 millimeter op donderdag, 20 millimeter op zaterdag, en zo nog wat millimetertjes verdeeld over de afgelopen week.

In een goede bui zou ik denken dat ik blij ben dat ik mijn laarzen weer heb gevonden en dat ze nog steeds goed waterdicht zijn.

In een slechte bui zou ik kunnen denken waar we in vredesnaam moeten beginnen met schoonmaken, opruimen en wieden. Wieden in vette klei is onmogelijk, omdat je er kruiwagens vol met aan elkaar geplakte grond door weggooit, en dat is zonde.

In een goede bui draai ik me om en wacht tot het droger wordt. Want dan kunnen we dus pas gaan beginnen met opruimen, wieden en schoonmaken, en dat is vroeg genoeg om me er druk over te maken.

In een slechte bui vind ik dat de zonnebloemen helaas door de storm zijn omgewaaid.

In een goede bui denk ik; ‘Grappig, horizontale zonnebloemen’. Ze zitten nog steeds met de wortels vast in de zompige grond, en bloeien ook gewoon door, dat is wel heel aardig van ze.

In een slechte bui denk ik dat in één week alle stokbonen volledig zijn verwoest (al was het einde al wel een beetje in zicht hoor).

In een goede bui denk ik: ‘Goed voor de zadenlijst!’ Ik heb de bonen overigens wel gelijk geplukt en thuis op een warme en droge ondergrond uitgespreid, bang dat de bonen in de verrotte en verdorde peulen gaan schimmelen. Of erger nog, door de constante vochtigheid gaan kiemen.

In een slechte bui denk ik: ‘Het grondwater staat zo hoog dat de kassen ook nog onder water hebben gestaan’. Het is het einde van alle tomatenplanten en komkommers, die hebben we gelijk uit de grond getrokken en weggegooid. De paprika’s en pepers hebben het overleefd maar hebben het wel heel zwaar.

In een goede bui kan ik bedenken dat we dit jaar de kassen al vroeg winterklaar kunnen maken. En ook positief; deze foto maakte ik aan het eind van de natte zaterdag; de zon schijnt!

De conclusie van dit verhaal? Dat het wel echt afgrijselijk slecht weer is geweest deze week. Maar dat ik blij ben dat het herfst is. Nu kan ik er de humor van inzien (niet elke dag hoor), en met 2 vriezers vol met groenten en fruit kan ik me niet druk maken om het verlies van de laatste tomaten, of wat rotte uien, omgewaaide rucola en gevallen peren.

Maar o wee als dit zou gebeuren in mei of juni, wanneer we volop tuinieren, en al onze zorgvuldig gezaaide jonge plantjes nog voor de bloei of oogst al verdrinken of verwaaien. Dan had ik nu echt een heel erg slechte bui.

Om positief te eindigen; lang leve onze verhoogde bakken! Want die zijn nat, staan zelfs in het water, maar staan niet onder water. Het nadeel van verhoogde bakken is dat je bij droogte vaak en veel water moet geven. Maar water weghalen bij overvloedige regen kan niet. Dus geven we liever water bij droogte in de verhoogde bak dan dat we in de lage grond bij overvloedige regen watergeultjes richting de sloot moeten graven.

We oogsten nu uit de verhoogde bakken nog volop krootjes, venkel, worteltjes, rammenas, krulandijvie. De doorgeschoten sla halen we deze week weg (goede compost), en de regenton is in ieder geval lekker gevuld. Ja we blijven positief 🙂 .

Komende week schijnt het best lekker weer te worden, met een zonnetje, een wolkje, weinig of geen regen, weinig of geen wind. Ik verheug me er nu al op. Maar dan moeten we dus wel echt en hard aan het werk.