Eindelijk

Over een week is het IJsheiligen. En de weerberichten voorspellen voor Zuid-Holland geen nachtvorst meer. En dus gaan we uitplanten…… heel veel uitplanten. Maar we hebben veel te veel zaailingen en planten om dat in één dag te kunnen doen. Bovendien is uitplanten meer dan een gaatje graven en daar een plantje in zetten. Sommige soorten moeten in de kas (heet!!), andere in een pot, sommige soorten moeten bij een stok of klimrek worden gezet (dat eerst moet worden gezet/gebouwd). Weer andere moeten in een ruim plantgat met wat potgrond erin, nog weer andere kan ik in plugjes in rijen planten en er zijn ook altijd planten die direct na het uitplanten moeten worden beschermd tegen de vogels.

Ik liet in mijn blog van 18 april een filmpje zien van een min of meer opgeruimde kas. Ondertussen staat ze weer vol. Het groeit bijna elke dag een beetje aan:

Het is duidelijk dat we nog niet klaar zijn met uitplanten (en ook niet met zaaien :-). Bij gebrek aan regen moeten we vaker dan in andere jaren water geven, zowel zaaisels als zaailingen en planten en potten. Dat kost veel tijd, Ruud heeft zelfs de waterpomp al een keer meegenomen om alle lege watertonnen weer te vullen, plus de net opkomende aardappelen en wat jonge planten.

We snakken naar een goede regenbui. En ik hoor dat van heel veel mensen in Nederland en België. Duimen voor dit weekend want dan schijnt er wat regen te kunnen vallen! Ondertussen planten we verder uit, en blijven we zaaien. Ik heb al 3 weken 2 zakjes worteltjeszaden en een zakje stengelui in mijn tuintas, en vandaag ben ik er eindelijk aan toe gekomen om ze te zaaien. Ook nog even water geven. Ondertussen heeft Ruud de tuin min of meer onkruidvrij zodat ik door kan gaan met planten.

De kassen zijn klaar: de stokken zijn uitgemeten en gezet, en de tomaten, pepers, paprika’s en komkommers/meloenen zijn uitgeplant. Tussen de planten ligt paardenmest (die de hele winter buiten heeft gelegen en al wat aan het verteren is). Het onderdrukt onkruid, houdt de bodem langer vochtig, en geeft ook nog wat voedingsstoffen af aan de grond.

Buiten zijn de courgettes en pompoenen geplant, en de bonenstaken zijn gezet. De stokbonenzaden zijn gekiemd, die kunnen we na dit weekend bij de stokken uitplanten. Tegelijkertijd zaaide ik ook wat stamsperziebonen die ik in een verhoogde bak ga uitplanten, voor een eerste vroege oogst van boontjes.

De maïs is gezaaid en begint voorzichtig te kiemen, en de Dahlia’s die ik in potten heb voorgetrokken kunnen worden uitgeplant. Komend weekend gaan we de Afrikaantjes uitplanten, de bietjes en Cosmea, en ik moet nog wat andijvie en nieuwe bietjes zaaien. De rozen moeten nog wat voeding krijgen (ze gaan zelfs al knoppen maken) en we moeten nog een rek voor de augurken maken. Ik heb nog wat Begoniaknollen die opgepot moeten worden en we hebben eindelijk het vliesdoek van de doperwten afgehaald (ze zijn nu zo’n 40 centimeter hoog en in principe niet interessant meer voor vogels (tot ze peulen gaan maken, dan zullen we ze weer moeten gaan beschermen).

De kruiden in potten groeien goed en hebben wat voeding en natuurlijk ook water nodig. We oogsten al volop van de dragon, tijm, rozemarijn en Griekse bergthee, en van de Salvia officinalis albiflora die binnenkort gaat bloeien (foto bovenaan dit blog). Eén oreganoplant lijkt dood want die krijgt nog steeds geen blaadjes, die moet ik nog even uit de pot halen. Gelukkig heeft een andere oregano de kletsnatte winter wel overleefd en maakt al volop blaadjes. Een paar keer per week kunnen we wat groene asperges oogsten, en we eten zeker 2 keer per week sla uit de tuin.

We vervelen ons dus allesbehalve. Bak voor bak met zaailingen komt leeg, en vak voor vak in de tuin komt vol. Om die reden maak ik snel een eind aan dit blog: ik moet nog even restjes zaden van soorten die ik zaaide opruimen, en tegelijkertijd zaden opzoeken die ik morgen nog wil zaaien.

Wat een drukte deze tijd! En wat een verschil met vorig jaar, toen de kassen en de tuin hier wekenlang zo kletsnat waren dat planten dood gingen in de modder. We hebben afgelopen winter de grond in de kassen opgehoogd zodat er wat minder water in zou kunnen blijven staan. Maar dit voorjaar is één van de droogste van de afgelopen jaren. Het is altijd weer anders dan je verwacht…… saai wordt het nooit!

Tot slot nog één foto, van één van de eerste bloeiende vaste planten in de tuin. Ik zaaide zelf zaden van de prachtige roze Akelei Nora Barlow. Ik oogstte de zaden van een plant die als enige in de buurt groeide en bloeide. Het resultaat is een paars bloeide Akelei, ze kruist dus heel makkelijk en over grote afstanden. Ik hoopte door de isolatie op een echte Nora Barlow, maar ach…. deze is ook mooi!