Een dominee en een vliegende kraai

Als ik op internet zoek lijkt dit gezegde niet eens te bestaan. Maar toch gebruiken veel mensen hier in de buurt wel de uitdrukking (want dat is dan misschien een beter woord) “Een dominee en een vliegende kraai vangen altijd wat”.

En dat geldt niet zo voor mij, want eigenlijk is vooral Ruud degene die niet langs een ophaalplaats voor grof vuil kan lopen of fietsen zonder te kijken of er iets van zijn gading bij zit.

Maar nu vond ik toch iets. Nou ja, eigenlijk vond Ruud het en liet het aan me zien, eerlijk is eerlijk. Het werd nota bene op de volkstuin door iemand weggegooid.

We zijn nog niet ´bij´, maar vak voor vak halen we de achterstand in. En het vak waar de doperwten en tuinbonen in stonden hebben we vandaag opgeruimd (ja, die met de schuine hekken die nu dus ook door Ruud met veel plezier zijn weggehaald :- ) ). Aan de achterkant van het vak staan de stokbonen maar Ruud heeft de rest van het vak leeg- en schoongemaakt. En een heerlijk rechttoe rechtaan bouwsel  gemaakt zodat we er een net overheen kunnen draperen. Want hier komen de late kolen.

En achterin zie je het rekje al staan. Zomaar door iemand weggegooid. Ik kan het niet begrijpen. Maar eens weggegooid blijft weggegooid en nu is het dus van mij, en ik ben er blij mee.

Een uurtje later:

Ruud heeft het aan het blauwe hek vastgemaakt. Het is een beetje rommelig dit jaar want ik heb er nu eigenlijk niet de juiste potten voor, en ook niet de juiste planten (het is tenslotte al half juni en ik heb nog maar wat zaailingen bij elkaar geschraapt), en zelfs dan ben ik er al blij mee. In de potten een wit met lila-paarse Fuchsia, een rood bloeiende Salvia, 2 keer Asarina procumbens en een Tagetes lucida die ik nog in een zaaitray vond. Misschien niet ideaal maar dat komt volgend jaar wel. En ik ben niet altijd even blij met Ruud als ‘stadsjutter’, maar dit keer dus wel!!

Jammer dat ik dan vervolgens de sneer krijg dat het tijd wordt voor een blog waarin ik net als vorig jaar potten tel (en daarin duidelijk schreef dat we ‘gaan minderen’ met het aantal potten). Ruud weet zeker dat het er dit jaar meer zijn dan vorig jaar, ik twijfel daaraan maar de potten op dit rek zorgen er misschien voor dat Ruud toch net gelijk heeft. Dus binnenkort een blog met de potten van dit jaar, maar ik wacht nog heel even tot de meeste planten in de potten bloeien, dat is toch altijd leuker om te laten zien dan potten met alleen maar groen blad.

Deze kan ik wel alvast laten zien:

Een witte Brugmansia in een speciekuip. Het is bijna zielig dat dit haar laatste jaar is. De afgelopen jaren heb ik haar in de herfst in een (ook al veel te zware) pot naar zolder gesjouwd, en omdat we gingen minderen met het aantal potten heb ik Ruud beloofd dat ze nog 1 mooie zomer in een extra grote pot = speciekuip krijgt en dan komende winter af mag sterven (een Brugmansia is niet winterhard). Terwijl ik dit typ word ik er bijna verdrietig van. Wellicht neem ik komend najaar wat stekken om te overwinteren (sssttt, niet tegen Ruud zeggen).

Ondertussen hebben we het erg druk. Want we kunnen onze tijd maar één keer besteden: en er kan al zoveel geoogst worden. Gisteren 4 bakken aardbeien ingevroren, en 1 bak aalbessen. Er liggen 6 courgettes te wachten om ingevroren te worden, en vandaag nog 3 komkommers geplukt. We hebben nog wat kapucijners geoogst, nog één keer plukken en dan is dat voorbij. Maar dan kunnen we ondertussen weer sla oogsten, en worteltjes. De sjalotten zijn ook bijna klaar. En de knofloken worden langzaam geel. Vanavond de zadenbox eens nakijken voor alles wat er nog gezaaid kan worden (en dat is nog best veel, kijk daarvoor even in de groentezaaikalender. Over een week is het ‘de langste dag’ (wat gaat het snel hè) dus daarna kunnen we ook late kolen als paksoi en Chinese kool gaan zaaien.

En ook in de kassen gaat het voorspoedig. Ik denk niet dat ik dit jaar al in juni de eerste rijpe tomaat kan oogsten, ik was natuurlijk wat later met zaaien en het is nog wel flink koud geweest in de kas in april. Maar de belofte van de oogst is er:

Op de foto Carneros Pink, wordt uiteindelijk rozerood met gele streepjes. Ziet er nu al goed uit (ik word om onduidelijke redenen altijd vrolijk van gestreepte tomaten). En ook de paprika’s ontwikkelen zich goed, nog klein maar de eerste vruchten verschijnen:

Paprika Osmarsko Kambe, kleine paprika’s die uiteindelijk rood gaan worden en leuk zijn om te vullen. Er is dus een hoop te doen, maar ook nog een hoop te verwachten.

Tot slot nog even 2 dingen: ik heb op de website van Pokon ook nog een blog geschreven, over wanneer je de vroege peulgewassen als tuinbonen, doperwten, kapucijners, etc. oogst (want je kunt ze ook te laat plukken, of te laat eten/invriezen): Peulgewassen op tijd plukken en verwerken

En ik beloofde al eerder deze zomer elk blog te besluiten met een foto van een bloem. En dit is de Zinnia elegans Inca. Ik had haar gezaaid maar de eerste uitgeplante zaailingen werden allemaal in één nacht opgevreten door slakken. Gggrrr. En toen had ik nog maar 3 of 4 zaden over. Uiteindelijk heb ik met zorg 2 planten op weten te kweken tot volwassen exemplaren. En die ga ik koesteren en er zaden van oogsten. Want ik wil er volgend jaar een tuin vol van, zo zomers is ze: