Drie keer ‘Hoera!’

Kort tuindagboekje want vrijdag nog geschreven. Maar deze heugelijke feiten wil ik toch graag even delen :-).

Heuglijk feit nummer 1:

Tomaten gezaaid. Mooi weer buiten, lekker achter het raam, in het zonnetje. Glas wijn erbij. En dan al die zakjes zien en alle labels, word ik zo vrolijk van:

Niet perse van de labels, maar vooral van het idee, elke soort in december al uitgezocht, dus ik weet welke soort welke kleur en vorm wordt. En ik kan me nu al verheugen op al die kleuren en smaakjes en tomatensoep en tomatensalade. En op de zomer.

Het ziet er een beetje vies uit maar dat is het niet. Ik plak tegenwoordig doorzichtig plakband op de labels, dan kan ik in het najaar gewoon het plakband vervangen en weer hergebruiken/herschrijven. Ik maak de labels trouwens van kunststof verticale lamellen, in repen knippen en dan aan 1 kant een puntje er van knippen. Beschrijven met een DWD-writer of watervast stift van de hema, gaat prima!

Tomatenzaden gezaaid. En gelijk even een blik geworpen op de aardappelen die nu een klein weekje in het volle licht staan. En ze leven! Al wist ik dat wel hoor. Maar heuglijk feit nummer 2:

De aardappelen gaan al spruiten. Nou ja, het zijn nog maar heel kleine puntjes, maar het begin is er. Op de foto zie je het biologische ras Solist, staat erom bekend dat ze heel langzaam spruit. Dus extra blij. En de Tiamo en Rote Emma spruiten ook. Toch in de schuur ook nog maar een paar Bleue d’Artois opzoeken, want ik zie nu al een aardappelsalade van gele/crème, rode en paarse aardappeltjes voor me.

En dan tot slot heuglijk feit nummer 3. Want na het boven brengen van de gezaaide tomaten en het spieken bij de pootaardappelen ook nog even door het perspex van de propagator gegluurd. En daar zag ik de eerste zaailing van de Impatiens namchabarwensis:

Moeilijke naam. Komt uit Tibet, in het dal van een berg met de naam Namcha Barwa. Dat verklaart dan die moeilijke naam. Vorig jaar kreeg ik een stekje van Stijn, maar helaas overleed die door een enorme plaag van luis op de plant.

Dit jaar kreeg ik zaden van Stijn. Maar Impatiensjes kunnen lastig zijn. En dus een paar zaden in de denomethode 2 weken in de koelkast op 0 graden gelegd en daarna in potjes met potgrond gezaaid en in de propagator gezet. En ze doet het!! Sterker nog, ik zag vanmiddag dat 5 andere zaden die ik gewoon zonder koudeperiode op de licht verwarmde kamer heb gezaaid, ook zijn gekiemd.

Voor wie haar niet kent, even een foto van vorig jaar. Zo mooi dus. En zo blij ben ik dus. En dan nu maar hopen dat ze graag hier wil blijven wonen, niet ziek wordt, wil groeien en bloeien, en heel misschien ook nog wel zaden zou willen maken.

Morgen naar de tuin, laatste stukje spitten en mest kruien. En daarmee zijn we weer terug op aarde, alweer :-).

p.s.; pagina over Citroengras is klaar. En zo links en rechts al een aantal recepten met foto’s geplaats, o.a. bramenkoek (pagina bramen), carpaccio van bietjes (pagina bietjes), courgettetaart (pagina courgette), verrassende tatin van Ottolenghi (pagina aardappelen), gazpacho (pagina tomaten). Ik hoop de komende dagen nog wat meer te kunnen schrijven op de website.