Dooie tomaten en een bloempje

Zoals gezegd in de laatste reactie op het vorige blog: punt. Vandaag een nieuwe dag, en een nieuw blog.

Twee hebben we er; dooie tomaten. En voor alle duidelijkheid; we hebben meer dan 100 tomatenplanten staan, dus dan is een tomaat die het niet redt altijd mogelijk. Het is een Bychok in kas 3 en een Sophie’s Choice in kas 1.

En omdat het slechts 2 tomaten zijn, in ook nog 2 verschillende kassen, en de rest er prima en gezond uitziet en groeit (als kool), maak ik me er vooralsnog verder ook niet zo druk om. Maar het lijkt op Sclerotinia. Ik heb geen verstand van ziekten en plagen, moet zelf ook gaan zoeken als er hier iets mis is met een plant. Maar ik kan in ieder geval altijd iedereen aanraden om te googelen in het Engels. Begin met de naam van je groente of kruid of bloem plus erachter wat je ziet. Dus ik googelde op ’tomato stem disease’. En dan is het een kwestie van afbeeldingen bekijken. Tot ik de foto dacht te zien die wel heel erg lijkt op mijn tomatenzaailing die het niet gaat halen. En op zo’n pagina vind ik dan een Latijnse naam. En Latijnse namen zijn het allerbelangrijkst, want dan kan ik weer verder zoeken op oorzaak en gevolg in het Nederlands. Lang leve internet!

En dus dacht ik aan Slerotinia sclerotiorum voor deze tomatenzaailing in de volle grond. Maar ik weet het dus niet zeker. En zoals al gezegd, zolang de andere planten gezond zijn doet het er ook niet toe.

Niet goed te zien op de foto maar het onderste stukje steel is bruin, verdord, bijna elastisch. En de zaailing is dus ziek en zwak, het blad wordt geel (en ligt daar maar op de grond te liggen, daar hou ik ook al niet van). En zo zijn de wetten; als je ziek bent moet je hier uit de grond en uit de kas, want ik weet niet precies wat het is, en wil ook geen enkel risico nemen voor de andere planten in de kas.

Haar gezonde zusje:

Je ziet het zieke zusje er nog vaag achter staan, maar deze is kerngezond, groen blad, gezonde steel. En…….. 2 diefjes (je ziet er één rechts, boven het onderste blaadje, en aan de andere kant, maar die kun je niet zien, zit er nog één). En diefjes… diefjes… dit is de Sophie’s Choice, een lage struiktomaat die dus niet gediefd hoeft te worden en niet hoger wordt dan zo’n 40-45 centimeter. Dus ik was niet van plan om die diefjes weg te halen, want het zijn dragende stengels, maar nu gaan ze nieuwe planten te worden.

En dus zet ik alles klaar om deze diefjes te stekken, want tomaten stekken is niet moeilijk (misschien is makkelijk zelfs een beter woord).

Water, de 2 diefjes in een bakje water (direct na het plukken van de diefjes in het water gezet, belangrijk!), 2 potjes gevuld met potgrond gemengd met wat brekerzand en goed nat gemaakt met water, een scherp mesje, en op het theelepeltje ligt wat stekpoeder.

Ik prik met mijn wijsvinger bij beide potjes een gaatje van een centimeter of 4 tot 5 diep in de potgrond. Ik haal de stekjes uit het water en snijd een blaadje weg dat erg laag zit. En ik snijd de steel schuin af (want dan is er een groter oppervlak om worteltjes vanuit te maken). Rechts heb ik al gedoopt in stekpoeder (en stekpoeder is optioneel, het bevat planthormonen en helpt bij het maken van wortels en het werkt schimmels tegen (staat er op de verpakking). Na de foto heb ik ook het linker diefje in het stekpoeder gedoopt.

En vervolgens beide stekjes voorzichtig in de gaatjes gestoken (want anders veeg ik het stekpoeder eraf) en de grond aangeduwd. Direct nogmaals water gegeven, en vervolgens de potjes in de schaduw gezet.

Eigenlijk moet je er een week niet naar kijken (wel tussendoor 2 of 3 keer voelen of er nog water moet worden gegeven). Want de komende dagen zullen de diefjes, die zijn gepromoveerd tot stekjes, slap hangen. Maar volgend weekend zouden ze mogelijk al iets overeind kunnen komen, en dat zou dan ook een teken zijn dat het eerste worteltje is gemaakt.

Ik heb wel eens eerder iets over het stekken van tomaten geschreven, iets uitgebreider, misschien ook handig om nog even te lezen: Tomaten stekken. Maar dat stukje is al weer van 2014, en dus is een herinnering, met verse foto’s, wellicht handig voor mensen die nog nooit tomaten hebben gestekt. Tomaten stek je dus heel makkelijk en snel, van een dief, en dat kan zeker nog de hele maand mei en ook begin juni nog wel. Handig als je nog een plekje over hebt, of iemand een stekje cadeau wilt geven. Of als er net als hier een plant dood gaat.

Tot slot nog één foto, van de eerste tomatenbloem. Nou ja, bloempje, want ze is maar klein hoor:

En de winnaar is…….. de Solanum spontaneum, een wild bestomaatje. En het leukste is: niet eens in de kas, het eerste bloeiende tomatenbloempje is een buitentomaat!!