De tussenstand

Ik schreef enkele maanden geleden al een blog over het zelf maken van plantenvoeding (Fermented Plant Juice). Ondertussen ben ik mijn 4e portie aan het maken (dit keer zelfs 3 potten tegelijk), wederom van smeerwortel. Want het bevalt me goed.

Ik kan natuurlijk nog niets over de uitkomst zeggen, want de zomer is pas net begonnen. Maar het doet in ieder geval geen kwaad (voor de mensen die wellicht wat huiverig voor eventuele gevolgen waren). En ik kan wel al iets vertellen over hoe de planten in de kassen het doen. Ik hoop dat later aan te kunnen gaan vullen met ervaringen in smaak, gezondheid van de planten in de nazomer, etc. En misschien is het rooien van de planten in de herfst nog wel het belangrijkst want de gezondheid van een plant kun je vaak ook aflezen aan de hoeveelheid wortels en de kwaliteit daarvan.

Allereerst: het experiment is nu al mislukt :-). Ik wilde, als test, een aantal planten (van dezelfde rassen) wel het Fermented Plant Juice geven en een aantal niet. Maar ik heb één keer, in de bloedhitte in de kas, niet goed nagedacht en de voeding per ongeluk aan alle planten gegeven. Vervolgens waren er ook wat planten waar het minder goed mee ging (door woelratten, slakken en luizen), die heb ik ook wat gegeven. En op een gegeven moment bedacht ik ook nog eens dat tomaten heel veel en lange oppervlakkige wortels maken en echt wel voeding op 60 centimeter afstand van de stam op kunnen halen. Als ik plant 1 voeding geef weet ik eigenlijk wel zeker dat plant 2 (en ook plant 3) daar ook van profiteren. Zeker als ik nadenk over wat wellicht het ‘geheim’ van die voeding is. En eigenlijk weet ik dat nog niet goed, ik zou er meer over moeten lezen maar ik heb er helaas geen tijd voor, het zou me niets verbazen als dat ‘winterwerk’ wordt :-).

Ik ben dus eigenlijk gestopt met testen en geef het gewoon aan elke plant in de kas, en daarbuiten aan elke plant die naar mijn mening wel een opkikker kan gebruiken. Want ik raak langzaamaan wel overtuigd van het nut ervan. Het is zeker geen wondermiddel. Ik heb het ook aan een tomatenplant in een hoek van de kas gegeven waar woelratten hun in- en uitgang hebben en de tomatenplant heel klein en zielig met geel blad stond weg te kwijnen. Ik heb het meerdere keren gefermenteerde plantenvoeding gegeven en de plant leek het wel iets minder slecht te doen, maar goed werd het niet (ondertussen is de plant verwijderd).

Op mijn instagram-pagina plaatste ik onderstaand filmpje al. Dat gaat daar heel gemakkelijk en snel via een ‘reel’ dus ga ik dat zeker de komende weken en maanden vaker doen. Ik moet alleen rekening houden met het feit dat zo’n reel maximaal 1,5 minuut duurt en dit filmpje is 2 minuten, dus op onderstaand filmpje zie je ook de laatste halve minuut.

Heel bijzonder of ingewikkeld is het niet hoor maar ik word zelf altijd wel heel vrolijk als ik zoveel tomaten van verschillende rassen zie. En het maakt wellicht wel veel duidelijk als het gaat om hoe ik tomaten verzorg. En dat is zeker geen wetenschap, er zijn mensen die het heel anders doen, met touw in plaats stokken, met andere of helemaal geen bodembedekking, wel of geen blad verwijderen, etc. – er is geen goed of slecht, alleen maar wat iemand zelf prettig vindt.

Dit is zoals ik het doe. En dat roept wellicht ook wel vragen op. Ik kreeg via instagram bijvoorbeeld al de vraag waarom ik zoveel blad weghaal. Dat doe ik om de luchtvochtigheid in de kas laag te houden, dat is beter voor het stuifmeel en de bevruchting. Maar ik doe het ook om de tomaten luchtig en vrij te laten rijpen. En er zijn zo geen natte bladeren waardoor schimmels en de pseudoschimmel phytophthora zich makkelijk kunnen verspreiden. Nog een voordeel is dat de lagere paprikaplanten die tussen de tomaten in staan zo ook voldoende licht krijgen om te groeien. En tot slot: als ik tomaten op deze manier verzorg kan ik een krappe plantafstand van 60 x 35 centimeter aanhouden. Voor alle duidelijkheid: ik laat naast de top met kleine bladeren altijd minimaal 5 grote/volwassen bladeren aan elke plant voor de opname van voedingsstoffen.

Ik kreeg ook een vraag over hoe vaak/veel ik water geef. Ik geef liever 2 keer per week een flinke plons van 1 gieter per 3 planten dan elke dag een klein beetje. Want bij vaker kleine beetjes water geven worden planten lui. Door ze minder vaak maar ruim water te geven stimuleer je de planten om meer en langere wortels te maken die verder van de plant vocht en voeding kunnen opnemen. Uiteraard laat je de grond rond de planten nooit helemaal uitdrogen want dan is er een kans dat de vruchten neusrot krijgen (als planten vochtgebrek hebben halen ze in nood het vocht uit de vrucht/tomaat zelf en dat zorgt voor bruine ingezonken plekken aan de onderkant van de tomaten).

En tot slot kreeg ik ook nog vragen over het stro tussen de planten. Eigenlijk zijn dat de resten van de paardenmest met stro die ik in december over de grond (of eigenlijk over de afgeknipte groenbemester) in de kas heb verspreid. Door dat bij het uitplanten rond de planten te verdelen geeft het wat voeding, mineralen, etc. af. Daarnaast houdt het onkruid tegen. En tenslotte houdt het vocht wat langer in de grond vast. Oh ja, en het stimuleert het bodemleven. Ik zou zelf niet zo snel alleen maar stro gebruiken want dan gaat het opwarmen van de grond in het voorjaar langzamer. En het stro composteert maar heeft daar voeding voor nodig en haalt dat uit de grond (jammer voor de tomaten die ook voeding willen). Ik zou, bij gebrek aan mest met stro eerder kiezen voor een mulchlaag van smeerwortel, brandnetel, munt, etc. tussen de planten in, dat geeft ook voeding plus de andere voordelen.

Afijn, in tegenstelling tot tuinrampjaar 2021 (met wekenlang wateroverlast, mol, woelratten en phytophthora) mogen we dit jaar vooralsnog niet klagen over alles wat er in de kas groeit en bloeit. Ik tik het snel even af!

En ook dit jaar heb ik het ras Liguria weer gezet, en zoals altijd als ik haar teel, is ze één van de rassen met de beste potentiële opbrengst (hoewel ze dit jaar flinke concurrentie heeft van rassen als Red Fig (foto bovenaan dit blog), Pink Fig, Bührer Kehl, Evan’s Purple Pear en natuurlijk ook de multiflora’s.

Nog even terug naar de gefermenteerde plantenvoeding. Ik schreef al dat ik eigenlijk nog niet heel goed begrijp wat het nu eigenlijk doet. Maar ik zag per toeval een aflevering van het programma Atlas dat de wetenschap achter het nieuws belicht. En in het vierde en laatste blokje vertelde een Belgische bioloog over zijn onderzoek m.b.t. schimmels in de bodem en hoe die in symbiose leven met planten en onderling voedingsstoffen uitwisselen. Heel interessant en het maakt ook iets duidelijk: ik denk dat ik met de gefermenteerde plantenvoeding schimmels via het gietwater bij planten breng, die gevoed worden door de bruine suiker. En uiteindelijk zorgen de wortels van de planten en de schimmels (er zouden honderdduizenden verschillende soorten bestaan die kilometers lange stelsels maken) dat voeding beschikbaar komt voor de planten. De uitzending kun je hier vinden en het onderwerp zit in het laatste gedeelte: Atlas, aflevering 25 mei 2022

We hebben de eerste tomaatjes geoogst en geproefd, dat is toch altijd weer een feest. En ondertussen oogsten we buiten knolvenkel en sla, bietjes en courgettes. De bonen bloeien, de maisplanten groeien en de aardappelen kunnen over ongeveer 3 tot 4 weken worden geoogst. Er is maar één manier om dat zeker te weten en dat is door 1 aardappel te rooien zodat we kunnen inschatten hoe lang ze nog nodig hebben om te groeien (en de kleine aardappeltjes die we van die ene plant oogstten eten we vanavond in een maaltijdsalade, een tweede feestje op één dag). Ik ga de aardappelplanten dit weekend ook eens gefermenteerde plantenvoeding geven, wie weet, misschien geeft het de planten en vooral knollen nog een flinke boost! En ik ga het zeker ook nog geven aan de nieuwe fruitbomen (ik kocht afgelopen voorjaar een perzik, abrikoos en amandel). En aan de kruiden in potten. En zo kan ik nog wel even doorgaan, volgende week maar weer nieuw blad plukken voor weer nieuwe weckpotten vol met gistende voeding :-).

De pagina over het zelf maken van gefermenteerde planten voeding uit planten en bruine suiker vind je trouwens hier: Zelf plantenvoeding maken

Tot slot weer een foto van een bloem. Dit keer is dat Consolida ajacis Salmon Rose. Ik zaaide de zaden in februari in de koude kas voor want ze kiemen soms wat beter als ze een koude periode krijgen. Ze doen het hier niet altijd even goed, de jonge planten houden niet van onze vette klei en kunnen dan nog wel eens wegkwijnen voor ze gaan bloeien. Maar dit jaar, in een verhoogde bak met losse en niet te natte grond, doen ze het prima; de planten zijn nu ongeveer 130 centimeter hoog en bloeien volop.