De oogstdrukte begint

Ik zeg net tegen mijn man dat ik graag nog even een stukje in mijn tuindagboek wilde schrijven. Maar eerst moest er nog 1,5 kilo aardbeien worden schoongemaakt en ingevroren. En een emmer tuinbonen. En de laatste peultjes en doperwten.Zo voorzichtig aan gaat het beginnen, de drukte van het oogsten. En dat klinkt heel leuk (en dat is het ook!) maar wat geoogst wordt verdwijnt niet vanzelf in vriezer of pot.

Op de foto: Lathyrus odoratus Pansy Lavender Flush, extra leuk omdat de planten wat lager blijven en zo’n mooie ‘lijn’ hebben in de bloem. En natuurlijk de geur, de geur van moestuin in de zomer.

Zo links en rechts bespeur ik nu ook wat geel blad bij onze aardappelen, met wat grijzige vlekken erin. Nog niks ernstigs maar we moeten nu wel de aardappelen per week bekijken. En dus hebben we van de 4 rassen die we nog hebben staan 1 aardappelplant gerooid. En de Tiamo blijkt al mooie grote aardappelen te hebben, die kunnen we gaan oogsten wanneer we dat zouden willen. De andere soorten zouden eigenlijk nog wel 2 of 3 weken mogen blijven staan om te groeien. We hopen op niet te nat weer want dat zorgt voor een snellere verspreiding van phytophthora. Maar zelfs als we alles morgen zouden moeten rooien zouden we niet ontevreden zijn.

In ieder geval wordt het tijd om te gaan zaaien, want er komen dus binnen 1 tot 3 weken 3 vakken vrij, en een vierkante meter bak. En alvast eens gezocht wat er gezaaid kan worden; bietjes, boontjes, zomerworteltjes, andijvie en sla natuurlijk, maar ook rucola, mosterdblad, rammenas, spitskool, savooikool, boerenkool, koolrabi, knolvenkel…… ik heb meer soorten/zaden in mijn tuintas dan dat ik plaats in de tuin heb :-).

Op de foto hierboven het blad van de kool Petit Posy, een koolsoort die, als alles goed gaat, komend najaar een steel gaat maken waar spruiten aan komen die half open staan (bijna als een soort mini savooikooltjes in paars met groen langs de steel (volgens de foto’s op internet dan, dit is het eerste jaar dat ik haar teel). In ieder geval is het bijzonder om te zien dat de helft van de planten lichtgroen blad heeft met een crèmekleurige nerf. En de andere helft van de planten heeft fel rozepaarse nerven. Mooi, nu al, dat voorspelt in ieder geval veel kleur.

En dan de tomaten; die bloeien en groeien prima. Sommige planten heb ik al moeten toppen omdat ik er op mijn tenen nog maar net bij kon. En het is 17 juni, tijd om te speuren naar een tomaat die wellicht als allereerste kan worden geoogst (net als bij de eerste aardbei, die we dan ook altijd netjes delen, allebei een halve, om te proeven :-)). En dit jaar lijkt dat de Brandywine Cherry te worden.

Nog helemaal niet eetbaar hoor, maar als je heel goed kijkt zie je dat ze niet meer zo groen is als het tomaatje dat je op de achtergrond ziet. Ook de Sweet Baby, Tumbling Tom Red en Black Prince zijn niet helemaal zo groen meer als hun broertjes en zusjes in de tros. Spannend wie het gaat winnen. Hoewel, uiteindelijk maakt dat ook niet heel veel uit, ik weet hoe dan ook zeker dat ik voor eind juni de eerste tomaten uit eigen kas zal kunnen oogsten.

En dan tot slot nog een foto van de paprika Blue Jay. Dit is de onrijpe kleur, ze begint lichtgroenig met iets violet erin en dat wordt vervolgens helemaal violetpaars. En als ze gaat rijpen (maar dat duurt nog even) zal ze uiteindelijk een soort rozig/paarsig rood worden. Mooi, en lekker.

Genoeg om me op te verheugen dus.

Afgelopen week nieuwe knofloken gereserveerd / besteld voor komend najaar, bij Leven van het Land. En vanavond nog eens op internet zoeken naar aardbeistekken, want daar zou ik wel eens een nieuw ras van willen proberen. En morgen zaaien, veel zaaien, voor alle plekjes die in de komende weken leeg komen.