Bonen – vervolg

Vandaag een mooie dag (beetje bewolkt, beetje fris) om eens de kas in te gaan. En dus het onkruid verwijderd, opgeruimd, bakken zo gunstig mogelijk neerzetten, en vooral de tomaten voor het eerst dieven en opbinden (nou ja, opbinden…., voor de eerste keer vast maken aan de stok zodat ze mooi recht omhoog groeit en bij de stok blijft). Op de foto de eerste bloempjes van het tomatenras Belarus Orange

En daar dan wel een paar uur zoet mee geweest. Gelijk van 2 soorten van de dieven nog stekken gemaakt (want tomaten stekken heel gemakkelijk – als een dief zo’n 5 centimeter groot is kun je haar uit de oksel halen, even vochtig maken en in wat stekpoeder dopen helpt ook nog wel, en dan een centimeter of 3 diep in zanderige potgrond steken, water geven en in de schaduw zetten. Morgen hangen de stekken slap, na het weekend zullen ze al overeind komen en heel voorzichtig worteltjes gaan maken. Over een week of 3 tot 4 zullen ze groot en sterk genoeg zijn om uitgeplant te worden.

En dan de bonen, een week of 2 eerder schreef ik dat ik gezaaid had. En met het mooie weer van de afgelopen 2 weken zijn de zaden (in de kas) snel gekiemd. En ook snel gegroeid. Al zo ver dat ze uitgeplant konden worden.

Op de foto zie je een ander bakje met zaailingen (want dit bakje is kleiner, dat kon ik makkelijk op de zijkant zetten zodat ik een foto kon maken :-)). Op deze foto zie je de zaailingen van pronkboon Sun Bright, vandaar ook het gele blad (want Sun Bright heeft geelgroen blad). De zaailingen zijn hier zo’n 10 centimeter hoog.

Ik geef voor het uitplanten van de bonen heel veel water (tot ze echt kletsnat zijn). Want dan kun je wat makkelijker pollen met zaailingen van elkaar scheiden zonder al te veel wortels te beschadigen).

Op de foto kun je zien hoe groot de pollen met zaailingen zijn. In dit geval de stamsperzieboon Amethyst (die dus in een grotere bak stond omdat ik er meer van heb gezaaid, en vandaar het meer groene in plaats van gele blad :-)).

Je kunt zien dat ze goed beworteld zijn, en het zijn pollen die ongeveer 8 centimeter hoog en breed zijn, de pollen gaan hier zo in hun geheel in de grond.

Zo zaai ik bonen, al aardig wat jaren. En zo hoeft het zeker niet, ik ken mensen die graag bonen voorzaaien in een tray, 1 boon per vakje. Er zijn mensen die liever bonen ter plaatse zaaien, etc. Maar ik zaai stambonen (lage bonen dus) altijd per 5 bonen bij elkaar, sojabonen 3 bij elkaar, stokbonen 7 bonen bij elkaar, dat is zo door de jaren heen voor ons prettig gebleken.

En dan komen die ‘dotjes’ met bonenzaailingen op een afstand van zo ongeveer 16 tot 18 centimeter van elkaar, de rijen 35 centimeter uit elkaar. Mocht je nog nooit bonen hebben gezaaid, experimenteer dan vooral eens met verschillende methodes, afstanden, etc. Ik vind dit in ieder geval zelf een prettige manier.

Tot slot nog een foto van de stokken naast de lage bonen, daar zijn de pronkbonen bij geplant (want pronkbonen kruisen niet met sperziebonen). Normaal gesproken zetten we stokken in een dubbele rij, maar in dit geval vond ik een soort van wigwam-achtig bouwsel wel leuk.

Omdat de pronkboon Sun Bright er dus bij komt, een pronkboon met fel geelgroen blad (duidelijk te zien op de foto), en nog fellere rode bloemen. Lekker maar dus ook decoratief, en dan mag ze mooi in een wigwamvorm groeien. Maar ik heb Ruud moeten beloven dat de stoksperziebonen en stoksnijbonen gewoon in dubbele rijen stokken worden gezet :-).