Blij

Het stro is er!!

Bij een manage besteld, voor ons project voor 2015 (hoewel dat project nu al start natuurlijk). Het werd gisteren bezorgd, en omdat we het niet gelijk kunnen gebruiken ligt het nu op een grote hoop in een leegstaand vak. We hebben het in de middag gelijk wel al in het vak van de aardbeien dat Ruud juist deze week had schoongemaakt gegooid, of beter gezegd rond de aardbeien gedrapeerd.

Het is de bedoeling dat we het elke keer dat we een vak schoon hebben gemaakt of hebben gespit de grond ermee bedekken.

Waarom?

• omdat het onkruid tegen houdt
• Omdat de grond er rust mee krijgt en het bodemleven zich er goed onder kan ontwikkelen
• omdat het vocht eronder vasthoudt
• omdat er allerlei insecten in kunnen schuilen komende winter
• omdat vogels dat ook wel weten en er juist wat te eten onder kunnen vinden als ze goed zoeken

Op de foto hiernaast zie je een verhoogde bak die ik heb schoongemaakt en eergisteren heb bedekt met stro. Dit is alleen nog oud stro, stro dat uit de strobalen vandaan kwam van het projectje van vorig jaar (dat helaas mislukte maar er niet voor zorgt dat ik niet met net zo veel zin aan dit project met stro begin :-)). Links zie je nog wat laat gezaaide rucola, rechts achterin een vaste plant die zich in de grond terugtrekt.

En zo zijn er ondertussen 7 verhoogde bakken schoon en bedekt met stro. Elke dag probeer ik er 2 te doen, dan zou ik dus eind volgende week klaar moeten zijn, ware het niet dat het volgende week wel echt herfst wordt en er dagen met regen zullen zijn.

Ook niet erg want dan hebben we genoeg in de kassen te doen, ook die moeten nog schoon en leeg, gespit, gemest en bedekt met stro (hoewel Ruud nog erg twijfelt over stro in de kas).

Ondertussen kwam naast het bestelde stro ook de eerste paardenmest. Dat krijgt de vereniging gratis van een nabijgelegen manege. En dus ook daar alvast 2 kruiwagens van meegenomen. Nu het volgende week slechter weer wordt zullen de paarden, die nu nog lekker buiten staan, naar binnen moeten en zal er wat vaker en meer mest komen.

En zo begint alles weer opnieuw. Zomer eindigt, laatste oogst, herfst begint, mest kruien, spitten, in januari gaan we weer zaaien. En dus gaan we al weer denken wat we volgend jaar willen, welke zaden we willen bestellen, we moeten nog een hek verzetten, er moet in de kas een looppad worden gerepareerd. Tuinieren is zeker geen zomerhobby, in de verte niet zelfs.

Op de foto zie je de paardenmest zoals die werd bezorgd. Ruud staat te scheppen terwijl ik foto’s maak (ja, de taken zijn hier goed verdeeld :-)). Je ziet de damp van de mest afkomen. Er fietsen wel eens mensen langs die afkeurend kijken of zeggen dat het stinkt. Ja natuurlijk stinkt het, dat is de amoniak in de urine, maar de stikstof die daar mede uit vrijkomt zorgt ervoor dat de mest al is begonnen met composteren. Als je goed kijkt zie je dat het op sommige plekken zelfs al wit uitslaat, een teken dat het al ruim warmer dan 60 graden is. De mest is zo warm (op de gok een graad of 60) dat we er volgend jaar al plezier van hebben.

Het gaat nu in de compostbak, daar mag het zich mengen met het groenafval dat er nu ook steeds bij wordt gegooid. En we gaan alvast een vak met mest vullen. Daar mag het de hele winter liggen tot we er in mei courgettes en pompoenen op kunnen laten groeien. Maar Ruud spit het ook wel onder, in de vakken waar volgend jaar kolen komen. Vooral niet in vakken waar uien, wortelen, bonen komen want die kunnen helemaal niet tegen deze verse mest. Maar kool blijkt er echt heel blij mee te zijn :-).

En dus maken we steeds meer vakken leeg, de laatste groenten oogsten en verwerken, het vak schoonmaken of spitten, mest of compost eronder en stro erop. Gisteren Parijse worteltjes geoogst, bietjes, peterselie en uit een verhoogde bak ook 2 winterrammenassen voor bij een bietensalade vanavond. Ze zijn nog niet heel groot, maar groot genoeg om al eens te proeven. De rammenassen mogen blijven staan tot in het voorjaar, we hebben ze in augustus gezaaid en kunnen ze de hele winter oogsten wanneer we willen, want winterrammenas heet niet voor niks zo, ze kunnen heel goed tegen vorst en mogen gewoon in de tuin blijven staan.

Dit was wel erg veel stro voor 1 tuindagboek, een berg stro, stro in verhoogde bak, stro in mest, en zelfs de rammenas ligt op stro. Om dan toch nog een beetje kleurrijk te eindigen nog maar eens een foto van een Salvia. Vorige week de microphylla uit de voortuin, deze week de x jamensis La Siësta uit de volkstuin. Ook deze bloeit al sinds mei, en nu nog steeds volop. De bloempjes zijn iets meer rokerig roze dan op de foto te zien is, maar ze geeft nog steeds kleur aan de tuin, terwijl andere planten al zijn verdwenen. Ze kan bloeien tot de vorst. Zou matig winterhard zijn maar overleeft hier in de vette klei toch gewoon elk jaar de winter. En ook belangrijk; de bloempjes en blaadjes zijn eetbaar, lekker in thee, ze ruiken en smaken natuurlijk wel wat naar Salie maar dan veel fruitiger, erg lekker (vind ik).