Bijna

Je voelt het, al is het koud (en vandaag ook amper zonnig), de lente is begonnen, officieel en onofficieel. Nog 1 of 2 weken (afhankelijk van het weer) en de eerste fruitbomen gaan bloeien.

Op de foto de Gieser Wildeman stoofpeer – nog een paar dagen en de knoppen springen open. maar ook de blauwe bes, aalbessen, kruisbessen, appels, pruimen, alles staat op springen. De knofloken groeien, de sjalotten lopen nog niet uit maar als je ze voorzichtig aanraakt voel je dat ze wortels hebben want ze zitten vast in de grond. De kapucijners groeien, de bieslook loopt uit, de aardbeienplanten maken nieuw blad.

En hoe gaat het dan met de tomaten in die o-zo koude kas? Nou, eigenlijk prima. 1 Ananas Bleu is helaas dood, maar dat kan altijd gebeuren. En aangezien ik van een aantal rassen 2 zaailingen in een pot heb staan heb ik een 2e Ananas Bleu alweer voorzichtig uit het potje met zusje gehaald en apart opgepot, dus dat is al weer hersteld.

Ik heb de afgelopen dagen nog vliesdoek over de zaailingen gedrapeerd maar heb dat nu ook weggehaald. Want vliesdoek houdt wel lekker warmte vast maar ook licht en de zaailingen zijn best lang en dun (niet heel erg maar ik wil niet dat het nog meer wordt). En heel zonnig wordt het niet de komende dagen dus de kans op verbrande blaadjes lijkt mij nihil.

Op de foto 2 tomatenzaailingen van dichtbij. Één van de 2 ga ik volgende week wegknippen, nu nog even wachten tot beiden het gezond blijven en hopelijk één de sterkste blijkt. Anders is het nog lastig kiezen en vind ik het ook een beetje sneu voor de afvaller. Ik zie het al weer gebeuren, dan toch maar weer proberen te redden en apart oppotten. Zucht.

Je kunt de fijne haartjes op de tomatenzaailingen al zien, en ik heb ze al geroken. Als je voor het eerst tomatenzaailingen opkweekt, wrijf dan eens (als ze groot genoeg zijn), over een stukje van een blaadje en ruik eens; een geur die niet te omschrijven is, ook niet perse lekker, maar alleen een tomatenplant ruikt zo. Er zijn zomers dat de geur zelfs in mijn haar zit, als ik net in de kassen de tomaten gediefd en opgebonden heb. Dus voor mij ruikt het naar zomer en naar tomatenoogst, ik vind het heerlijk!

Vandaag maar een halve dag tuin. Maar toch veel gedaan. Alles water gegeven, en de doperwten uitgeplant (foto) en dat was veel werk; eerst het stro voorzichtig weghalen, daarna de voorgezaaide planten poten, dan het stro weer voorzichtig om de zaailingen terug vouwen. Water geven.

En tot slot natuurlijk een hekwerk maken en alles goed afdekken met netten of gaas. Want vogels houden erg van net gekiemde zaailingen van erwten, kapucijners, peultjes, Lathyrussen, etc.. En dus begint de tuin al weer een beetje op een fort te lijken, doperwten beschermd, tuinbonen beschermd, alvast een hekwerk rond het aardbeienveld gezet (dat dekken we af na de bloei in juni), kapucijners beschermd, Lathyrus beschermd.

Er komt een tijd dat het allemaal weer weg kan, als er meer te kiezen en eten valt, maar ook als de planten zo groot zijn dat ze niet lekker meer zijn voor de vogels. Maar voorlopig komt er de komende tijd alleen maar bij (want ook koolplanten moeten in hun jeugd beschermd worden, en ook aalbessen na de bloei).

Op de foto mosterdblad in een mix van kleurtjes. hebben we ook wel eens helemaal tot op de grond afgevreten gezien maar dit jaar gaat het wonderwel (voorlopig) goed. Nog een week of 2 en we kunnen er wellicht al voorzichtig van eten (lekker pittige blaadjes, heerlijk om rauw op een boterham met kaas te eten, of gemengd met sla, als het groter is ook lekker als stamppotje of stoven).

En zo planten we elke week wat meer uit, wordt er elke week weer wat gezaaid, en komen er meer en meer soorten bij. In de kas veel voorgezaaid en daar kiemen ondertussen spitskool en rode kool, bietjes en snijbiet, sla en andijvie en rucola, slangenradijs en mosterd.

Tot slot nog een bijzondere foto (nou ja, niet de foto maar bij het verhaal erbij). Ik had Greek Pepperoncini gezaaid (je kent ze vast, die groenwitte pepers die je in de Griekse keuken vaak onrijp in het zoetzuur ziet). Maar de zaden wilden niet kiemen, niet in propagator, niet erbuiten, wekenlang gewacht. Uiteindelijk 1 zaadje gekiemd. Maar toen een aantal planten naar de tuin gebracht. In de koude kas, misschien al wel 3 weken geleden. En verder niet op gelet, ze was mee geslopen tussen niet gekiemde Impatienssoorten.

Maar afgelopen weekend keek ik nog eens goed in de bak, in het potje, en op het labeltje. En dit is ze nu:

Ondanks alle kou van de afgelopen weken is ze gewoon blijven leven. En dat niet alleen, niet hard gegroeid maar toch begint ze aan een derde en vierde blaadje, dat is toch een goed teken. En sterker nog; er zijn nog 3 zaden gekiemd, in de kou. Sterk hoor!! En erg blij mee! Zo blij dat ik het verder niet wil gokken en haar toch maar weer mee naar huis heb genomen, want uiteindelijk zal ze het ongetwijfeld de komende weken toch beter naar haar zin hebben in een warm huis in een (hopelijk) zonnig raamkozijn dan in de koude kas.