Bescherming

Diepe zucht. Ik had nog zo mijn best gedaan; alles wat we in de kas zaaien gaat in een onderbak met daarop een glas- of perspexplaatje dat de zaaisels en zaailingen hermetisch afdekt. Omdat er van alles in de kas rondspookt als wij er niet zijn, en dat zijn naast slakken vooral muizen die door kiertjes in de kas naar binnen komen, en soms zien we ook nog wel dat er een rat in de kas is geweest.

Dat is allemaal niet erg, als ze maar niet van de net kiemende zaden of jonge zaailingen vreten. Ik vrees echter dat ze niet luisteren. En dus staan alle zaaisels per bak afgedekt:

Het stokje dat aan de achterkant ligt is trouwens om een kiertje van 2 centimeter af te dekken, want het kleinste kiertje is een mogelijke ingang.

Zeg nou zelf, dit is toch goed afgedekt?

Ook hier zie je een klein balkje, om de kier af te dekken. Maar dit keer hebben de &^%#$! (geen idee, ik denk ratten) het gepresteerd om het balkje eraf te duwen (het was dan ook maar een lichtgewicht balkje).

Ik wist al wat ik aan zou treffen  voor ik de kunststof kappen van de onderbak haalde:

In elk potje met potgrond was een vakkundig gaatje in het midden gegraven en het tuinbonenzaadje was weg. Er was niet één tuinbonenzaadje meer over. En ze waren juist aan het kiemen. Tuinbonenmoord!

Mensen met een zwakke maag kunnen de volgende foto wellicht beter overslaan:

In een hoekje lagen wat restjes van de kiempjes, afgeknaagd, uit elkaar gerukt, gepeld en half opgevreten.

Ik gok dus op ratten, omdat die wat groter en sterker zijn dan muizen, en omdat het nogal slordige eters zijn. Maar ik kan me vergissen, er is geen briefje achtergelaten. Voor morgen staat het opnieuw zaaien van tuinbonen op het programma. In dezelfde potjes, in dezelfde potgrond, onder dezelfde kappen, maar met een ander en vooral zwaarder balkje om het kiertje af te dekken.

Vandaag konden we doperwtenzaailingen buiten uitplanten. En ook buiten wordt er op de zaden en zaailingen van peulvruchten geaasd. Daar zijn vooral vogels de boosdoeners. En ik wil best wat van de oogst delen maar dan moeten de zaailingen wel de kans krijgen om planten te worden. En dus……

…… zijn de zaailingen langs een klimrek van 1 meter hoog uitgeplant. En is de blauwe waas op de foto van het blauwe net dat er overheen gedrapeerd is. We hebben het uiteraard aan alle kanten goed vastgemaakt zodat er geen vogel in verstrikt kan raken.

Het bouwwerk:

Op de voorgrond zie je een doorgeschoten = bloeiende bladkoolplant. Helaas zijn er nog niet heel veel bestuivers maar zodra die verschijnen weet ik zeker dat ze de bloemen druk gaan bezoeken (bijen en vooral hommels zijn dol op alle koolbloemen).

Tot slot nog even over de website: in 2012 schreef ik ‘blogjes’ van gemiddeld 300 tot 400 woorden. Geen idee hoe het komt (Ruud denkt dat het komt doordat ik niet erg kort van stof ben 🙂 ) maar de blogs zijn in de loop van de jaren steeds langer geworden. Ik wil dat weer een beetje terugbrengen naar wat kleiner (uitzonderingen daargelaten). Dit is mijn eerste poging, vanaf nu ga ik dus wat vaker wat kortere blogjes schrijven in plaats van 1 keer per week een lang/groot blog. Augus heeft aangegeven op de website categorieën en tags te kunnen maken. Dat betekent dat als ik een blog over een redelijk afgebakend onderwerp schrijf ik die voortaan in een andere categorie kan plaatsen dan alleen het jaartal, en dat je in de toekomst op tags (woorden) kunt klikken en de blogs dan kunt lezen die over dat onderwerp gaan. Ik weet ook niet of ik het helemaal goed begrijp maar ik denk dat het principe heel handig is, omdat mensen nu soms ook naar oudere blogs zoeken waarin ik in een bepaalde alinea iets over een bepaald onderwerp schrijf.