Als je een week niet bent geweest….

Zoals ik vorige week in dit tuindagboek schreef hadden we het druk en zijn we maar 2 keer heel even een uurtje naar de tuin geweest (en dan is de prioriteit ’tikken en water geven’). Maar gisteren klaar en eindelijk weer naar de tuin.

En waar moet men dan beginnen; enorme hoeveelheden onkruid en omgewaaide stengels, heel veel uitlopers van aardbeien, droge potten, veel te oogsten, te wieden, te dieven, op te binden, en noem maar op. Maar het belangrijkste daarvan is dan altijd het oogsten.

We hebben de weerberichten gezien voor de komende dagen/week en besloten dat het rooien van de laatste aardappelen dan de eerste prioriteit heeft. Het is het ras Tiamo, mooie, extra grote aardappelen, een prima opbrengst van ruim 25 kilo van 1 klein veldje. Net als de Solist hebben we ze op de tuin gewassen. op de tegels laten drogen en ze gaan dus schoon en droog mee in de krat naar huis.

We hadden gisteren bij het rooien al wel een stuk of 4 aardappelen met Phytophthora, die hebben we uiteraard gelijk weggegooid. Maar om die reden gaan we de komende 3 weken elke week even de aardappelen controleren; ondanks het wassen en controleren kan het gebeuren dat er toch nog 1 of meer aardappelen alsnog ziek worden en zij kunnen de andere aardappelen dan weer aansteken – met heel veel ellende als gevolg (we hebben wel jaren gehad waarbij we dachten gezonde aardappelen te hebben gerooid maar drie weken later toch alsnog een derde van de oogst moesten weggooien omdat die aardappelen ziek werden). Voor nu zagen de aardappelen die we meenamen er in ieder geval gezond uit. Fingers crossed.

Na de aardappelen, wat nog meer te oogsten?

De spitskolen. Want met de verwachte (grote hoeveelheid) regen zullen de kolen snel gaan barsten. En dus gaan ze mee. Wat gehavend, met dank aan de naaktslakken die ik er al zoveel mogelijk tussenuit gepulkt heb. Ik ga eens proberen om er ‘zomerzuurkool’ van te maken (echte zuurkool maak je vooral van witte kool, of half witte kool en half spitskool, dit zou een extra zachte zuurkool worden die sneller klaar is en dus ook sneller gegeten moet worden). Als het lukt ga ik het hier melden….

Nou, die 2 waren wel het allerbelangrijkst. En dan:

2 kilo boontjes. Van het ras Pastoral, samen met de Melissa nog steeds mijn favoriete ras. Gezonde klimplanten, mooie lilaroze bloei en een meer dan prima opbrengst van rechte en extra lange (soms wel 20 tot 25 centimeter lang!) lekkere sperziebonen die ook als ze al iets dikker zijn nog steeds draadloos en mals zijn. Maar, als het kan, liever toch op tijd oogsten natuurlijk. We hebben ze gegeten (heerlijk!) en een deel ingevroren. Ik vries de sperzieboontjes in wat kleinere stukjes in dan wanneer we ze gewoon eten, we vinden ingevroren sperzieboontjes niet lekker om gewoon te koken maar wel prima in stoofgerechten, zoals sajoer boontjes, maar ook in een groentecurry, etc..

Nou, lijkt mij voldoende oogst voor 1 dag…. Maar aangezien zaterdag een stormachtige dag met 20 millimeter regen wordt ook maar de laatste vroege krootjes (bietjes) geoogst.

Emmer vol, vandaag mogen ze in aluminiumfolie de oven in, daarna raspen en de vriezer in. En die vriezer begint dus al weer gevuld te raken, de eerste 5 bakken geconcentreerd tomatensap, boontjes, eerdere krootjes, al flink wat zakjes courgette, en er gaat nog wel flink wat bij komen. Want na al dit oogsten was het eind van de middag. Maar nog lang niet klaar, morgen naar de tuin om zaailingen uit te planten die al een week staan te wachten (van nog wat krootjes, savooikool, knolvenkel, andijvie, sla, koolrabi, rucola). En tomaten natuurlijk, ik kan morgen waarschijnlijk 2 emmers vol tomaten oogsten, van cherrytomaten tot romatomaten, vleestomaten en gewone ronde tomaten in alle vormen en kleuren.

Misschien wel het lekkerste tomaatje van dit jaar; de Sweet Bite, zo enorm zoet dat ik me ook kan voorstellen dat er mensen zijn die het ’te’ vinden. En mooie, volle trossen. De vlees-, roma- en gewone tomaten gaan de soep of saus in, een deel van de cherrytomaatjes ga ik dit jaar weer eens in zoetzuur inmaken.

Morgen ook eens wat aan het pompoenen/courgetteveldje doen:

Nogal uit de voegen gegroeid :-). Met dank aan de broeimest waar ze op staan. De uitlopers beginnen al omhoog over het 1000-litervat te kruipen, en langs de maïs te kruipen. We gaan morgen de uitlopers die erg in de weg liggen afknippen, of als er een pompoentje aan zit terug naar de hoop leiden.

Tot slot nog 2 meldingen; de gazpacho van tomaat met watermeloen is zonder overdrijven de allerlekkerste gazpacho die ik ooit heb gemaakt. Ik heb het recept op de pagina’s van zowel de tomaat als de watermeloen geplaatst.

En ik heb voor het eerste Kolokithokeftedes gemaakt, een soort gefrituurde balletjes of pannenkoekjes van courgettes (met feta, ei, munt, dille, ui). Maar ik vind het niet leuk om al te veel/lang in de keuken te staan als er visite is, en dus de ‘koekjes’ in muffinvormpjes in de oven gebakken. Ging prima, is minder vet en toch net zo smaakvol. Recept zal ik zo op de pagina van de courgettes plaatsen. Lekker hapje, en eindelijk weer eens een bestemming voor de grote hoeveelheid courgettes die we kunnen oogsten 🙂