Aaaarrrrghh!!

We hebben het wel horen regenen vannacht. En gisteren viel er ook al 25,9 mm (toch handig, zo’n weerstation). En vanmorgen stond het pad in de achtertuin onder water. Maar tegen de middag werd het droog en alsof we voelden dat er iets mis was besloten we om toch maar even naar de tuin te gaan. En daar was het nat, erg nat, ik was blij dat ik laarzen aan had getrokken. Hier op de vette klei blijft water staan, het duurt heel lang voor het grondwaterpeil weer zakt.

Maar bij onze tuin aangekomen zag ik allereerst dit, de bonen.

Ze staan naast de laatste kas die we gebouwd hebben, en ze staan volledig in het water. Ik vrees verloren voor dit jaar

Maar bij het de hoek omlopen kwam pas de grote schrik: de derde kas zelf:

Misschien niet heel goed te zien op de foto, zo zag het er van dichtbij uit:

En:

Vandaar de titel van dit dagboek dus. We schrokken ons rot, de hele kas stond echt letterlijk zo’n 10 centimeter onder water, zowel de grond als het pad, van voor tot achter. En iedereen weet wat er gebeurt wanneer aardappelen 24 uur in water staan, hetzelfde gebeurt met tomaten (en trouwens met heel veel planten), dan zijn ze verloren.

Geen tijd te verliezen, geen tijd om te verzinnen waarom dit zo erg kon zijn. Ik een bezem gepakt en als een gek gaan bezemen, de kas uit, hoek om, nog een hoek om en dan richting de sloot, misschien wel 200 of 300 liter regenwater zo 10 meter verder de sloot in gebezemd.

En Ruud onderstussen aan de achterkant van de kas de tegels eruit halen en een geul graven tot onder de fundering van de kas, zodat het water er via die kant uit kan stromen en naar het achterliggende pad en daarachtergelegen sloot geleid wordt:

En stromen deed het:

En na een paar uur hard werken zag de kas er dan uiteindelijk zo uit:

Uiteraard nog kletsnat maar op een paar kleine plasjes na in ieder geval niet meer onder water. Ramen verder open, deur wagenwijd open en hopen op zon die het wat op kan gaan drogen (en gelukkig scheen die nog even).

En dan puzzelen waarom het zo onder water kon staan (want de rest van de tuin was kletsnat maar niet zo onder water). Dakgoten schoon, dat was het niet. Maar de drainage leek kapot. Ruud heeft vanaf de sloot geprobeerd om met een stok de drainage in te komen, en dat lukte tot ergens halverwege de kas, daar zat het verstopt.

En er staan 2 1000-litervaten die door alle regen al tot de nok waren gevuld. Er zit in beiden een overloop die zo de drainage in gaat, maar als die drainage verstopt zit, dan heeft het dus geen nut en loopt die gewoon over en komt er dus van 2 kassen van 4×3 meter en 6×3 meter water = 30 vierkante meter water in het gebied rond die laatste kas in de grond. En dat geeft dan zo’n overstroming.

En aangezien er morgen en zondag nog meer water wordt verwacht maar begonnen met 500 liter water uit de 2 duizend-litervaten te halen. Leeg laten lopen is geen optie en dus werd het letterlijk gieters water uit de vaten halen en in de sloot gooien (water naar zee dragen is het spreekwoord geloof ik :-)).

Beter oplossen dan dit kunnen we het nu niet (de drainage zit diep onder de grond, onder de bonen, de kas, etc.). Dat wordt herfstwerk. Maar voor nu zijn de watervaten voor een deel geleegd, zodat opgevangen regenwater van de kassen weer gewoon in de vaten blijft. De gegraven geul blijft open, zeker tot volgende week, zodat ook daar eventueel teveel water weg kan. En we gaan de wacht maar houden, kopen maar mijnwerkershelmen met nachtlampjes, om komende nachten met bezem het overvloedige water weer weg te vegen (dat laatste is een grapje, maar dan wel met een lach als van een boer met kiespijn).

En nu bekaf, allebei heel hard gewerkt, spierpijn, maar we hopen dat de planten het halen en de oogst niet helemaal verloren gaat. Dat is afwachten, ik hoop dat de wortels niet gaan rotten maar dat het vannacht en morgen nog wat verder op kan drogen.

We nemen straks een glas wijn en vallen dan ongetwijfeld op de bank in slaap, dromend van rijpe tomaten (nog een grapje, je ziet, we bekomen al weer wat van de schrik :-)).

Is er dan helemaal niks leuks te melden. Ja hoor, gisteren in alle onschuld tijdens die eerste regenbuien eens een soort beeldverslag gemaakt van het inmaken van zwarte bessen met aalbessen, voor wie het eens wil zien: Beeldverslag gelei maken.