Gefermenteerde plantenvoeding en tomaten

Ik schreef 3 weken geleden al een blog waarin ik het zelf maken van plantenvoeding noemde. Ondertussen is mijn eerste voeding klaar en heb ik het één keer gegeven, aan een aantal tomatenplanten (en een aantal juist ook niet, om het verschil later te kunnen zien).

Ik heb met rijstwaswater, melk en ruwe rietsuiker een houdbaar lactobacillus-‘sap’ of hoe je het wilt noemen gemaakt.

En ik heb smeerwortel en ruwe rietsuiker (mag ook donkerbruine basterdsuiker zijn) plus een klein beetje van het lactobacillus-vocht 3 weken in een weckpot laten fermenteren.

Het idee erachter is dat er op de bladeren van planten miljoenen nuttige organismen, bacteriën en schimmels zitten. Door die bladeren in suiker te fermenteren zou je een zeer geconcentreerd vocht krijgen dat enorm veel goede stoffen voor planten bevat. Het is me nog niet helemaal duidelijk of het nu een voeding of een super-probioticum voor planten is maar daar ga ik dit jaar achter komen (door het te ervaren en er meer over te lezen – als ik tijd heb). En mijn eerste potje gefermenteerde plantenvoeding (in het Engels heet het Fermented Plantjuice, is klaar. Als je op de term googelt vind je heel veel websites met informatie (die helaas nog wel eens verschillen als het gaat om verhoudingen, hoeveelheid, wanneer en hoe vaak geven, etc.).

Voor nu heb ik bedacht om van alle informatie die ik vond het gemiddelde aan te houden, en dat betekent dat ik 1 eetlepel gefermenteerde plantenvoeding oplos in een 10-liter gieter water en dat bij 8 tot 10 planten giet, en dat doe ik dan 1 keer per week. Het ‘afval’ heb ik ondertussen ook gebruikt, ik heb het rond tomatenplanten in de kas gelegd zodat het ook daar nog goede stoffen kan afgeven.

Ik hoop binnen enkele weken het eerste resultaat (of niet) te laten zien. Voor nu verwijs ik nog een keer graag naar de pagina die ik over het zelf maken van gefermenteerde plantenvoeding schreef, die heb ik afgelopen week bijgewerkt, de tekst bij het recept aangepast, aangevuld en nieuwe foto’s geplaatst: Zelf plantenvoeding maken

Zoals ik al schreef ga ik het bij de tomaten testen. Ik ga het in de hele tuin gebruiken hoor, maar bij tomaten kan ik makkelijk testen (want ik kies er planten van hetzelfde ras voor die in dezelfde grond onder dezelfde omstandigheden in de kas groeien).

De tomaten zijn ondertussen allemaal uitgeplant, in totaal 80 planten, verdeeld over 2 kassen en een paar potten. En direct na het uitplanten zijn ze al goed gaan groeien. De eerste dieven verschijnen en ik moet ze dit weekend ook voor het eerst gaan opbinden. Er zitten ook altijd lastige klanten tussen; tomaten die zichzelf toppen, 2 dieven in 1 oksel maken, 2 stammen maken, etc. Het is heel makkelijk om daar even een foto van te maken en dat op instagram (en automatisch ook op facebook) te plaatsen. Dat deed ik deze week met bijvoorbeeld deze foto en bijbehorende tekst:

De tekst:

Tomaten dieven: altijd leuk 💚!! Maar kijk eerst goed naar een plant voor je begint en ze allemaal weghaalt.

Dat zou zonde zijn want je kunt van een dief een nieuwe stam maken. Op de foto zie je bij de ‘bloem’ de bloemtros. Bij het oranje kruis zie je dat er geen top is, ze heeft zich dus al veel te vroeg getopt.

De 3 oranje pijlen wijzen naar de diefjes die zichtbaar zijn. Die verwijder ik. De roze gekrulde pijl wijst naar nog een dief. Die verwijder ik niet; ze zit redelijk bovenin de plant, is groot en sterk. Ik bind die dief aan de stam; zij wordt de nieuwe stam (die vervolgens dus bladeren, bloemtrossen en ook dieven krijgt).

Mocht de dief van de roze pijl er niet zijn kun je dus ook overwegen om een dief van de oranje pijl op te binden en als nieuwe stam aan te houden. Maar kies altijd een dief die sterk, stevig en groeizaam is en bij voorkeur redelijk bovenin de plant groeit.

Misschien handig om te weten als je een plant hebt die zichzelf topt, of als je per ongeluk zelf de top hebt verwijderd of wanneer die geknakt is.

Het is kort en bondig maar ik kreeg er op instagram en facebook veel reacties op, er zijn blijkbaar veel mensen die het dieven van stamtomaten nog steeds lastig vinden. Ik heb beloofd om de komende weken en maanden de bijzonderheden m.b.t. de tomatenteelt te laten zien (zoals het dieven maar bijvoorbeeld ook het telen op meerdere stammen waar ik dit jaar zelf mee ga oefenen). Het is heel makkelijk om, net zoals nu, de foto en tekst even te kopiëren en die ook in een miniblog op mijn website te zetten. Mocht daar behoefte aan zijn, dan hoor ik het graag, en anders kun je, als je dat wilt, dat soort berichtjes dus ook op mijn instagrampagina vinden.

Nog even terugkomend op dat meerstammig tomaten telen. Ik heb vorig jaar al een voorzichtige poging gewaagd. Dat viel niet mee want vorig jaar was een tomatenrampjaar, met wateroverlast in de kassen en phytophthora/aardappelziekte in heel veel planten. Maar ik maakte deze lelijke en wazige foto waar je het principe in ieder geval op kunt zien:

Dit is tomaat Dwarf Velvet Night. Je kunt zien dat ik onderaan de stam een dief heb laten uitgroeien tot een soort 2e stam en die los van elkaar heb opgebonden en gediefd. Het grote voordeel is dat 1 tomatenplant een dubbele opbrengst kan geven. Het kleinere nadeel is dat het splitsen en schuin omhoog laten groeien van de 2 stammen uiteindelijk toch nog best veel ruimte inneemt (meer dan 1 stamtomaat maar minder dan 2 aparte stamtomaten). Het ging prima en zo kun je dus net wat ruimte besparen en juist extra oogsten.

Maar wat als ik dit zou doen zonder de 2 stammen apart te leiden? Wat als ik 2 stammen aan 1 stok zou binden? En met enkele tomatenrassen die altijd een kleine opbrengst geven zou zelfs 3 stammen mogelijk zijn. Misschien dat andere mensen dit al kennen en doen, ik las en leerde er pas vorig jaar over en wil er dit jaar flink mee oefenen. “Nog meer tomaten!?!!?” roept Ruud 🙂

Nou ja, wat mij betreft kan een mens nooit genoeg tomaten hebben, voor vers eten, om te drogen, voor het invriezen van soep en het inmaken van saus, ketchup en chutney, etc..

Heel voorzichtig durf ik te denken aan een beter tomatenjaar dan vorig jaar (slechter kan ook bijna niet), met een nieuw soort voeding en met sommige planten die ik op 2 stammen ga telen. Spannend!!

Zoals altijd plaats ik tot slot van een blog nog even een foto van een bloem. Dit keer is dat van het winterharde vaste plantje met de naam Viola cornuta Victoria’s Blush dat nu volop bloeit, met geurende en eetbare bloempjes. Voorlopig eet ik er niet van en laat ik ze voor de hommels die er ook graag op af komen.