Moeten

Sommige mensen hebben een hekel aan dat woord. Ik niet. Ik kan me herinneren dat er eens iemand van de radio voor een kort interview naar de moestuin kwam. Ik antwoordde op een vraag zoiets als: “Dan moet je die soort in maart zaaien”. “Nou nou, mevrouw, het leuke van tuinieren is toch dat het een hobby is en dat niets moet en alles mag?”, stelde de interviewer. Terwijl hij de microfoon met grote blauwe bol weer onder mijn neus stak (best behoorlijk intimiderend, durf ik wel te stellen) wachtte hij op zijn gelijk. Veel meer dan een stamelend “Nou ja, als je in de herfst prei zou willen oogsten zou je die dan nu wellicht wel bij voorkeur kunnen proberen te zaaien”.

Ik snap dat ‘moeten’ misschien als een verplichting klinkt. Ik zal het dan ook zelden of nooit tegen iemand anders zeggen, maar wel tegen mezelf (en tegen Ruud natuurlijk). Maar als het om onszelf in de tuin gaat klinkt ‘moeten’ vooral als een belofte en zeker niet als een verplichting. En dus staat dit blog vol met dat woord, ik waarschuw maar alvast :-).

Dat ‘moeten’ komt door februari. Toen was het zo nat dat we heel weinig in de tuin konden doen. Nu is het zulk prachtig weer, het lijkt wel mei (als mei maar niet op maart gaat lijken, denk ik wel gelijk). En dus doen we nu heel veel dingen die we normaal gesproken in februari doen. Maar maart is als tuinmaand al druk genoeg van zichzelf. Oftewel: we lopen achter. Niet erg, en we hebben ondertussen geleerd dat je in een tuin toch nooit klaar bent en dat je vooral moet doen wat je kunt en wat je wilt, zolang het maar leuk blijft. Dat neemt niet weg dat we wel een klein beetje proberen in te lopen.

Vandaar dit blog, met een kleine en allesbehalve volledige opsomming van wat we nog ´moeten´ doen.

De vroege en middelvroege aardappelen liggen in een zonnig raamkozijn en zijn al zover uitgelopen dat ze gepoot kunnen worden. Maar we moeten dan nog wel even de 2 vakken waar ze komen in orde maken (de laatste koolplanten verwijderen, wieden, aanharken).

De doperwten zijn gekiemd en groeiden al tegen de glasplaat aan die over de onderbak lag (ter bescherming tegen de muizen). Ze kunnen uitgeplant worden. Maar dan moeten de 2 klimrekken wel eerst worden geplaatst. Hoera, dan hebben we vandaag gedaan!! Morgen uitplanten dus.

Je kunt zien dat de doperwtenzaailingen met hun hoofd tegen de glasplaat zijn gegroeid. De glasplaat is ondertussen weg, met de zaailingen komt het alsnog goed hoor, zeker als ze morgen ook nog eens de volle grond in mogen

Ik moet nodig zaailingen van bijvoorbeeld eenjarige bloemen en kool verspenen. Maar ik moet ook nog zaaien (bijvoorbeeld de komkommers en Nieuw-Zeelandse spinazie in huis voorzaaien, en de raapstelen en stengelui buiten ter plaatse zaaien). Ik heb een zak vol soorten/zaden die ik al heb gezaaid en weer op kan ruimen, maar ook een even grote zak vol met soorten/zaden die ik nog moet zaaien.

Ja, duidelijk rijp voor grotere potjes (of buiten uitplanten)

Ik had het al op instagram laten zien: ik heb anderhalve week geleden tijdens het verspenen pardoes de tray met tomatenzaailingen laten vallen. Ondersteboven. Geknakt, of soms ook niet maar dan zonder label.

Lelijke foto, de gebeurtenis zelf was (op dat moment) ook allesbehalve grappig

Ik heb de levende zaailingen nog uit het vermiculiet kunnen vissen en weg kunnen geven aan tuinburen die geen probleem hadden met naamloze zaailingen. En ik heb dezelfde dag opnieuw gezaaid. Acht dagen later waren de zaden van de tweede zaai gekiemd en kon ik weer verspenen (dit keer iets voorzichtiger). Dus niks aan de hand, maar het kostte natuurlijk wel wat extra tijd.

Ik moet de potten met matig winterharde kruiden en bloemen gaan verzorgen; voeding geven, terug knippen, water geven, buiten op de goede plaats zetten. Dan komt er hopelijk gelijk ook wat ruimte in de kas, zodat ik daar verspeende jonge plantjes kan zetten.

Ik moet nog even stokken bij de nieuwe boompjes zetten, zodat ik ze kan gaan leiden. En het terras moet schoon: Ruud heeft die taak op zich genomen en alles opgeruimd, het onkruid tussen de stenen weggehaald, aangeveegd en de terrasstoelen neergezet.

Ondertussen moest ik in de kas de weeuwenteelt bloemkolen water geven, mest tussen de planten leggen, de snijbietplanten uit de grond halen (om plaats te maken voor zaaisels en zaailingen). En ook daar even onkruid weghalen, rondslingerend gereedschap opruimen, de aardbeien in pot voeden en water geven, en het middenpad aanvegen.

We hebben het zo druk als kleine baasjes. De kassen raken vol maar in huis wordt het nog niet leger. Ik raak voorzichtig kwijt wat ik ook alweer in welke tray heb gezaaid en in welke kas die staat. Ik heb dan ook per ongeluk 2 keer dezelfde sla gezaaid, 2 weken na elkaar. Het zal de leeftijd zijn, en ach, van sla kun je nooit genoeg hebben :-).

Een slamengsel (pluksla, rucola, snijsla, tuinkers, etc. in een grote pot in de kas)

Ik moet de tulpen in de speciekuip nog even water geven, En dat geldt ook voor de speciekuip met vorige maand gezaaid saladegroenten (foto hierboven). Ik moet de klimspinazie-knollen even oppotten, de knoflook even wat voeding zodat ze weer kunnen groeien en nog even wat peultjes zaaien. Dan kan ik ook gelijk de salie even terugknippen. En de gestekte rozemarijn uitplanten. Oh ja, en de Canna’s uitplanten. En ik moet nog even 2 laatste Dahliaknollen oppotten. Ruud moet nog even het gras weghalen, de mest aanharken en de paden aanvegen. En nog even een plank langs het middenpad (zo rot als een mispel) in de kas vervangen. Oh, en die ene tegel waar we soms bijna over struikelen goed leggen. Ik had dit blog misschien beter “Even’ kunnen noemen :-).

We moeten ook gaan wieden want het onkruid springt met dit mooie weer de grond uit (en dan hebben we nog geluk dat het zo droog is, als het regelmatig zou regenen zouden we al een groene tuin hebben).

Gelukkig hebben we tussendoor tijd om van de tuin te genieten (nou ja, die tijd hebben we niet maar die maken we). Van de perenboom die belachelijk vol met bloesemknoppen zit (foto bovenaan dit blog), de tulpen en narcissen die bloeien, de bijen en hommels die al druk op zoek zijn naar bloemen, tot de geur van kruiden als dragon en tijm die volop uitlopen.

Ja, het is een beetje druk. Levendig is een beter woord. En we moeten veel. Maar dat voelt vooral als een voorrecht.

Tot slot van dit blog nog even 2 links: ik schreef een teeltpagina over stengelsla, en ik plaatste (eindelijk) het inmaakrecept van glyko kydoni (kweeperen met amandelen in siroop). En natuurlijk nog 1 foto, in dit geval van de tulpen die nu bloeien en deze mooie lentedagen nog fraaier maken.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

30 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Wout de Schepper

Moeten,

Dat is een beetje een Vlaamse inslag. Toch beïnvloed door een zuiderling Diana?

De Belg gebruikt veel meer moeten dan de Nederlander. Nederlanders hebben het veel vaker over iets hoeven te doen, in de zin van nodig zijn.
Terwijl onze Belgische taalgenoot dat werkwoord praktisch niet gebruikt. Zij vragen of je nog een kopje koffie of een pintje moet. In Nederland vraagt men of je een biertje wilt of heel netjes of je een biertje hoeft. Moeten wieden is dus geen dwang maar meer iets wat je nodig vindt. Of je het echt gaat doen is aan jezelf.

Leuk he, taal.
Wout

Suzanne V

Wat een geluk, dat je zo veel mag moeten in een moe(s)tuin.
ik geniet wel van het moeten.
🙂

Marion

Het moet niet gekker worden. Sterkte en het komt allemaal goed. O ja ik liet een bak met gezaaide uien vallen, ik weet dus hoe dat voelt.

Mieke Smets

Dag Diana,
Ik vraag me af of jij door de manier van voorzaaien van erwten niet veel verstrengelde wortels krijgt, die hoe voorzichtig je bij het uitplanten ook bent beschadigd raken?
Zo zou ik het ook willen doen, maar durfde dat nog niet..
Ik zaai ze daarom in opgespaarde wc-rolletjes, is natuurlijk wel meer werk.
gisteren zo’n 75 plantjes uitgeplant.
Groetjes
Mieke.

Agnita

he Mieke, in Gardener’s World, (tv bbc 2 vr.) zag ik eens een geweldige tip, die ik sindsdien ook toepas. Bij de bouwmarkt kun je van die halve dakgootjes kopen, per meter of 2 meter. Die vul je op met aarde, zaai de erwten erin en als het tijd van uitplanten is, maak je in je tuin zo’n zelfde gootje en schuif je de hele handel erin, werkt perfect!

Therese Zwaard

ja, het heilige moeten van een tuinier. Werken volgens de zaaikalender gaat nog verder. Het is een kwestie van passen en meten, net als in het “gewone” leven. Thérèse

bram

beste diana, dat drukke moeten zou je minder kunnen maken door plantjes in potkluitjes te kopen, je heb dan altijd het juiste soort op de juiste tijd en scheelt ook een hoop verschillende zaadzakjes die ook niet meer ontkiemen. dan heb je misschien tijd om op een stoel de natuur eens gade te slaan

bram

ik denk zo dat veel medettuinders ook mogen mee delen van het geen je te veel heb gezaaid
groetjes bram

Marjolein

Hallo Diana,
Genieten hoor van jullie site.
Ik heb vijf kleine kinderen en een moestuin waar dus ook wat werk in zit.
Ik pas de “no-dig”-methode van Charles Dowding toe. Dus ik graaf de tuin nooit om maar voed het met een laag compost. Dit bespaart me enorm veel tijd met wieden en de tuin floreert.
Wellicht helpt dit iemand.
Groetjes Marjolein

Marjolein

Geweldig! Dan had ik beter ‘moeten’ lezen!
Groetjes Marjolein

Piet Bevers

Goede morgen Diana.
Ik was deze week in het ziekenhuis en heb jou stukjes gelezen in Landleven.
Erg leuk om te lezen overzichtelijk en deskundig.
Ga zo door.

groeten Piet

Carine p

Dag Diana,
Moeten, moeten, moeten. Ik herken het woord, maar bij mij komt het allesbehalve negatief over. Zalig om zoveel te moeten, er zijn mensen die heel de dag in de zetel tv kijken. Dan is moeten toch zalig hé 🙂
Ik maak elke dag mijn lijstje van hetgeen ik moet die dag, ‘s avonds schrap ik hetgeen ik gedaan heb (en dat is gewoonlijk niet de helft) en dan denk ik maar “morgen moet ik dit verderdoen”. 🙂
I.v.m teveel sla…. Slasoep is overheerlijk en ik maak ook geregeld “petit pois à la Française”, of warme sla klaarmaken op verschillende methoden, zo verwerk ik veel sla wat ik overheerlijk vind. Trouwens, dit jaar heb ik hier per toeval de ‘witte dunsel’ tegengekomen en toen ik dit zag dacht ik onmiddellijk aan jou. Heb het in september gezaaid en heel de winter kunnen eten. Nu begint deze hier door te schieten.
Hier is het tijd om cramaillotte de pissenlit te maken (de gelei van paardenbloemen) en alsook de aperitief van paardenbloemen. Bestaat er geen truc om handen te vermenigvuldigen 🙂
Succes en courage!
Groetjes
Carine

Carine p

Dag Diana,
Oh, maar jij kent petit pois à la française:-) niet veel mensen maken dit hoor. Ik vind het zalig in een periode dat je veel sla hebt.

Slasoep, ik doe het heel eenvoudig. Ajuin, look stoven, gesneden sla (veel!) toevoegen, een zelfgemaakte bouillon, en kruiden. Alles laten koken en mixen. Nadien voeg ik daar een zelfgemaakte kruiden kaas toe, of je kan een kruiden kaas uit de winkel toevoegen maar de zelfgemaakte geeft zoveel meer smaak.
En ja natuurlijk zout en peper.

Gestoofde sla met visgerechten is ook best lekker.
Groetjes
Carine

Pien

Hoi Carine, dat klinkt echt heerlijk en ja, perfect voor (te)veel sla! Ga ik straks zeker maken! Ik heb afgelopen week een vraag aan jou bij jouw recept voor kaneelbasilicum gezet, als je tijd hebt zou je dan willen schrijven hoe je dat maakt? De plant is mijn favoriet maar de smaak…..niet echt!

Carine p

Dag Pien,
sorry ik heb de vraag niet gezien. Ik kijk elke dag, maar als er meerdere reacties zijn, kan je dit soms missen. Ik heb gekeken op de pagina van basilicum, maar zie geen vraag. Geef me een hint en ik antwoord tijdens mijn sieste 🙂
Nu naar buiten, want ik “moet” nog zoveel 🙂 zalig dat “moeten van Diana”, alhoewel ze vanaf morgen een week koud en slecht weer met vries temperaturen voorspellen.
Groetjes
carine

Carine p

Dag Diana,
Ik denk dat er ook weeral vele methoden zijn om petit pois à la française te maken met sla. Wat ik doe is het volgende :
– de jonge erwtjes even blancheren in gezouten water om deze grasgroen te houden.
– in een pot, ajuin, look stoven in olijfolie, laurierblad en de erwtjes toevoegen samen met een paar lepels zelfgemaakte bouillon. Even laten stoven en op het laatste 1 krop sla in stukjes gesneden toevoegen. Peper en zout en klaar is het. Zo simpel en overheerlijk.
Groetjes
Carine

Carine p

Dag Diana,
Sorry nog vergeten, kijk in het boek Larousse des confitures, voor het recept van paardenbloemgelei “cramaillote de pissenlit”. Het is echt overheerlijk en het smaakt naar honing. Ik gebruik dit in yoghurt of bv. Op geitenkaas die ik in de oven verwarm.
Echt een aanrader,
Groetjes
Carine

Froukje

Ik ” moet” ook nog zoveel zaaien en ben al zo laat. Maar met de weersvooruitzichten stel ik het toch nog een weekje uit. Hoop dat de pepers en tomaten me er uiteindelijk dankbaar voor zijn!

Anco Terpstra

“Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan”

Stella

Hallo Diana
Haha ben vlaams en ik doe alles efkes maak ook lijstje soms wat ik allemaal efkes zal doen op een dag haha .grts Stella

Lieve

Vermoedelijk heeft deze radio-reporter een veel vrijblijvender hobby als jij. Voor hem betekent een hobby zoiets als zin hebben om je vrije tijd een half uurtje te vullen, bvb met een een ontspannend boekje lezen, dat je steeds tussenin aan de kant kan leggen om het later terug op te pikken. Jouw hobby heeft als immens verschil dat het over “zorgen” gaat. In dit geval zorgen voor planten en dan is “moeten” ook voor mij zeker op zijn plaats. Je laat zomaar geen plantjes of bloempjes verpie-teren. Raar dat men jou dan iemand zendt die een gans andere instelling heeft ivm een tuin.

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties