Beginnen

Nee joh, ik ga helemaal nog niet beginnen. Het is pas half januari, midden winter, het is donker, koud, grijs en vooral kletsnat in de tuin. Maar ik kan wel denken aan beginnen. En me alvast voorbereiden op het beginnen. En daar ben ik ondertussen dus al wel mee begonnen.

Allereerst heb ik (eindelijk) bijna de planning klaar. En ik heb de zaden die ik dit jaar wil zaaien op periode en plaats in aparte enveloppen gelegd (een envelop met tomatenzaden, een envelop met bloemen die ik in maart in huis wil zaaien, een envelop met bloemen, groenten en kruiden die ik in april in de kas wil voorzaaien, etc., etc.

Vervolgens ben ik begonnen met het knippen van labels. Ik maak ze van oude kunststof verticale lamellen. Ik knip er repen van en vervolgens 2 puntjes eraf tot ik een labeltje/stekertje heb. Ik doe er een stuk of 50 per dag want het is lastig knippen en je krijgt er behoorlijk zere vingers van. Dus het is goed dat ik vroeg begin. Bovendien heb ik wel een stuk of 300 labels nodig, voor alle paprika’s, tomaten, eenjarige bloemen, kruiden en groenten. Ik knip dus nog wel even door.

Dan het citroengras: ik liet er vorige week een foto van zien, ze hebben ondertussen ruim voldoende worteltjes. Die zijn op de foto een beetje wazig maar dat komt omdat ik scherp stelde op het uitlopertje rechts: zo’n uitlopertje wordt uiteindelijk komende zomer een onderdeel van de hele kluit én dus een citroengras-/serehstengel.

Ik heb 6 gewortelde serehstengels opgepot en boven op een slaapkamer gezet. Die kamer doopte ik ondertussen om tot zaaikraamkamer. Het was eerst een zadenoogst en -droogkamer. En daarna een overwinteringskamer. Maar nu het weer een zaai- en kraamkamer wordt moeten de planten, stekjes, etc. die er staan naar een andere kamer. Want er zit spint in de Brugmansiastekken:

Nee, dat overwinteren van planten en stekken is niet echt iets voor mij; ik heb er niet veel zin in en aandacht voor, en dat komt dan weer omdat de omstandigheden in onze donkere huis met een hoge luchtvochtigheid niet ideaal zijn. Vandaar ook de luis in de Salviastekken en in het wasabiplantje

Er mogen nooit luizen bij mijn zaaisels en zaailingen in de kraamkamer komen. En dus wordt het tijd om dit weekend de plantjes en stekken die er staan (zie voor wat soorten zoals Cleome, Salvia en Thunbergia de foto bovenaan dit blog) te verhuizen, maar ook om het kamertje op te ruimen, schoon te maken, te luchten, en in te richten. En met inrichten bedoel ik dat de groeilamp weer van zolder kan worden gehaald en kan worden opgehangen. Nee, ze hoeft nog niet aan, er is nog niks. Maar ze kan maar alvast hangen. En dan kan ik ook de propagator alvast van zolder halen en een plekje geven, misschien alvast zand erin doen en het verlengsnoer opzoeken. Nee, ik ga er verder nog niks mee doen, ik zet het alleen maar neer.

Ik kan alvast even uitmeten welke zaaitray’s het beste in de propagator passen. En die alvast schoonmaken met heet water (voor het geval er een slakkeneitje, schimmel, etc. in huist. Hetzelfde geldt voor de 9-centimeterpotjes, ook die kan ik alvast van de tuin mee naar huis nemen, schoonmaken en klaarzetten.

Uhhhh, oh ja, ik kan alvast potgrond kopen, en brekerzand, en vermiculiet. En dat alvast in huis zetten zodat het al een beetje op temperatuur kan komen en de zakken op de juiste plaats liggen.

Nou….. wat verder nog? Oh ja, ik kan op de geknipte labels alvast de namen van soorten en rassen schrijven en die in de enveloppen met de betreffende zaden doen.

Mmm….. eens kijken. Misschien kan ik alvast de handschoenen die nu nog vies en modderig in de kas liggen mee naar huis nemen en door een sopje slingeren. En ik kan alvast de onderbakken waar zaailingen in komen van zolder halen.

Wat kan ik me toch vermaken met de voorbereidingen van een nieuw tuinseizoen, en het fantaseren over hoe sommige soorten en rassen er komende zomer uit zouden kunnen zien. Alles is nog onzeker, ik heb nog niet eens alle zaden in huis, dan moeten ze nog worden gezaaid, kiemen, gezond opgroeien, en het niet begeven bij of na het uitplanten. Ze mogen niet al teveel worden belaagd door plaagdieren, niet worden aangetast door ziekten, en ze hebben de juiste omstandigheden nodig qua standplaats, voeding, vocht en verzorging. Tuinieren is niet moeilijk, maar je zult me ook nooit horen zeggen dat het makkelijk is. Maar het is toch o-zo leuk, alleen al die voorpret!!

De laatste foto is van de opgepotte citroengrasstekken. Zo kunnen ze de komende weken en zelfs maanden groeien tot ze na half april in de koude kas kunnen worden uitgeplant. Ruud noemt het ‘beginnen’, ik noem het ‘aanstalten maken’ :-).