Dag tuin

Een hele week niet naar de tuin geweest, dat komt hier niet vaak voor, zelfs in de wintermaanden niet. Normaal gesproken zou ik het ernstig missen maar we hadden het te druk met de nieuwe keuken, de tegelzetters, het verven, het leren omgaan met een inductiekookplaat (de eerste 2 gebakken eieren waren oneetbaar verbrand :-)), opruimen, inruimen en soppen. Maar vandaag konden we eindelijk weer naar de tuin. Het kriebelde bijna een beetje, alsof we op vakantie gingen. En we troffen ook nog eens mooi weer!!

Wat zouden we eens kunnen gaan doen? Ik kan 1000 dingen opnoemen, van het nieuwe aardbeienbed eindelijk in orde maken, stekken en wieden, tot oogsten, omgewaaide planten opbinden, snoeien, water geven in de kas, etc..

De laatste keer dat we naar de tuin gingen (ruim een week geleden dus) leek het wel nazomer, zo warm en droog. Nu was het ook prachtig weer maar het is wel ineens herfst; de grond is kletsnat, de kleur in de tuin verandert, de eerste bladeren vallen en het water in de ton is al behoorlijk koud.

We zijn wel wat gewend, en we weten ook heus wel hoe de tuin er vorige week uitzag, maar toch moesten we even slikken toen we op de tuin kwamen: er is wel werk voor 6 maanden.

Zo ziet de tuin er nu uit (nou ja, een stukje daarvan):

Ik vind het eigenlijk nog best mooi, het is in ieder geval kleurrijk, met Tagetes erecta Elevate Orange, het Westerwold’s raaigras dat we op vrije stukjes hebben gezaaid, de donkerbladige bietjes van het ras McGregor, de rood bloeiende Salvia splendens Giant Form en de oranje snijbiet. Ja, er is ook veel onkruid. En veel omgewaaid. Veel te doen dus: opbinden, wegknippen, wieden, stokken uit de grond halen en opbrengen, oogsten, opruimen, en sommige soorten moeten naar de kas. Maar is geen plek in de kas. Want daar is de Japanse haver in die ene week tijd drie keer zo hoog geworden.

Ik zaaide eind juli wat komkommerkruid (Borago) en de zaailingen plantte ik tussen de gezaaide haver uit. Met het idee dat het misschien in het najaar of voorjaar wel zou kunnen gaan bloeien, en wie wil dat nou niet, van die blauwe bloempjes in een seizoen dat er weinig of niks bloeit.

We vinden het te vroeg om de haver al te gaan bedekken met mest, daar willen we eigenlijk tot in december mee wachten. En dus kunnen we ook geen groenteplanten in de kas uitplanten, en er niks in zaaien. En waar laat ik dan de matig winterharde planten in pot? Allemaal dilemma’s.

Dus, waar gaan we beginnen? Eerst de perzik- en pruimenboom snoeien, voor het te laat en te koud wordt. En de eerste mestkar (met paardenmest) was bezorgd, Ruud kon nog 3 kruiwagens bij elkaar schrapen van wat er naast was gevallen nadat andere tuinleden de mest hadden weten te bemachtigen.

En verder deden we bar weinig. Behalve kletsen. De mensen met wie we op de tuin altijd contact hebben kwamen allemaal even een praatje maken, we keken eens rond, bij onszelf en bij de buren, hoe het allemaal nog groeide, welke planten er ondertussen instorten. We bonden nog wel een Tagetes minuta op (ruim 2.50 meter hoog), en ik oogstte wat Dolichos-zaden. Ik gaf wat planten in potten water, Ruud ruimde het snoeiafval op. Maar we hebben verder dus weinig gedaan, als we in dit tempo doorwerken krijgen we het in een heel jaar nog niet af. Dat zou niet erg hoeven te zijn, ware het niet dat sommige karweitjes nu eenmaal wel voor een bepaalde tijd moeten worden gedaan.

En dus heb ik besloten om een lijstje van prioriteiten samen te stellen. Morgen ga ik stekken. We gaan niet meer heen en weer naar huis en naar zolder sjouwen met grote planten in potten: de minder winterharde planten in pot mogen de kas in (zodra er plaats is), en ik ga stekken nemen die ik in kleine potjes mee naar huis kan nemen, als back-up voor als de moederplant de winter niet overleeft. En de minder winterharde planten in de volle grond ga ik oppotten of bedekken. Dat is wat nu eerst moet gebeuren. Ruud gaat zich ondertussen storten op het nieuwe aardbeienbed, de stekken kunnen worden opgepot en naar hun nieuwe verhoogde bak worden verhuisd. En ik ga pepers oogsten, dan kunnen we die wellicht maandag, het schijnt dan te gaan regenen, schoonmaken en sambal maken. En er liggen in de schuur ook nog peren en appels, dan kan ik die ook gelijk verwerken tot jam en compote.

Op de foto hieronder zie je de peper (per 3 natuurlijk) van het ras Madre Vieja. Ze heeft de hele zomer in een pot buiten gestaan. Nu het kouder wordt mag ze in de kas, op een krukje, tussen de Japanse haver in. In de hoop dat er nog flink wat pepers rijpen. Er hangen er in ieder geval genoeg in.

En dan maak ik volgende week weer een nieuw lijstje. Zo gaan we stapje voor stapje de herfst in. Elke tuindag iets doen en elke week iets ‘af’ krijgen, dat is dit jaar handiger (en daardoor ook leuker) dan alleen maar naar het grote plaatje kijken en met vrees bedenken wat we allemaal nog moeten doen.

Tot slot heb ik nog wat te melden, maar ook nog iets te vragen. De melding: ik heb afgelopen week nog 2 inmaakrecepten op de website geplaatst, die van pittige courgettes in zoetzuur en van tomatenazijn

En dan tot slot nog een vraag: ik kocht een paar weken geleden in een tuincentrum deze plant. Onder de naam ‘Tuinplanten overig’, voor € 1,95 of zoiets. Te goedkoop om te laten staan. En te bijzonder ook. Het is een Cleome, dat is duidelijk. Maar ik denk dat het niet de ‘gewone’ eenjarige Cleome hassleriana is. Want die teelde ik al vaker. Die heeft hier altijd heldergroen blad, dit blad is donkerder en bijna blauwgroen. En bovendien heeft Cleome hassleriana behoorlijk gemene stekels, en bij deze plant voel ik niks, zelfs niet het begin van stekels. En nog iets: Cleome hassleriana wordt hier wel ruim 1.25 meter hoog. En deze Cleome (weliswaar in pot) blijft steken op ongeveer 50 centimeter. Heeft iemand enig idee welke Cleome dit zou kunnen zijn? Ze stond in een bak met vaste tuinplanten, als ze dat al is denk ik niet dat ze winterhard is. Ze staat nu in de koude kas maar ik denk erover om haar mee naar huis te nemen voor overwintering. Ik ben benieuwd!! En ondertussen zoek ik zelf natuurlijk ook verder. Ik hoop dat ze nog zaden maakt maar ik denk dat het daarvoor te laat is. En dat maakt informatie en daardoor weten hoe en waar ik haar het beste kan overwinteren nog belangrijker.