Leuk geprobeerd

De laatste jaren telen we met heel veel plezier palmkool. Ik zaai ze 2 keer per jaar: in april/mei voor de oogst in nazomer, herfst en winter, en eind juni/begin juli nogmaals, zodat ik ze op een aantal plekken kan planten die in de tuin leeg komen.

We kunnen er nu nu steeds van oogsten – nou ja; we konden er tot vorig weekend van oogsten. Hoe het nu is, tijdens deze strenge vorst, durf ik niet te zeggen want we zijn de hele week niet naar de tuin geweest (de weg naar de tuin is een ijsbaan). Hoe leuk en mooi sneeuw en ijs ook is, we hopen na het weekend bij 8 graden weer eens naar de tuin te kunnen, al is het maar om te kijken welke planten het prima hebben overleefd en welke planten er treurig bij staan.

Terug naar de palmkool: ik ken haar nog maar een jaar of 6, ik moet er dus ook nog wat ervaring mee opdoen. En zo stond ik anderhalve week geleden even met tuinbuurvrouw Laura te kletsen. Terwijl ik palmkool oogstte.

Zij heeft ook altijd palmkool in de tuin (logisch, ze heeft Italiaanse roots :-)). En ze had ergens eens gehoord, gezien of gelezen dat je palmkool kunt stekken. Dat klonk leuk!! Maar palmkool is tweejarig. Of is een stek van palmkool een nieuwe plant en dus eenjarig? We hadden er een leuke en bijna filosofische discussie over. Uiteindelijk moesten we elkaar het antwoord schuldig blijven.

“Maar dan kunnen we het toch gewoon proberen?”, bedachten we. De jonge en nog flexibele zijscheuten die niet te lang zijn zouden de beste stekken maken.

Zo zagen de palmkoolplanten er 2 weken geleden nog uit:

We hebben er duidelijk in de afgelopen maanden al flink van geoogst. Maar dat geeft niet. Het gaat om de zijscheuten die zich bovenin de plant ontwikkelen. Je kunt ze op deze foto zien:

De foto’s zijn met de telefoon gemaakt en daar worden ze niet mooier van, maar je ziet wel duidelijk dat vooral aan de linkerkant wat zijscheuten zitten die als stek kunnen dienen.

Ik nam 3 scheuten/stekken, voor alle zekerheid: van eentje sneed ik een stukje steel schuin af, en van twee liet ik ‘een hieltje’ zitten (een aflopend stukje van de moederplant wat je mee ’trekt’ als je een scheut naar beneden buigt en voorzichtig van de moederplant af scheurt). Ik heb de 3 scheuten direct in een plastic zakje gedaan, dichtgebonden en mee naar huis genomen. Daar heb ik ze in een oud conservenpotje met water gezet. Het advies luidde: “Zet de scheuten bij kamertemperatuur, ze lopen binnen ongeveer 2 weken uit”. Dus dat deed ik, en ik verschoonde om de 2 of 3 dagen het water.

Dat was 11 dagen geleden. Kwamen er al worteltjes? Ja, maar slechts een paar heel kleine en korte worteltjes, eigenlijk mag het geen naam hebben. Maar vooral…. zo zien de scheuten/stekken er nu uit:

Mmmm, ze schieten een beetje omhoog. En bij het woord ‘schieten’ denk ik altijd aan bloemen. En bij bloemen denk ik aan bloeien. En bij bloeien denk ik aan het einde van een tweejarige plant :-).

Een foto dichtbij:

Ja, duidelijk een bloemknop. Enigszins teleurgesteld laat ik het aan Ruud zien. “Gooi weg”, is zijn antwoord (en tevens kort en bondig advies). Dat heb ik maar gedaan.

Het zegt natuurlijk nog niet alles. Misschien was het te warm in de huiskamer (nu het zo koud is en we vaak thuis zijn is het daar vrij warm). Of is het echt zo dat een stek van een tweejarige plant net zo tweejarig is als de moederplant? Ik heb al best veel gestekt in mijn tuinleven maar dan ging het vooral om eenjarige soorten (zoals tomaten) of juist vaste planten, heesters of knollen (zoals Salvia’s, Dahlia’s, rozen, etc.).

En zo ben ik weer een ervaring rijker. En heb ik gelijk in mijn planning voor april/maart gezet: Palmkool zaaien. Want het eens proberen te stekken was leuk en leerzaam maar in de eerste poging vooral geen succes :-).