Stiekem

Nou ja… eigenlijk helemaal niet stiekem. “Ruud, waar liggen die schroefjes met die witte beugeltjes waar we de groeilamp mee op kunnen hangen?”, vraag ik.

“Je had gezegd dat je nog niet zou beginnen”, zegt Ruud ietwat verwijtend. “Nee, ik begin nog niet maar als ze kwijt zijn en je nieuwe moet kopen kun je nu niet naar de bouwmarkt en moet ik ze dus via internet bestellen en dat duurt even. Ik wil gewoon graag dat alles alvast klaar ligt zodat ik daar over 2 of 3 weken niet over na hoef te denken”. Ruud ziet er de logica van in en loopt de trap op. “Als je toch naar zolder gaat, neem dan ook gelijk de elektrische propagator mee”, roep ik hem achterna. “Waarvoor?”, vraagt Ruud. “Nou, ook dat kan maar klaar staan”.

Als hij weer naar beneden komt (schroefjes en witte ophangbeugeltjes gevonden, hoera!) ziet hij dat ik potgrond sta te mengen met wat zand. “Wat ben je nou aan het doen, je gaat gewoon beginnen hè, roept hij.

Maar nee, ik wijs Ruud op de 3 glazen die op een plank staan. “Die moet ik echt gaan verpotten, ze krijgen teveel worteltjes om nog langer in het glas te blijven”. Ruud zucht nog net niet opgelucht, maar hij is het duidelijk wel.

Ik ben eigenlijk te vroeg met het stekken van citroengras; eind van deze maand of volgende maand is eigenlijk vroeg genoeg . Maar dat komt omdat ik het ook nog even wilde laten fotograferen door Otto, voor de Landleven-stukjes. En nu ze er zijn ga ik ze niet weggooien of opeten (ik heb nog meer dan een kilo citroengras in de vriezer). Nee, als ze willen wortelen mogen ze blijven.

Het was een fluitje van een cent. Ik had me er al dagen op verheugd maar uiteindelijk was ik in 10 minuten klaar; beetje potgrond mengen met een schepje zand, 6 potjes vullen, stekken uit het water, in de grond, voorzichtig aanduwen, water geven, klaar. En toch was het lekker, even aan de potgrond ruiken, even wat groens in mijn handen, een glimpje van tuinjaar 2021.

En daar staan ze dan, de eerste resultaten van een nieuw tuinjaar. Vijf citroengrasstekken, 1 potje met 2 stekken van de Salvia Ember’s Wish. En een gemberwortel die tergend langzaam uitloopt.

Dan nog even de mededelingen:

• Ik heb een teeltpagina over hon tsai tai geschreven
• Ik heb nog een blog geschreven voor de website van Pokon maar dat is daar door omstandigheden niet meer geplaatst, vandaar dat je het nu hier kunt vinden: Het hele jaar door sla
• Ik kreeg van Lydia in een vorig blog het bericht (waarvoor mijn hartelijke dank!) dat De Nieuwe Tuin in België aan het einde van het jaar stopt met de zadenwebshop. Dat is heel jammer maar begrijpelijk want op de website las ik dat het pensioen in zicht is. Ik heb er snel nog even zaden besteld want ik heb zo’n vermoeden dat heel veel mensen hetzelfde gaan doen voor de eerste bijzondere soorten uitverkocht raken. Op de valreep van het begin van het nieuwe tuinjaar heb ik dus snel wat zaden gescoord van sojaboontjes Shirofumi, kool Russian Fills, quinoa Oro de Valle, aubergine Ratna, paarse naaldboontjes en zo nog wat leuke soorten. Mocht iemand interesse hebben, kijk dan op De Nieuwe Tuin

En dan tot slot nog even een foto, van de Salvia die ik stekte, zo ziet ze er in de zomer uit:

Ze staat in een grote stenen pot in de achtertuin, veel te zwaar om naar binnen te sjouwen, en buiten is ze niet heel winterhard, zeker niet in pot. Vandaar nog even snel wat stekjes in water gezet, zodat ik zeker weet dat ze hier dit jaar ook weer groeit en bloeit.