Afrikaanse valeriaan
Latijnse naam: Fedia cornucopia
Wat een leuke plant! Ik zaaide deze soort in 2020 voor het eerst en zeker niet voor het laatst! Door de naam dacht ik dat ze geen kou zou kunnen verdragen. Maar ze bleek juist behoorlijk koudebestendig.
Ik zaaide de vrij grote lichtbruine zaden in april bij slaapkamertemperatuur, de zaden kiemden binnen 2 weken. Ik heb de zaailingen begin mei uitgeplant, in de volle zon in een verhoogde bak (dus in vrij warme en droge omstandigheden). Ik begreep later pas dat ze juist best veel kou kan verdragen en ook geen bezwaar heeft tegen wat meer vochtige grond.
Toch deed ze het hier in die droge en warme omstandigheden ook heel goed. De zaailingen groeiden snel, ze schoot alleen wel eind mei al door, misschien dat ze daar in de volle grond wat langer mee zou wachten. En dat doorschieten heeft in het eerste stadium geen gevolgen. Sterker nog; ik vond de blaadjes tijdens de bloei lekkerder dan toen ze nog niet bloeide. De jonge blaadjes van de jonge plantjes smaken wat sterk, ik vond het wat parfumachtig. Pas toen de de planten gingen bloeien snapte ik dat ze familie is van valeriaan (en dus ook van veldsla, want juist toen werden de blaadjes lekker mals en zacht van smaak). Eigenlijk smaakt ze dan ook gewoon echt wel een beetje naar veldsla, zelfs de structuur lijkt er iets op, al is het blad iets dikker (meer meldeachtig).
Ook leuk: de planten lokken veel bestuivers, in onze tuin vooral veel hommels, vaak meerdere per plant en zelfs per bloem. Die bloemen zijn ook leuk: ze zijn heel klein maar doordat ze in ronde schermpjes bloeien toch opvallend, zeker ook door de combinatie van lilapaarse bloempjes en het bijna geelgroene blad. De planten werden hier zo’n 25 centimeter breed en hoog. De bloempjes zijn ook eetbaar.
De kwaliteit van het blad liep hier uiteindelijk wel terug toen de planten rond eind juni zaden gingen maken. Misschien helpt het als je de uitgebloeide bloemen zou verwijderen, zelf heb ik de planten na de oogst van de zaden verwijderd. Ik las later dat je haar van half tot eind maart tot het einde van de zomer kunt zaaien. En nog leuker: ik vond in de nazomer op de plaats waar ze stond flink wat zaailingen, en op het moment dat ik dit schrijf (8 december) staan die jonge plantjes er nog prima bij (waar ik wel eerlijk bij moet zeggen dat het nog niet echt heeft gevroren).
Oftewel: een heel leuke, vrolijk bloeiende, bestuivers lokkende en dan ook nog eens eetbare eenjarige die ik hier zeker volgend jaar weer ga zaaien!
Googel voor meer informatie vooral ook nog even op haar Engelse naam African valerian.
Leuk plantje inderdaad! Ik heb een verstekeling in een kratje in een kasje staan en die heeft besloten dat november óók een mooi moment is om te gaan bloeien. De bloemen blijven trouwens erg goed op de vaas.