Moestuinsla

Wij vinden sla erg lekker en lusten het altijd, soms een simpele bladsalade, soms een leuk recept van een maaltijdsalade, soms iets meer ingewikkelds. Maar het meest eten we ‘moestuinsla’, een mengsel van alles wat ik kan oogsten. En dus is die sla nooit hetzelfde, de dressing pas ik aan de ingrediënten aan, soms met mosterd en kruidenazijn, soms met olijfolie en balsamicoazijn, etc..

Helaas kunnen we op dit moment geen sla oogsten. Nog 2 weekjes wachten en dan zijn de eerste buitenkropjes groot genoeg, desnoods oogsten we er dan 2 of 3 want ik heb er genoeg. En ondertussen heb ik natuurlijk ook al weer nieuwe gezaaid. Dus ik kocht 1 krop sla in de winkel. Daar eten we 2 dagen van want ik heb aan een halve genoeg; verder gaat er van alles door wat ik al kan oogsten. En dat lijkt nog niet veel in een moestuin op 1 mei maar dat blijkt toch mee te vallen. En ik heb ook nog wat uit de vriezer gebruikt.

Als eerste, natuurlijk: rucola en mosterdblad, die ontbreken hier nooit in de voorjaarstuin. We oogsten er al een paar weken voorzichtig kleine blaadjes van, maar nu het een weekje heeft geregend ‘barsten ze los’. Sterker nog, het mosterdblad schiet al door (al heeft dat vooral met de droogte van de voorgaande weken te maken). Het smaakt er niet minder om.

En dan gaan er natuurlijk ook 2 of 3 van de winteruien in waar ik in een vorig blog over schreef. En wat lekker blaadjes kruiden, er staat nog wat peterselie van vorig jaar (nog heel even want ze begint door te schieten, de opvolgers van dit jaar zijn nu zo’n 10 centimeter hoog en die laat ik eerst nog even wat groeien). De Franse dragon heeft de winter prima overleefd en vinden we heerlijk anijsachtig in de moestuinsla. En deze mogen natuurlijk niet ontbreken:

Verder pluk ik nog wat jonge bietenblaadjes, landkers (Barbarea) en nog wat andere eetbare blaadjes die ik tegenkom. En dat is dan toch al een lekkere gevulde salade.

Maar er zijn nog 2 ingrediënten, uit de vriezer. Twee dingen die ik zeker dit jaar ook weer ga maken. De eerste is de zoet/hartige komkommer. Vorig jaar maakte ik dit recept van een vers zoetzuur meerdere keren. En nu kwam ik in de vriezer nog wat zakjes komkommerblokjes tegen (zonder schil en zaadlijsten). Die heb ik (samen met 2 fijn gesneden jonge winteruien) in het hartige zoetzuurmengsel laten ontdooien en dat blijkt prima te gaan. Het is niet meer zo knapperig als verse komkommer maar er zit zeker nog genoeg structuur in om de blokjes in salades te gebruiken. En in de koelkast blijft het nu nog een week houdbaar (en wellicht wel twee).

Ik bedacht gelijk: ik hoef dus nooit meer komkommers te kopen (tenzij ik in de winter een knapperige, verse komkommer voor een recept nodig heb). Ik heb ondertussen de pagina met het recept onderaan de pagina aangepast: Zoet/hartige komkommer en ui

En het tweede ingrediënt is deze: vorig jaar kreeg ik de tip om tomaten half te drogen (tot bijna leerachtige lapjes) en in te vriezen. Dat heb ik gedaan en afgelopen week heb ik eens zo’n doosje met semi-gedroogde tomaatjes uit eigen tuin uit de vriezer gehaald. Ik heb een ‘dressing’ gemaakt van 1 eetlepel olijfolie, 1 eetlepel witte wijnazijn, 1 theelepel honing, zout en peper en wat oregano. En daar heb ik de bevroren half gedroogde tomaatjes in laten ontdooien. En dat blijkt heel erg lekker te zijn! Zo lekker dat ik dat dit jaar in grotere hoeveelheden ga maken/drogen/invriezen!

Het lijkt heel veel op die half gedroogde tomaatjes uit zo’n bakje uit de koeling van de supermarkt. Die vinden we ook altijd lekker maar deze is veel lekkerder (het velletje minder taai, het tomaatje minder hard, en vooral een veel lekkerdere tomatensmaak). Ik ga zeker ook eens een andere dressing proberen maar vooralsnog vinden we dit erg lekker; als hapje, tapas, op een broodje kaas, of alles waar je half gedroogde tomaatjes in gebruikt. En het restje ging dus in de sla.

Lekker! En die hoef ik dus ook niet meer te kopen, tenzij ik voor een recept eens verse tomaatjes nodig heb terwijl ik die niet kan oogsten.

Ik heb geen foto van de uiteindelijke salade gemaakt. Want die ziet er nooit mooi uit, met zoveel verschillende ingrediënten door elkaar gemengd. Maar ze is wel heel erg lekker, zeker in deze tijd waarin we blij zijn met alles wat we al uit eigen tuin kunnen oogsten!

Dan nog even de link naar het blog dat ik op de website van Pokon schreef, en dat gaat over de buitenteelt van paprika’s en pepers in potten.

Tot slot wil ik nog iets over de zaaiagenda melden. Het is lang geleden dat ik er iets over schreef. Maar het einde van de stapels agenda’s in de werkkamer van Laura is in zicht, het gaat niet heel lang meer duren voor de agenda is uitverkocht. En dus hebben we overlegd of we een derde druk aandurven. En ja, dat durven we 🙂 . Het duurt wel weer even (net als eind 2018) voor die derde druk agenda er ook daadwerkelijk is, het papier moet worden besteld, we willen de foutjes die in de eerste en tweede druk stonden eruit halen, misschien wat foto’s vervangen, etc.

En dus ben ik weer begonnen met de agenda soort voor soort, schema voor schema en icoon voor icoon te controleren:

Ik heb nog 2 foutjes gevonden. Nou ja, 1 fout (Lavendula in plaats van Lavandula) en 1 voortschrijdend inzicht-dingetje m.b.t. kouseband). Voor de mensen die een zaaiagenda van de eerste of tweede druk hebben: Ik heb de foutjes die ik in de afgelopen anderhalf jaar heb gevonden op deze pagina onder elkaar gezet zodat je die zelf in je agenda aan kunt passen: Zaaiagenda

En vervolgens heeft Laura het druk met het aanpassen (passen en meten, aantekenruimte opschuiven, register opnieuw maken, etc.). Het zou dus kunnen zijn dat binnen enkele weken de zaaiagenda is uitverkocht. En dan zal ik het hier uiteraard melden als we weten wanneer de derde (en voor het eerst herziene druk) wordt verwacht. En dat is dan toch weer heel spannend!!