Speuren

We springen van koude dagen en vooral nachten dit weekend zo de lente in. Als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat ik er wel aan toe ben. En wat zal het groeien in de tuin (met onkruid altijd weer als winnaar).

Eerst nog even over de nieuwe website: iedereen heel hartelijk dank voor alle felicitaties, complimenten, tips, kritische noten en opmerkingen! Reacties m.b.t. niet werkende links, fouten, tips, etc. blijven van harte welkom! Ondertussen is duidelijk dat er iets mis is met de nieuwsbrief: Augus meldde al dat een flink aantal mails werden geblokkeerd, sommige mensen kregen de mail meer dan één keer en de links in de mail leiden ondertussen naar een inlogscherm. Augus gaat komende week kijken wat er mis is gegaan. Ondertussen moet iedereen wel het menu kunnen openen. Mochten er nu nog mensen problemen hebben met het menu, dan hoor ik dat graag (met de informatie erbij met welk programma je internet/de website bekijkt)! Dit is voor de mensen die het menu niet kunnen openen wellicht nog tijdelijk een handige noodgreep: Index

En dan wordt het nu tijd dat ik weer gewoon over tuinieren ga schrijven. Want het gaat hier nu razendsnel. Twee weken geleden was de tuin nog leeg en kaal, en nu zijn de aardappelen gepoot, de kapucijners en doperwten geplant, sla en andijvie en rucola uitgeplant, pootuien en sjalotten geplant. Ik heb heel veel gezaaid en verspeend, de kassen staan vol met zaailingen van bietjes, kool, sla, tuinbonen, snijbiet, knolselderij, peterselie, etc, etc.. En met zaailingen van eenjarige bloemen, met een bijna belofte van een zomer vol met fel geel en oranje, rozerood en blauwpaars. Het is bijna eng want voor nu heb ik geen idee waar ik het allemaal moet gaan laten, alle vakken lijken al overvol.

Ik loop elke dag een rondje in de tuin, en dan speur ik, naar cadeautjes in de vorm van uitgezaaide soorten (ik vond al wat paars mosterdblad, boomspinazie en Polygonum). En ik zag de eerste hommels en bijen. Juist daarom heb ik 1 palmkool laten staan en in bloei laten komen. En het zoemt er al omheen maar het lukte me nog niet om er een foto van te maken. Na tien minuten half gebukt met fotocamera te hebben gestaan, en 30 foto’s met net geen hommel, of wazig, heb ik het opgegeven. Ach, een bloeiende palmkool zonder hommel (omdat die niet even stil wilde blijven hangen) is ook mooi:

De rozemarijn bloeit ook. En de dragon heeft de winter buiten overleefd en loopt weer uit, en dat geldt ook voor de oregano. Bij elk rondje door de tuin zie ik weer wat nieuws; de aalbes gaat bloeien, de rozen lopen uit, de grond boven de asperges begint te scheuren, de knofloken gaan weer groeien, de uien en sjalotten krijgen groene toefjes blad, de eerste heermoes komt tevoorschijn, ik kan al voorzichtig wat munt oogsten en ik zie heel kleine bloemknoppen in de appelboompjes. Allemaal cadeautjes, nu al!

Terwijl ik speur, zaai, verspeen en uitplant maakt Ruud zich druk om de stokken die in de kas opgestapeld liggen. De grond in de kas is heel nat (verstopte dakgoot in februari) en met alle stokken die daar liggen droogt het ook niet op. Dus Ruud is begonnen met het verdelen van de stokken. Met mijn uitgeprinte planning voor de kassen voor hem telt hij lange en korte stokken voor stamtomaten, struiktomaten, paprika’s en pepers per kas uit, en een aantal voor de stokbonen, en voor een pompoenenbouwwerk. “Zullen we ze gelijk in de grond zetten”, vraagt hij, “anders hebben we ze nog 3 keer in onze handen”.

En zo ging Ruud 2 rijen bonenstaken zetten en begon ik met het uitzetten van de stokken in kas 1. Toen Ruud klaar was kwam hij even in de kas kijken hoe het ging. “Oh, ze staan wel mooi recht”, zegt hij bijna verbaasd. Ik zie de rolbandmaat even in zijn linkerhand bungelen maar hij bedenkt zich en stopt hem weer in zijn zak. Heel verstandig. Ik zeg “Nou, dan mag jij met je timmermansogen een rek voor de komkommers maken”.

Als je goed kijkt zie je de 2 rijen bonenstaken achter de kas staan. Ja, ook mooi recht. Terwijl Ruud het komkommerrek zet ruim ik op. En dan vind ik het laatste cadeautje van die dag:

De Salvia guaranitica Blue Enigma overleefde als stek in pot in de koude kas. En sinds een paar weken groeit ze weer. Vorige week zag ik al wat kleine knopjes. En nu is het eerste knopje open, bijna ongelooflijk dat de plant nu blijft bloeien tot in november!

Dan nog even: ik heb op de website van Pokon een blog geschreven over het verspenen van zaailingen

Met het lenteachtige weer dat ons dit weekend wordt beloofd wens ik iedereen heel veel plezier in de tuin!!