Prioriteit

Ik heb eigenlijk niks te melden (“WAT?!?!” roept Ruud). Nou ja, als ik wil heb ik altijd wel wat te vertellen. Maar met windkracht 8 was het deze week geen tuinweer. Behalve vrijdag, dat was een mooie dag. Helaas wordt er voor dit weekend weer een nieuwe storm voorspeld die een aantal dagen aan gaat houden.

Maar die ene mooie dag, vrijdag, zijn we eindelijk een middagje naar de tuin geweest, vooral om (voor) te zaaien. Ik heb rucola gezaaid, wat snijbiet, boomspinazie, peterselie, mosterdblad, selderij, en natuurlijk sla en andijvie, eigenlijk een allegaartje van verschillende soorten groenten en kruiden die goed tegen wat kou kunnen (of dat zelfs prettig vinden voor het kiemen). Prei en uien zijn gezaaid, en de erwten en sugar snaps. De doperwten beginnen zelfs al voorzichtig te kiemen:

In kas 3 staan 2 onderbakken/zaaitray’s met peulvruchten en andere groenten en kruiden, in kas 2 staat tussen de wintergroenten één onderbak met een zaaitray waarin de eerste 3 soorten bloemen voor dit jaar zijn gezaaid (Consolida, Penstemon en Dianthus barbatus):

Na de foto heb ik de bak voor alle zekerheid wel afgedekt met een perspex plaatje, voor het geval de muizen of slakken interesse in de zaden zouden hebben. Over een week of 2 kan ik in die tray verder zaaien, met bijvoorbeeld Lathyrussen en goudsbloemen.

Ook in de moestuin zijn we voorzichtig begonnen, met het ophogen van de grond in de verhoogde bakken (met rijpe compost). En we hebben de kruidenbak verplaatst. Die stond naast de compostbak maar doordat daar ook de Dahlia’s en Canna’s staan stonden de kruiden vorig jaar grotendeels in de schaduw. En dat is zeker voor soorten als salie, dragon, tijm, oregano en rozemarijn geen ideale plek. Op de nieuwe plaats staan de planten bijna de hele dag in de volle zon. Bij het verplanten hebben we alles gelijk terug geknipt en zagen we dat de meeste soorten heel voorzichtig al weer uit willen gaan lopen.

Maar de belangrijkste reden dat ik deze week niet zo veel te melden heb is Freek. Ik schreef in december al dat we een kat in ons leven missen (Planning en kerst). Twee weken geleden maakte we via het dierenasiel kennis met Freek, een 12 jaar oude ex-kater met suikerziekte. Zijn baasje wilde Freek vorig jaar in laten slapen. Toen 2 afzonderlijk van elkaar geconsulteerde dierenartsen dit weigerden is zijn baasje gestopt met het geven van insuline (ja, dan kom je er uiteindelijk ook vanaf 🙁 ). En zo kwam hij in september ziek en verward in de opvang, waar hij weer goed werd ingesteld op insuline en sindsdien wacht op een nieuw tehuis. We hebben Freek ondertussen geadopteerd maar hij komt dit weekend pas, omdat wij een weekje nodig hadden om alles in orde te maken; dieetvoer bestellen, hem aanmelden bij de dierenarts, insuline in huis halen, naalden bestellen, een nieuwe kattenbak, etensbak, krabpaal, etc. kopen (want na de dood van Lotje hadden we alles wat nog bruikbaar was aan het dierenasiel gegeven).

Freek in de opvang:

En dus hebben we het de komende dagen en weken druk, om Freek te laten wennen, aan ons en aan ons huis. Maar tussendoor maak ik wel tijd vrij om stekken van de zoete aardappelen te nemen:

En om de Chayote op te potten (die we ondertussen ‘het prehistorische ei’ noemen). Ik had de vrucht los in de propagator gelegd en zag al wel dat de stengel en blaadjes voorzichtig groeiden. Maar ondertussen worden ook de eerste worteltjes gevormd. Nu begrijp ik ook waarom de hele vrucht opgepot moet worden, half onder en half boven de grond, want de wortels verschijnen waar ook de stengel naar buiten kwam:

Misschien kan ik volgende week al wat warmte minnende eenjarige bloemen in huis voorzaaien. En het wordt tijd dat de in september gekochte jonge Salvia’s die in huis overwinterden naar de kas worden verhuisd. Want ik heb die plaats voor het raam nodig voor zaaisels, zaailingen en zoete aardappelstekken.

In de tuin is nog niet zo veel te zien maar heel langzaam wordt het in huis steeds voller. In mijn hoofd heb ik een deel van wat er kiemt en groeit al plekjes in de tuin toebedeeld. En als we een mooie dag met zon treffen en het om half zes in de middag nog licht is, kriebelt de lente. Het tuinseizoen is nu wel echt begonnen!