Oogsten en strippen

Maandag begint de herfst, de zomer is weer voorbij gevlogen. Sterker nog, het voelt nog steeds als zomer, het lekkere weer helpt daar natuurlijk wel bij. En de tuin staat ook nog vol.

Echt heel vol:

Dat betekent dat we ook nog volop oogsten. Sommige soorten oogsten we voor het eerst (palmkool en winterrammenas) en sommige soorten voor het laatst (sperziebonen en krulandijvie).

Voor de herfst- en winterkas hebben we flink wat tomatenplanten, paprika’s, pepers, etc. weg moeten halen. Er is nog één klein groepje planten dat aan één kant van één kas staat:

Ik behandel ze hetzelfde als de paprika’s en pepers; ik verwijder vrijwel alle bladeren en ik geef nauwelijks water. Zo zouden de tomaten nog wel enkele weken aan de planten kunnen blijven hangen.

Je ziet achterin al een flink aantal stokken staan, het opslaan van alle spullen zal nog wel een probleem worden. Dat komt omdat ruim 2 kassen in beslag zijn genomen voor de herfst- en winterkas. En die zijn klaar!! Tjonge, wat hebben we een boel gezaaid en uitgeplant!

In kas 3 zijn de enige planten die er nog staan de paprika´s Morgenrot en Midnight Dreams. En 2 komkommerplanten. Die komkommers geven ondertussen wel aan dat ze aan het einde van hun latijn zijn. We hebben er enorm veel komkommers van geoogst, bij elkaar zeker meer 100. En nu worden ze oud en moe en krijgen ze meeldauw. Ik heb overwogen om ze eruit te halen.

Maar terwijl ik de laatste vruchten plukte bedacht ik dat ik, net als een paar jaar geleden, wel weer eens wilde kijken hoe lang ik de planten nog kan houden en ze nog vruchten kunnen geven. En dus heb ik ook deze planten ‘gestript’. Niet zo hevig als de paprika- en tomatenplanten hoor, het komt erop neer dat ik vanaf nu consequent eens per week alle bladeren weg ga knippen die lelijk, dood en/of aangetast door meeldauw zijn.

Het ziet er een beetje rommelig uit, maar mooi doet er nu niet meer toe.

Als je dichterbij kijkt……

…….zie je niet alleen nog wat groeiende komkommers, maar ook zo links en rechts bloempjes met vruchtbeginsels. Alles bij elkaar bloeien er in deze 2 planten nog wel een stuk of 25 bloempjes, dat zijn 25 potentiële komkommers, daar moet ik mijn best toch nog even voor doen.

In mijn vorige blog heb ik al opgenoemd welke soorten er in deze kas in rijtjes zijn gezaaid. En ik liet daar ook een foto zien. Ondertussen is er al heel veel gekiemd, met dank aan de warmte van de grond.

Vorige week:

Nu:

In één week zijn de bieten- en rucolazaailingen gegroeid, en zijn pluksla, spinazie, radijs en veldsla gekiemd. Tegelijkertijd zijn we ons eerste tegenstander tegengekomen: door het losmaken van de grond en het regelmatig water geven heeft een mol het idee opgevat om van de kas een groeve te maken. Daardoor lijkt het rommelig, kiemen de zaden onregelmatig en moeten we de grond regelmatig aantrappen. We hopen maar dat de mol zo vaak zijn hoofd stoot tegen middenpad of kasfundering dat hij zijn graafproject ergens anders voortzet.

In kas 2 zijn geen rijtjes, daar hebben we allerlei voorgezaaide soorten door elkaar geplant, van bietjes en allerlei soorten kool tot snijbiet, wintersla en andijvie. Ik heb nog wat plantjes peterselie en selderij gekocht (want de zaden die ik vorige maand zaaide wilden niet kiemen), en een tray viooltjes. En hier staan ook voorgezaaide Oost-Indische kersplanten, mooi en eetbaar, ik hoop dat ze nog willen gaan bloeien en ze mogen ook nog ranken maken en ´bevallig´ tussen de groenten door slingeren.

Ruud vindt het niks. De rijtjes in kas 3 vindt hij prima maar deze kakofonie van planten is hem te rommelig, hij noemt het ‘een onhandig en ongeorganiseerd zooitje’. Ik zeg: “Ik ga hier ook niet oogsten, ik ga foerageren”. Ruud schiet in de lach en laat mij m’n gang maar gaan.

In ruil voor mijn wirwar-winterkas heb ik Ruud officieel toestemming gegeven om buiten op te gaan ruimen. En dat betekent dat hij heerlijk, vak voor vak, kan gaan opruimen, terug knippen, wieden, planten eruit kan halen, etc.. Uiteraard loop ik eerst even met hem mee en wijs in elk vak op de planten die nog moeten blijven staan. Want als Ruud eenmaal last van opruimwoede krijgt kan hij, als ik er geen toezicht op houd, een compleet lege tuin achterlaten.

Het betekent, hoe dan ook, dat het eind van het tuinseizoen heel voorzichtig in beeld komt. De compostbak wordt langzaam gevuld met bonenloof, doorgeschoten slaplanten, uitgebloeide Dahliabloemen, uit de kluiten gewassen courgettes van 3 kilo, afgesneden andijviestronken, bietenblad, etc.. De tuin gaat er ook naar geuren; zo’n vaag muffig, composterend en soms zelfs bijna gistend geurtje. Niet vies, wel herfstig.

Ik heb ook op de website van Pokon weer een blog geschreven, over de betekenis van weeuwenteelt en welke soorten er geschikt voor zijn: weeuwenteelt / overwinteringsteelt

Tot slot nog een foto. eentje die ik zelf erg mooi vind, maar ik hou dan ook van de kleurencombinatie van roze met oranje 🙂 . Het zijn de oranje bloemen van Tithonia rotundifolia en de roze bloemen van Polygonum oriëntale (Kiss-me-over-the-garden-gate).