Poeh
Ik wilde dat ik wat leuks kon schrijven. Maar dat zit er helaas niet in. Gisterochtend om half zes gewekt door regen en onweer, dat duurde tot 10 uur in de ochtend (de regen dan, niet het onweer). En daarna leek het wel iets op te klaren. Maar om half twee in de middag begon het pas echt, daar was het ochtendwerk kinderspel bij. Van half twee tot half vijf achter elkaar stortbuien. Bij elkaar in 30 uur ruim 34 millimeter regen gevallen.
In de regen naar de tuin gegaan, alles stond onder water, kassen, tuin, paden. Ik had regenlaarzen aan en dat ging, maar Ruud had waterdichte enkelhoge laarzen aan en die liepen gewoon over, zoveel water. We hebben nog geprobeerd wat weg te bezemen maar het op een gegeven moment ook maar opgegeven en naar huis gegaan (om ons te bezatten :-)).
Ik weet niet of ik vandaag zin heb om te gaan kijken, op onze vette klei staat er ongetwijfeld nog net zoveel water als gisteren, misschien 1 of 2 centimeter minder. Het hele tuincomplex is een kleine ravage. Ik zag dat onze naaste buren nog wat sla en bietjes hadden geplant, die dreven op het water. Bij onze achterbuurman is het zo erg dat we alleen nog maar water zagen, ook geen grond meer, we zagen ook geen groenten meer, alleen nog maar stammen van bomen het water uit komen. En ook zijn kas stond onder water.
En in onze 2 kassen gaat het helaas nu helemaal fout, gisteren bij het bezemen vielen de onrijpe kleine paprikaatjes van de planten, de planten zelf zijn helemaal geel en hebben geen enkel bloempje. De tomaten hebben geen blad meer, geen bloemen en op een paar rijpende tomaten na ook geen vruchten.
Ik hoop morgen nog wat laatste tomaten te kunnen oogsten en dan gaan we de kas opruimen. De aubergines zijn dood en ook de komkommerplanten. Ik vrees voor de zadenlijst van dit jaar, die wordt elke dag in mijn hoofd al kleiner en korter, en een leuke opbrengst pepperflakes had ik vorige week al opgegeven. Vreemd genoeg staan de basilicumplanten er in het water nog redelijk vrolijk bij. We zullen veel pasta met pesto eten 🙂
Ik heb er ook geen foto’s meer van gemaakt. Vandaar dit kale stukje. Nou, vooruit, een foto van de Allium sphaerocephalon, een erg leuke sierui, in knop al weken mooi, en nu ze ondanks de regen zo goed bloeit, vrolijken bloemen en de in grote getale aanwezige hommels ons zeker op.
Het schijnt nu droog te gaan worden, en warm. Ik vrees voor ons te laat, ik hoop van harte voor anderen nog op tijd! Hier gaan we maar genieten van de bloementuin (want die blijft het ondanks de regen verrassend goed doen). En maar hopen dat wat ik gezaaid heb in de afgelopen week nog goed kiemt en nog een leuke oogst op gaat brengen. En dan hoop ik dat het volgende tuindagboek wat vrolijker wordt.
Zou ik voor het eerst van mijn leven krootjes moeten gaan kopen? Ik kan me eigenlijk niet herinneren die ooit gekocht te hebben, nou, als we dan toch een beetje positief willen blijven, dan wordt dat ook weer eens wat nieuws 🙂
Nee toch, alle regen die er valt lijkt te vallen in het moestuincomplex in Spijkenisse. Wat een narigheid voor jullie.
Hier in de kop van Noord-Holland is het ook een slecht moestuinjaar maar het is met jullie vergeleken toch nog redelijk allemaal.
Het enige wat ik als troost kan zeggen is: volgend jaar nieuwe kans en dan misschien een topjaar!
Groetjes, Ria
Hallo Diana, ik was altijd een beetje jaloers dat je zo’n prachtige moestuin hebt/had met zoveel verschillende planten en opbrengsten, maar nu heb ik alleen maar medeleven ;((. Wat een ellende en een mistroostig gezicht al dat water! Dan heb ik hier op de zandgrond van het Gooi niets te klagen. De enige troost die in dit soort gevallen van mislukking kan helpen is dat wij er niet van afhankelijk zijn, hoe sneu ook; wij kunnen tenminste nog naar de winkel.(Er zijn heerlijke biologische bietjes te koop!).
Veel sterkte verder en succes met de zaailingen! Ik kijk weer uit naar je dagboek. ;))
Tjongejonge wat een pech. Hier in Dordrecht valt ook veel, maar bij ons op het tuincomplex staan ‘gelukkig’ alleen de looppaden onder water…. Bij jullie is het wel heel bar en boos zeg! Hopen maar dat we nu echt een drogere periode ingaan en dat er op de grond nog wat gezaaid kan worden. Krootjes zijn nog net te zaaien, dacht ik. Dus met een beetje geluk hoeven er geen krootjes gekocht te gaan worden!
Oh Diana, ik durf je dagboek bijna niet meer te lezen… Wat een ellende. En ik vond het al zo knap dat je een paar dagen onder het motto “het wordt hoe dan ook beter weer” de zakjes zaad weer uit de kast haalde. Wel doen hoor! Een weekje later kan ook nog wel, als alle drek gezakt is. En kunnen we geen actie houden om je kas toch nog wat te vullen? Er zijn vast wel meer fortuinlijke tuiniers die nog wat late tomatenplantjes en komkommers hebben staan. Onze beginnende volkstuin is nog behoorlijk leeg, maar er zijn nog altijd buren die overtollig plantgoed paraat hebben. Houd moed. Groeten uit Elst.
Hoi Diana,
Wat een ellende zeg, het is dit jaar echt extreem! Ook hier is het allemaal minder maar wij hebben dan weer het voordeel dat we goede grond hebben waar het water niet zo lang blijft staan. We moeten wel steeds aan je denken hoor….Nu maar hopen dat het een tijdje droog en warm blijft! Sterkte!!
Och heden wat een toestand bij jullie…… hier in het centrum van Den Haag ook weer, regen, regen, hoewel het vandaag voor het eerst droog en zonnig was. Dus als een gek mijn tweede zaai snijbonen onder stok gezet. Ook ik denk….. ik zal toch geen snijbonen moeten gaan kopen voor mijn snijbonen picallily? Dan maar naar de biologische winkel, inmaken blijft leuk. Zelfs de boerenkool heeft het moeilijk. En de andere bonen. Vorig jaar deed je een boon in de grond en schoot het omhoog. Zullen we gewoon voor de tuin van 2013 gaan? En weer kijken als alles goed gaat alsof je voor het eerst een moestuin hebt. Doorgaan hoor, ook jullie, het is zo weer voorjaar 🙂
Hallo Daphne,
Ja, Den Haag, Rotterdam, Capelle, Vlaardingen, noem maar op, de Randstad heeft het niet best deze zomer. De boerenkool zie ik hier bij sommige tuinen al doorgeschoten staan. Hier opnieuw gezaaid en met deze temperaturen kiemen ze binnen een paar dagen, dus er is nog hoop 🙂
Snijbonenpiccalilly klinkt wel erg leuk!! Mag ik vragen hoe je dat maakt?
Diana
o o o wat een verschil dit jaar met noord en zuid. heb ik net een emmer vol boontjes gepunt en even gekookt om morgen mee te nemen naar familiebezoek. prachtige mooie groene boontjes. ik heb slechts 2 x 3 plantjes want ik heb ze op laten groeien tegen zo`n ijzeren poortje. dus heel weinig boontjes geplant en nu al een emmer vol geoogst. en dan (net klaar) lees ik snel je dagboek en lees ik dit. Ik voel met Crista uit Elst mee en ik zou bijna langs willen komen met de tomatenplanten en paprikaplanten die bij ons nog steeds in potten staan, maar al wel vrucht dragen. je mag ze zo hebben. helaas is Hellum wel wat ver. ik hoop met alle andere schrijvers dat het ook bij jullie nu droog en zonig wordt zodat je nieuwe planten kunt zetten en er toch nog een mooie oogst komt. we duimmen voor jullie
groet gea
Beste Diana,
Ik ben journalist en van plan om een stuk te schrijven (in Vrij Nederland) over het gerief – maar ook het ongerief! – van een moestuin, omdat moestuinen volgens mij erg in de mode beginnen te raken (eco, groen, biologisch, sympathiek!!), maar de meeste mensen geen idee hebben waar ze aan beginnen, qua werk, pech, regen, slakken, een overdaad aan oogst waar niet tegenop te eten valt, etc. Ik weet niet of je bereid bent om een keer met me te praten over de downside van een en ander, want ondanks alles ben je kennelijk toch nog erg gemotiveerd, maar als je dat geen bezwaar vindt – uit een oogpunt van eerlijke voorlichting om maar iets nuttigs te noemen – hoop ik dat je even contact met me opneemt. Ik ben heel blij met een ervaringsdeskundige, dat spreekt, want ik woon in Amsterdam en ken zelf alleen maar mensen die het nooit verder hebben gebracht dan een klimroos in hun geveltuintje.
Hopelijk hoor ik van je, met vriendelijke groeten, Emma Brunt.
Hallo Emma,
De moestuin is wel ‘een soort van in de mode’. En inderdaad om de redenen die je noemt, en ook voor het koken. Koken is ook erg in de mode, en dan is het erg romantisch om voor het koken even snel je eigen groenten te oogsten, tijdens het koken kruiden te plukken. Maar niet iedereen heeft inderdaad een idee hoeveel werk het is. Dat geeft niks, men leert dat vanzelf, maar ik zie dat wel op het volkstuincomplex hier: 15 jaar geleden waren er nog meer dan 15 onverhuurde tuinen die het bestuur niet aan de straatstenen kwijt kon raken, open dagen waar niemand op af kwam, etc. Nu is er sinds een jaar of 3 juist zelfs een wachtlijst, maar er tuinieren mensen vaak maar 1 of hooguit 2 jaar, het valt ze soms erg tegen (zowel qua tijd, qua werk, qua weer en tegenvallende resultaten). Het ziet er romatisch uit op TV, reclames, etc., maar dat is het natuurlijk niet altijd.
Zelf denk ik nooit aan stoppen, ook niet (juist niet) als alles mislukt, er is een verschil of je tuiniert om het tuinieren zelf (het wroeten in de grond), of om de randverschijnselen (lekker in het zonnetje buiten, leuke groenten, koken, etc.). En dan is er ook nog een groep mensen die het puur voor de opbrengst doet (niks leuk tuinieren, maar wel veel opbrengst mee naar huis nemen). Alle drie even goede redenen. Maar in slechte jaren is het dan niet even leuk en blijven vaak de mensen over die het ook gewoon alleen maar doen omdat ze het tuinieren zelf leuk vinden.
ik mail je zo even,
Diana