Noodrijp

Leuk woord voor de Dikke van Dalen. Noodslacht kende ik wel, maar ‘noodrijp’ is voor mij een nieuw woord. Dit jaar hebben we er kennis mee leren maken, van de extra vroege oogst van maïs (die trouwens wel gewoon erg lekker is) tot de pompoenen die we in kleinere hoeveelheden maar wel eerder dan normaal konden oogsten.

Eerst even een raadplaatje. Vind ik zelf erg leuk:

Dit is mijn ontbijt. Zeker niet van Ruud, die houdt van volkorencrackers met overjarige brokkelkaas. Maar ik hou van kwark, met wat ontbijtgranen en vers fruit (in de winter wordt dat  diepvriesfruit uit eigen tuin en daar is voor door de kwark ook helemaal niks mis mee).

Maar wat zijn die rode blokjes naast de laatste verse blauwe bessen? Lijkt wel een beetje op watermeloen. Maar is het niet. Het is een appel van onze nieuwe aanwinst:

Appel Rosette, zowel van buiten als van binnen rood. We hebben 12 appeltjes kunnen oogsten. Met de nadruk op ’tjes’ want ze zijn maar klein. Maar dat komt mede omdat de boom pas afgelopen februari is geplant. En de droogte heeft ook niet meegeholpen. Maar wel leuk!!

En dan de hamvraag: Is ze ook lekker? Nou, ze is zeker niet vies. Lekker knapperig en een friszure smaak met genoeg zoet. Eerlijk is eerlijk; ze mist iets appelaroma. Maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt door de bijzondere kleur.

Als mensen me zouden vragen wat mijn meest favoriete appelras is, zou ik er geen antwoord op kunnen geven. Maar als ik maar 1 boom zou kunnen zetten koos ik voor een erg lekkere friszure appel als Gloster of Ecolette of Summer Red (maar er bestaan heel veel lekkere handappelrassen).  Als ik 2 bomen zou mogen zetten, dan hoort er voor mij persoonlijk een moesappel bij. Zoals deze:

Grote ronde appels die dit jaar ook iets vroeger rijpen dan normaal. Met 3 bomen zou ik zeker de Rosette erbij nemen. De oogst was nu nog te klein voor een appeltaart maar volgend jaar…….. En nu eet ik al een paar ochtenden een bijna feestelijk ontbijt-kwark. Als ik dan nog een boom zou mogen kiezen, dan zou ik zeker voor een stoofappeltje gaan (ook om te drogen). Of die er nog gaat komen hangt af van de beslissing of we de bramenstruik weg doen. We lusten wel bramen, maar eigenlijk vooral als jam, en dat eten we niet zo vaak. En in de kwark vind ik bramen te overheersend, ik proef geen aardbei of aalbes meer als er ook een paar bramen in zitten.

Keuzestress dus. Braam weg = plaats vrij. En de braam wordt natuurlijk niet weggegooid, onze tuinbuurman heeft al aangegeven haar te willen adopteren. Dat maakt de keuze wel makkelijker. Mochten we nog eens enorm veel trek in een paar bramen hebben, dan mogen we bij hem ongetwijfeld een bakje bramen plukken. Dat maakt de keuze dan wel wat makkelijker.

Sterker nog, terwijl ik dit schrijf voorzie ik voorzichtig al de komst van een stoofappeltje. En dan blijft er nog wel een stukje over. Misschien nog een pruim erbij? Of nog wat frambozen:

Dit is de herfstframboos Himbo Top. Lekkere frambozen!! Nooit voor in de kwark, Ruud en ik vechten er ter plekke bijna om, zo lekker vinden we ze. Dus misschien gaan we zelf wat frambozen stekken want ze heeft in haar eerste jaar al flink wat uitlopers gemaakt. Of we zoeken er nog een zomerframbozenras bij. We gaan er over verzinnen. Er zijn in ieder geval dus al weer plannen voor deze winter en volgend jaar.

We zijn blij met onze pruim (Reine) Victoria. Altijd erg lekker. Maar dit jaar niet geweldig, veel last van pruimenmot. Waarbij de larven in de pruim kruipen en eten. En dat is nog niet zo erg, maar ze poepen er ook gelijk. En dan lusten wij ze niet meer 🙂 . Er zijn dieren die daar minder last van hebben, we zagen deze week eenden de gevallen pruimen eten alsof het een feestmaal was. En wespen natuurlijk. En zelfs een lieveheersbeestje:

En tot slot worden ook de peren van het ras Gieser Wildeman nu ook wat eerder rijp dan normaal. En met dank aan de droogte ook iets kleiner dan in andere jaren, net als het meeste fruit dat we konden en kunnen oogsten.

Ze maakt veel goed door een paar emmers opbrengst te geven. We zien alleen een beetje op tegen het schillen 🙂 .

Ik wil nog even melden dat ik op de website van Pokon ook nog een stukje heb geschreven, dit keer met wat uitleg over welke planten in de moestuin welke voeding nodig hebben, met een duidelijke foto die ik eergisteren kon maken van een blad met magnesiumgebrek: Voeding in de moestuin

En tot slot dan nog 1 foto die ik maakte van een gevallen handpeer bij onze tuinbuurvrouw:

Hoeveel wespen passen er in één zo’n kleine peer? Ik heb geen idee; er lagen een stuk of 10 gevallen peren, allemaal even overwoekerd door wespen. Ik ben na het maken van de foto voor alle zekerheid maar vrij vlot een andere kant op gelopen.