Druppels

Nee jôh, ik bedoel geen regen.  Dat is hier niet gevallen. Maar heel in de verte (richting volgend weekend) gloort er wat hoop; de  weersverwachting laat nog een week tropische warmte en droogte zien, maar daarna lijkt er toch echt wat meer kans op regen (en temperaturen rond de 22 graden) te komen. Nog even volhouden (en voor alle zekerheid blijven duimen)!!

Nee de druppels die ik in de titel noem zijn druppels zweet. Door de temperatuur, maar ook door het sjouwen en koken. Gisteravond gingen we naar de tuin (overdag is het er letterlijk ‘niet te harden’). Om tomaten te plukken. De oogst was ruim 15 kilo tomaten, en een plastic tas vol met paprika’s. Verder alweer 6 komkommers, plus een handvol pepers. Meer niet? Nee. Maar dat komt omdat we 2 dagen daarvoor ook al op de volkstuin waren om te oogsten, toen gingen we ook al met een fietsmand en fietstas vol naar huis:

Vijf (overigens héérlijke) maïskolven (de rest was nog niet rijp maar komende week wel). Een paar appeltjes, wat aubergines, uiteraard alweer courgettes. Kilootje bonen (voor Ruud), nog eens 3 komkommers en ruim 10 kilo bieten. Niet op de foto maar ook geoogst: een emmer zomerwortelen.

En dus stonden we deze week 2 keer een paar uur in de keuken; wortels schrappen, tomaten koken, zeven en inmaken, bieten koken en invriezen (en met deze temperaturen is het invriezen echt veel leuker dan het koken).

Vandaag dus weer tomaten, paprika’s en pepers.

Nog meer druppels:

Links achter zie je de mooie vleestomaat Cherokee Chocolate, rechts en midden achterin de romatomaten van het ras Howard German. De groene ‘druppels’ links zijn tomaten van het ras Green Tiger, en rechts de gestreepte tomaten van het ras Sweet Cream, midden vooraan Balerinka en links de wel heel bijzondere Brad’s Atomic Grape. Die ‘druppels’ heb ik nog even apart gefotografeerd:

Ik heb in mijn leven toch al best veel tomaten geoogst maar zelfs ik was een beetje zoekende naar het juiste moment van oogsten. Want ze is donkerpaarsblauw, met olijfgroen, en bronsgroen, maar er zit ook wat kaneelbruin is, en zelfs wat baksteenrood. En de tomaatjes zijn behoorlijk stevig (anders zou ik wel makkelijker kunnen voelen wanneer ze goed rijp is).  Ik heb het uiteindelijk blijkbaar toch goed gedaan want de smaak is lekker fruitig, vlezig maar ook sappig, stevig en lekker zoet.

Excuses voor de scheve foto (met zoveel zon is foto’s maken lastig want ik kan het scherm niet goed zien):

Het is in ieder geval duidelijk dat de tomatenoogst nog niet voorbij is. We oogsten nu van tros 2 en tros 3 van onderaf geteld. Nog 2 tot 4 trossen te gaan (en 1 tros van bijna elke plant is verloren gegaan door extreme warmte en een te hoge luchtvochtigheid = bijna geen enkel bloempje in die tros bevrucht). We treuren niet, er komt echt nog meer dan we op kunnen eten.

De oogst van paprika’s begint nu ook volop op gang te komen. Ook bijna een beetje druppelvormig:

Een nieuwe favoriet, dankzij de mooie lilapaarse bloempjes, de bijna  lakzwarte kleine paprika’s die uiteindelijk donkerrood afrijpen. En de zeer goede opbrengst, de takken breken bijna onder de grote hoeveelheid paprikaatjes. Ze heet Gypsy Baron.

We oogsten, en we geven water. In die volgorde. En voor veel meer dan dat hebben we geen tijd (en trouwens ook geen puf). Toch heb ik nog wel wat gezaaid, en dat moest wel (ik geef toe, met enige tegenzin) uitgeplant worden. Helaas heeft kurkdroge kleigrond de eigenschap keihard te zijn. Met een schepje kwamen we de grond niet in. Dus de kale grond maar water geven (kost ook weer extra tijd). En uiteindelijk: jawel!! De witte stokken waar het net overheen hangt kregen we ook de keiharde grond niet in; uiteindelijk heeft Ruud met een ijzeren pijp en een moker eerst gaten geslagen waarna we vervolgens de stokken de grond in konden zetten. Tjongejonge, het wordt nu wel echt tijd voor regen hoor.

De late koolplanten zijn dus zowaar uitgeplant; savooikool, spitskool, boerenkool, Chinese kool. En als je goed kijkt zie je erachter in een ander vak nog een stukje van jonge stambonenplanten, maar die hebben het wel erg zwaar.

Voor dit weekend staat het zaaien van een paar laatste rijtjes worteltjes en bietjes op het programma. En herfst-/winterandijvie en nog wat sla. En ik waag nog een gokje met een rijtje stengelui. De zaden zijn al 2 jaar oud en kiemen waarschijnlijk volgend jaar niet meer, ik probeer het gewoon en hoop dat we er komende herfst wellicht wat van kunnen oogsten.

Ik hou het een beetje kort, het is nu in huis nog 27 graden en buiten ondertussen een paar graden koeler minder warm. We gaan lekker op het terras zitten voor we weer een nieuwe plaknacht in gaan. Natuurlijk tot slot wel nog even een bloemenfoto:

De eenjarige Ipomoea Mont Fuji. Zeker niet de makkelijkste Ipomoea maar in een grote pot op het warme terras heeft ze het dit jaar prima naar haar zin.

Blijven duimen hè!!