Hoe het zover kwam

Ik heb een klein komkommertrauma. Lang, lang geleden, in een volkstuin hier niet ver vandaan, zaaide ik eens een komkommerzaadje. Dat werd een mooie, grote plant. In mei werd ze in de kas uitgeplant. En alles leek voorspoedig te gaan.

Maar oei, het mocht niet zo zijn. De arme komkommerplant werd ziek, kwijnde weg, en uiteindelijk moesten we afscheid van haar nemen. En ze had toen pas een paar komkommers geproduceerd. Ondertussen was het al juli, te laat om nog een nieuwe komkommer te zaaien. 3 kassen in bezit en geen komkommers kunnen oogsten die zomer.

Ik dacht; dat gebeurt ons nooit meer. En zo komt het dat we al jaren teveel komkommers zaaien (en dus ook oogsten). Bang voor een misoogst, met die ene mislukking van zo lang geleden nog in ons geheugen.

Ook nu weer; we hebben in de oudste kas 2 snackkomkommerplanten staan, en in de derde kas 2 ‘gewone’ komkommers.

En we zagen het al een beetje aankomen:

En toen werd het vrijdag……:

Het lijkt niet zo veel op de foto, maar de grote komkommers zijn ruim 40 centimeter lang. Bij elkaar was het ruim 4 kilo. En toen hadden we van 2 komkommers al een salade gemaakt voor bij het avondeten. Plus 1 komkommer bij de lunch gegeten.

Niet aan te eten, en iedereen aan wie we nog een komkommer (of courgette, want die slibben ook flink aan) kunnen slijten, heeft ze zelf in overvloed, of gaat op vakantie. Zucht.

En zo gaan ze maar het zoetzuur in:

Lekker!! Ik heb er het recept van de augurkjes in zoetzuur voor gebruikt dat je op mijn inmaakpagina kunt vinden: Zoetzuur van augurk

En zo zal het rek met inmaak zich ook dit jaar weer vullen 🙂

Ik heb trouwens op de website van Pokon ook nog een blog geschreven, over de verschillende soorten (en kleuren en smaken) basilicum die nu zo lekker zijn als je ook tomaten kunt plukken: Het onmisbare koningskruid Basilicum. Ik dacht, dat is wellicht toepasselijk, want dit is wel de tijd van basilicum, en van tomaten, en die 2 horen overduidelijk bij elkaar.

Daar komt oogst nummer 2 al aan:

De tomaten!! We oogsten ze nu volop, elke dag eten we cherrytomaatjes bij de boterham (en een halve komkommer), en elke week maak ik wel een keer tomatensoep. En de volgende inmaak (tomatensap/-saus) wordt dit weekend gemaakt. Het nieuwe recept van mijn tomatensaus 2.0 zal ik hier zondag even plaatsen, wanneer ik er gelijk ook foto’s van kan maken.

Het valt ons op dat de tomatenvelletjes dit jaar iets steviger zijn dan in vorige jaren (Ruud spuugt ze zelfs zo af en toe uit). We hebben bedacht dat dat vast door de droogte moet komen, want we ervaren dat zowel bij de cherrytomaten zoals Piccolo en Goldita als bij de vleestomaten als Tschernomor en Gregori’s Altai. Die laatste is hier trouwens wel een favoriet dit jaar:

Excuses voor de wat vlekkerige tomaten; we oogsten nu nog van de onderste trossen en die hebben door het water geven wat opspattend slootwater over zich heen gekregen. Het gaat me te ver om ze voor een foto aan de tros op te gaan poetsen, maar na de oogst worden ze thuis natuurlijk wel goed gewassen.

Morgen een dag naar de tuin; de uien gaan mee naar huis, we kunnen weer tomaten oogsten, en bonen (afgelopen week al ruim 5 kilo ingevroren), courgettes natuurlijk, een spitskool, gelijk maar weer wat paarse worteltjes, een bakje blauwe bessen, een krop sla voor bij de barbecue op zondag. En wat we nog meer tegen komen. Je snapt; er komt niks van wieden; een kwestie van prioriteiten stellen. Want na het oogsten moeten we ook weer water geven. En dan is de dag wel weer voorbij (en komen we met emmers en tassen vol oogst thuis en zijn we vaak zo moe dat we maar een eitje bakken – wel met een komkommer natuurlijk).

Ik wil tot slot Jo nog even hartelijk danken voor de zaden van de tomaat Clementine!! Wat aardig, dankjewel! En zo staat de eerste tomaat voor 2019 al weer in de planning 🙂 .

En, zoals elke week, aan het einde van een blog nog een foto van een bloem dit jaar:

Salvia coccinea Forest Fire, een heerlijk zomerse eenjarige die heel goed tegen deze warmte kan en het ook niet erg vindt als er een keer geen water wordt gegeven.

En daarmee wil ik gelijk melden dat er nog een keer een klein zadenlijstje komt. Niet vergelijkbaar met de afgelopen jaren hoor, geen bonen, geen bieslook, etc.. Maar ik heb nog flink wat gripzakjes gevonden en het zaden oogsten zit ondertussen een beetje in het bloed. Dus we zijn begonnen met het oogsten van zaden van de leukste tomatenrassen die we dit jaar telen. En daar komen nog wat paprika’s en 1 of 2 pepers bij. En wellicht nog een paar leuke eenjarige bloemen.

Dus morgen maar weer eens gefermenteerde tomatenzaden spoelen, altijd een lekker werkje 🙂 .