Als een kind zo blij

Zelfs op het journaal wordt het gemeld….. dat het wel al lente begint te worden maar dat het nog zo koud en winderig en regenachtig is dat dat niet zo wordt gevoeld. Zucht….. het is straks maart en dan hebben we nog niet eens de doperwten gezaaid, en de sjalotten nog niet geplant.

Maar morgen gaan we naar de tuin! Weer of geen weer (dat kunnen we makkelijk zeggen, met kas want zelfs als het stortregent hebben we in de kas nog genoeg te doen).

Want kijk wat ik heb besteld:

Bessenstruiken bij fruitbomen.net. Heb ik nog wel wat over getwijfeld, zal ik het wel doen, is het wel veilig, en hoe zal de kwaliteit van de planten zijn. En de verzendkosten zijn best pittig, 15 euro per pakket.

Maar toen ik de doos openmaakte zag ik dat de verzendkosten een koopje zijn: men moet minimaal een uur zijn bezig geweest om de 6 struiken zo zorgvuldig in te pakken; elke bessenstruik in pot, met natte kranten op de potgrond, om voor voldoende vocht te zorgen. Alle potten met touw aan elkaar vast, alle takken per bessenstruik samengebonden, plastic rond de pot, kranten rond de takken, vast op elkaar gepakt, het kon geen kant op, heel veilig verpakt.

Voorzichtig alle verpakkingsmiddelen weggehaald. En overeind geholpen.

Soms praat ik tegen planten, het valt me zelf niet altijd direct op, maar ik zie het aan Ruud’s opgetrokken rechter wenkbrauw en het omhoog komen van het hoofd van poes Lotje  (alsof er visite binnen komt):

“Hee hallo jongens, kom er snel uit, zo lang in het donker gelegen,  jullie mogen hier wonen, leuk hè! Ik ben echt heel blij met jullie!”.

En daar staan ze dan; ik vind het prachtige planten, volwassen, veel takken, sommigen lopen al voorzichtig uit. Na de foto heb ik de plastic zakken verwijderd en de planten buiten gezet.

Oh ja, nog even over wat het zijn: 4 blauwe bessen en 1 kruisbes. We verheugen ons nu al op die nieuwe en bijzondere rassen: Ozark Blue, Patriot, Ama, Duke en Pink Lemonade. Een vroege, middelvroege, late, en niet te vergeten de roze blauwe bes waar ik enorm benieuwd naar ben. En de kruisbes Tatjana.

De Tatjana gaat morgen al de grond in (ruim plantgat, eerst potgrond in het plantgat, dan de kruisbes erin, water geven). Ondanks het feit dat het hier echt wel genoeg heeft geregend, want planten die je plant willen altijd water voor een goede start.

Voor de blauwe bessen hebben we een ander plan; onze vette klei is niet geschikt voor de blauwe bessen, die willen een humeuze zure grond en zijn gedoemd om binnen een paar jaar dood te gaan in onze tuin. En dus gaan de planten in potten met turf, en die potten graven we dan in, met in het gat ook nog wat turf, want uiteindelijk zullen over een paar jaar de wortels ook onderuit de pot komen.

Voor wie het zich afvraagt; hebben we wel ruimte voor deze bessen? Er is helaas 1 appelboom dood, vorig jaar augustus al, liet plotseling al het blad vallen en het is niet meer goed met haar gekomen. En we hebben zelf 2 zwarte bessen weggehaald (de buurman was er erg blij mee, ze staan al een paar maanden heel gelukkig te zijn in zijn tuin).

Waarom? Omdat we zwarte bessen best lekker vinden, niet rauw hoor, maar wel in jam, of liever gelei. Maar blauwe bessen vinden we verrukkelijk, in jam, desserts, zo van de plant, uit de vriezer, in koekjes, in de yoghurt, gewoon zo, een handje zoals je vroeger een handje rozijntjes van je moeder kreeg. En ze zijn zo goed in te vriezen.

En we zijn al jaren dol op blauwe bessen, maar ook al jaren weten we dat blauwe bessen in onze grond gewoon niet goed gaan, we hebben meerdere struiken zien sneuvelen bij tuinburen die haar toch probeerden te planten in de volle grond. Maar nu we al weer een paar jaar 4 blauwe bessen in potten met turf hebben en die het duidelijk goed doen, en zelfs ook een leuke opbrengst geven, hebben we besloten om er nog 5 te kopen. Nog 4 op de tuin (past precies in het rijtje) en 1 voor thuis; de roze Pink Lemonade natuurlijk. Voor het mooi, maar ze schijnt ook nog gewoon lekker te zijn).

Wat doen we dan met al die bessen en aardbeien, etc. in de vriezer. Nou, bijvoorbeeld dit:

Een bonkje bevroren aardbeien, zwarte bessen, blauwe bessen en frambozen uit de vriezer. Kwartiertje koken. en dan met een juslepel door een zeef wrijven.

En dan het sap/moes wegen en 1/3e van het gewicht in geleisuiker toevoegen. Ik had 600 gram sap/moes en voegde dus 200 gram geleisuiker toe. Weer in de pan en aan de kook brengen, 5 minuten koken en dan afkoelen. Dan is het sap/de moes zo dik als saus, en voor ons ook zoet genoeg. En dan kan ik er een dessert mee maken, zoals deze yoghurt-citrusmousse met bosvruchtensaus en verkruimelde meringue:

Kleur en dessert zelf zijn moeilijk te zien, maar dat komt ook omdat het toen ondertussen al later op de avond was en de felle ledlamp op de glazen scheen). Het was erg lekker, al vond ik het zelf wel meer een zomertoetje dan een wintertoetje door alle zuren, van bosvruchten, yoghurt en citrusvruchten. Maar ik ga het zeker komende zomer weer maken, recept volgt 🙂 .

Dat (de matige kwaliteit foto) brengt me gelijk op een nieuw punt. Ik heb besloten een nieuw fototoestel te kopen. Mijn huidige fototoestel doet het nog wel maar is verouderd en het scherm werkt niet meer. En dat is nog een compact camera, ik wil graag een systeemcamera, waar ik later misschien en bijvoorbeeld ook een mooie macrolens voor kan kopen. Als iemand tips heeft, dan heel graag want ik zoek al 2 dagen op internet (het regende toch) naar een goed en betaalbaar toestel, maar er lijken honderden fototoestellen te bestaan, de één nog ingewikkelder dan de ander. Ik heb er gewoon niet zo veel verstand van en wil me er later misschien eens wat meer in verdiepen, maar ik heb daar nu nog geen tijd voor…… ik wil gewoon mooie foto’s maken zonder al teveel gedoe.

En nog even: iedereen heel hartelijk dank voor de reacties m.b.t. de aubergine Early Black Egg; gelukkig moeten de zaden dan toch gewoon goed zijn, ik verzamel altijd alle rijpe zaden en pas als ik klaar ben met verzamelen meng ik alle zaden en verpak die; iedereen heeft dus even rijpe zaden van dezelfde aubergines. Maar aubergines zijn zeker niet de makkelijkste planten, niet om te zaaien en niet om te laten groeien en van te oogsten. Ik hoop dat bij de mensen bij wie ze niet wilde kiemen de zaden alsnog kiemen, of in een nieuwe zaaironde alsnog kiemen. Misschien kun je bij de reacties van het vorige tuindagboek nog even kijken hoe anderen haar zaaiden.

En dan tot slot (nou ja, noem het maar tot slot): het is dus bijna maart. En in de laatste week van februari zaai ik standaard mijn tomaten. Ja, dan ben ik vroeg, maar ik ben altijd graag vroeg. En dat komt mede omdat ik ook wel tomatenzaden zaai die al 5, 6 en soms zelfs al wel 7 jaar oud zijn. Mocht iets niet meer willen kiemen, dan kan ik nog een 2e zaaironde doen, en desnoods ook nog een ander ras ter vervanging kiezen.

En dus ging het vanmiddag zo:

Met een goed glas Rioja rechts, en ter compensatie een glas water links, zie ik nu 🙂 .

Ook maar eens in vermiculiet gezaaid, ik ben benieuwd hoe dat af gaat lopen. Ik heb in ieder geval een heerlijke middag gehad. Want zoals ik eerder al meldde is dit mijn favorietenjaar, een jaar waarin ik vooral rassen zaai die ik al eens eerder zaaide en waar ik toen buitengewoon tevreden over was. En dus weet ik van bijna elk gezaaid ras hoe ze eruit ziet, wat haar opbrengst is, hoe ze smaakt, ik hoop echt op een mooie zomer en de juiste omstandigheden, want als dat meewerkt zou ik zomaar een geweldig tomatenjaar kunnen hebben!

Een uurtje later:

En daar staan ze, alle tomaten voor dit jaar gezaaid, in vermiculiet, goed nat gemaakt en uitgelekt, en dan nu de kap erop en dan mag ze naar boven (waar het trouwens al heel erg druk en vol aan het worden is).

Dat zo’n winderige, regenachtige dag toch zo leuk kan zijn! Zeer tevreden met de gekochte blauwe bessen en kruisbes, ik heb er geen aandelen in hoor maar ik kan echt van harte fruitbomen.net aanraden als je fruitstruiken via internet wilt kopen; een prima kwaliteit en zorgvuldig verpakt. Ik ga later in dit tuindagboek nog eens laten zien hoe we de blauwe bessen hebben geplant.

En ik verheug me op het nieuwe tuinseizoen, nu dat maart gaat beginnen.

En ik ben blij omdat ik weet wat ik dit jaar (onder de juiste omstandigheden) van mijn tomaten kan verwachten. Om iedereen, en mezelf alvast lekker te maken……. ik dacht vanmiddag dus aan dit:

En aan dit:

Probeer dan maar eens niet vrolijk te worden!