Van hot naar haar

Zijn blijkbaar oude koetsierstermen. Een koetsier stuurde vroeger met ‘HOT!’ zijn paarden naar rechts, en met ‘HAAR’ (of verbasterd ‘HER’) naar links. Grappig. Van links naar rechts dus. En dat zijn we nu ook aan het doen.

Er is weinig lijn meer te vinden in wat we op de tuin doen, gaan vaak met plannen en ’targets’ naar de tuin maar hebben aan het einde van de dag heel andere dingen gedaan. En dat komt omdat er gewoon zoveel is, er moet geoogst worden, maar ook gewied, opgeruimd, opgebonden, afgebroken, gezaaid en geplant, water gegeven en gediefd……… tuinieren is nog best ingewikkeld als je er over nadenkt 🙂

Straks weer naar de tuin, en nu al weten dat we niet af krijgen wat we willen doen (in de verste verte niet zelfs). Maar gelukkig zijn er prioriteiten; oogsten gaat altijd voor wieden (een goed excuus om het wieden – niet onze meest favoriete bezigheid – uit te stellen). Maar het is nu zo lang uitgesteld dat het wel stijgt in het prioriteitenlijstje.

Tomaat Marianna’s Peace, ooit de duurste tomaat ter wereld. Van alle tomatenplanten in de kassen hopen en denken we vandaag weer een kleine 2 emmers te moeten (of te kunnen) plukken. Maar je kunt op de foto ook zien dat er wel aardig onkruid aan het groeien is. Oh ja, en we moeten ook wel water geven (na het oogsten, zodat de groene tomaten kunnen groeien, water geven terwijl er rijpe tomaten aan de planten hangen betekent vaak dat die rijpe tomaten scheuren, letterlijk uit hun velletje barsten). Dus eerst wieden, dan oogsten, dan water geven (en tussendoor ook nog even tikken, eventueel wat blad weghalen en dieven en toppen en opbinden waar nodig).

En dat zijn dan alleen de tomaten in de kas. De paprika’s moeten we ondertussen op gaan binden want worden topzwaar van de vruchten.

Paprika Doe Hill geeft al rijpe vruchten (3 geplukt en 2 onderweg). Komkommers en meloenen groeien alle kanten op en moeten een beetje worden geleid en opgebonden, en elke dag komkommers mee naar huis natuurlijk.

En dan naar buiten, daar moet nog veel meer worden gedaan, wieden, oogsten, noem maar op, maar ook weer uitplanten.

Op de foto de zaailingen van rode paksoi, spitskool, savooikool, paarse boerenkool, Chinese kool. Na het kiemen pot ik ze altijd nog op in 9-centimeter potjes, zodat ze nog even goed kunnen groeien voor ze de grond in gaan (daar waar zoveel slakken op de loer liggen). Maar ze zijn nu groot genoeg en mogen de grond in. Wel gelijk afdekken met een net om vraat door vogels tegen te gaan.

En als dat allemaal is gedaan is onze dag wel klaar. Of eigenlijk niet, want dan naar huis met 2 emmers tomaten, een stel komkommers, wat boontjes, blauwe bessen, alweer nieuwe courgettes, een paar aubergines, en de eerste uien die we kunnen oogsten. En die springen allemaal niet vanzelf in de vriezer, dus vanavond ook nog wel een paar uurtjes zoet in de keuken.

Even heel iets anders, in het vorige tuindagboek zag ik een vraag van Brecht over Brugmansia’s die slecht en laat bloeiden. En daar wil ik wel iets over zeggen. Brugmansia’s zijn grote tropische planten. Ze kunnen amper of geen graad vorst verdragen. En dat betekent dus echt voor de eerste vorst naar binnen, dan hoeven ze in het voorjaar ook niet te herstellen van teveel kou in de late herfst. Ik snoei ze terug tot op 50 centimeter van de bovenkant van de pot. En het zijn grote planten, en grote planten verdienen een grote pot, om een evenredig groot wortelgestel te kunnen maken.

En grote planten die zo rijk bloeien hebben veel voeding nodig. En zelf ben ik daar in het verleden nog wel eens zuinig in geweest. Want goede voeding is duur. En ik heb ook nog wel wat andere planten dan Brugmansia’s, heb best een hoop potten/planten om voeding te geven. Maar als je zo je best doet om planten te overwinteren, op te potten, te versjouwen, ze hebben in de zomer om de dag water nodig, etc., bezuinig dan niet op voeding.

Ik gaf vroeger Osmocote, een voeding in bolletjesvorm, waarbij de voeding in 6 maanden tijd langzaam wordt afgegeven. Lekker makkelijk want je kunt het niet vergeten zoals dat wel eens gaat bij voeding die je eens per week in water op moet lossen bijvoorbeeld, je geeft het gewoon 1 keer in mei en dat is het. En dat werkte hier altijd echt heel erg goed. Maar omdat het best prijzig is heb ik ook eens andere merken geprobeerd, van MiracleGrow en Plantcote tot de goedkope vergelijkbare korrels van de Lidl (die niet eens zo slecht zijn maar slechts 3 maanden voeding geven, dus de helft goedkoper maar je moet het 2 keer geven = even duur).

Om een lang verhaal kort te maken, ik ben er wel mee klaar geëxperimenteerd, ik blijf nu bij Osmocote (die tegenwoordig geen Osmocote meer heet maar Pokon Terras & Balkonvoedingskorrels). En voor alle duidelijkheid, dat is niet omdat ik dit jaar de korrels van Pokon heb gehad, het is gewoon echt zo.

Oftewel; grote plant = grote pot + goede potgrond + goede overwintering + de afgemeten hoeveelheid goede voeding + goede verzorging zoals water geven en warme standplaats. En voor Brecht persoonlijk: misschien heb je een gewoon zwakke plant. Dan zou je kunnen overwegen om stekken te nemen, de moederplant weg te doen als de stekken eenmaal goed zijn aangeslagen, en kies daar dan de gezondste en groeikrachtigste van, pot die op in goede potgrond en verzorg zoals genoemd, wellicht geeft zo’n nieuwe plant wel het gewenste resultaat.

En dan krijg je dit:

Kun je je voorstellen wat een geur deze hoeveelheid bloemen verspreiden? Voor wie de Brugmansia niet kent; als je 1 plekje in huis hebt waar je een kuipplant zou kunnen overwinteren, en 1 plekje in je tuin of op je balkon waar je een kuipplant zou kunnen zetten; koop een Brugmansia, zulke geweldige planten. Makkelijk te stekken trouwens ook, knip een niet bloeiende tak af, snijd schuin af en zet in de schaduw in een doorzichtige vaas met water, binnen 2 weken verschijnen de eerste worteltjes en binnen 4 weken kun je haar oppotten.

Oh ja, en heb je 2 plekjes binnen en buiten beschikbaar, kies dan deze er nog bij: Cassia corymbosa. ook niet winterhard, dus ook in pot houden en binnen overwinteren. Maar bloeit van eind mei tot ze ergens in de late herfst naar binnen moet omdat het gaat vriezen. Niet te verwarren trouwens met de Cassia didymobotrya die ook heel mooi is maar korter bloeit en minder makkelijk overwintert.

De Cassia op deze foto hebben we al meer dan 10 jaar, en elk jaar betrouwbaar, zoveel plezier van de lange bloei, nooit ziek, nooit problemen met overwinteren, altijd uitbundig en lang bloeien.

En dan ga ik nu afsluiten, Ruud staat al in tuintenue bij de deur te wachten. Dus snel naar de tuin, want daar hebben we, zoals gezegd, enorm veel te doen. Tot slot nog even de link naar het stukje dat ik heb geschreven op de Pokon-website, en daar laat dit keer in beeld zien hoe onze kruidenbak in 1 enkel jaar is gegroeid tot een overvolle bak met heerlijke kruiden, in de achtertuin, lekker dichtbij de keuken: Kruiden in de moestuinbak

Oh ja, nog snel even, maak dit:

Het is niet eens een recept, maar wel erg lekker, eens gelezen in de Delicious. Smelt 100 gram witte chocolade au bain-marie (in een schaaltje op een steelpannetje met een flinke laag kokend water, het water mag het schaaltje niet raken). En prik dan met een tandenstoker of satéprikker je vers geplukte blauwe bessen aan en dompel ze in de gesmolten witte chocolade, en laat ze daarna op een stukje bakpapier in de koelkast afkoelen. Heerlijk, als chocoladerozijnen, maar dan anders, en lekkerder 🙂