Brachyscome iberidifolia

Al zo oud en bekend en gewoon, maar ik heb er om de één of andere reden nooit oog voor gehad tot omstreeks 2013/2014. Vreemd, en zonde, want zo geweldig leuk en vrolijk. En sindsdien teel ik haar dus elk jaar of bijna elk jaar.

Bloeit al snel na het zaaien; ik zaaide haar zelf begin maart voor, de zaden kiemden bij kamertemperatuur binnen 2 weken. Ik plantte de zaailingen eind april uit en vanaf begin juni bloeide ze al. Zeer rijk! Op de foto’s kun je goed de grote hoeveelheid bloempjes zien, ze zijn violetblauw of paars, zijn zo’n 3 centimeter groot, en bloeien boven het zeer fijn geveerde felgroene blad.

Ik heb haar in de volle grond geteeld, in verhoogde bakken en in potten; ze bloeiden even rijk maar ik vind deze soort in potten misschien wel het leukst; omdat de plant en bloempjes de pot volledig bedekken en over de rand van de pot heen tuimelen. Uiteraard heeft ze graag een zonnig plekje, hoewel ze het in de halfschaduw ook prima doet.

De planten bloeien niet enorm lang maar wat mij betreft zeker wel ruim voldoende; van begin juni tot begin september, en in die drie bloeimaanden maakt ze tientallen, zo niet meer dan 100 of misschien zelfs wel 200 bloemen. De planten worden in bloei zo’n 35 centimeter hoog, uiteindelijk worden ze een beetje slordig en vallen wat om door wind, droogte en uitgebloeide bloemen, maar ook dan is ze nog steeds mooi.

Heel gemakkelijk zelf zaden van te oogsten al moet je ze wel zoeken; de uitgebloeide bloempjes veranderen langzaam in lichtbruine knopjes, iets groter dan een speldeknop. Onderaan deze pagina zie je een foto waarop ik dat hopelijk een beetje duidelijk heb gemaakt – je ziet rondjes rond de heel kleine uitgebloeide en verdorde bloempjes. Pluk ze als ze helemaal verdroogd zijn en wrijf ze fijn tussen duim en wijsvinger, dan zie je de zaadjes als minuscuul kleine langwerpige stokjes tussen het kaf. Bewaar de zaden koel, donker en droog tot het zaaien het jaar erop. Maximaal 4 jaar te bewaren.