Winterslaap

Nou, winter….. Voorlopig lijkt het er nog niet op. Ik vind het niet zo erg, ik hou niet zo van kou, maar de natuur raakt er wel wat van in de war. We zagen gisteren 2 duiven die al baby’s aan het maken waren. En de Jostabes is zo van slag dat ze al knoppen gaat maken:

Duif en Jostabes hebben er vast meer kijk op dan wij, maar toch denk ik dat het zomaar nog wel koud zou kunnen worden deze winter. In ieder geval gaan voor alle zekerheid de planten die niet winterhard zijn maar de kas in.

In de kas vriest het trouwens bijna net zo hard als buiten hoor, maar de kans dat de grond echt helemaal bevriest is wel wat kleiner (want als het streng vriest is het meestal mooi weer en dan verwarmt de zon de kas, in de nacht is de lucht net zo koud als buiten maar de grond straalt dan weer iets van de opgevangen warmte af). Maar het grootste voordeel van een kas is dat het er niet sneeuwt, regent, ijzelt, stormt, etc.. Dus blijven de planten in de potten wat droger en dan zijn de meeste planten wel wat beter bestand tegen vorst.

Dus in de kas geen echte kuipplanten hoor, omdat het in de kas wel ook gewoon vriest, Brugmansia’s, Cassia en Lantana gaan allemaal thuis naar zolder. Maar er zijn planten die best wat vorst kunnen verdragen, mits ze maar niet te nat staan. Voorbeeld is de Salvia Amistadt, die overwinter ik al 3 jaar elke winter in de kas.

Ze stond gisteren zelfs nog te bloeien, ondertussen flink uit de kluiten gewassen plant:

Ik snoei bijna elke plant die de kas in gaat wat terug. Niet netjes en niet te ver, vooral om haar wat handzamer te maken, en schimmels die op bladeren zitten weg te halen. Ik haal ook altijd de bovenlaag in de pot weg, daar ligt wat gevallen blad, er groeit wat onkruid, en daar verschuilen zich altijd wel wat slakjes en rupsjes tussen. En die moeten maar een plekje in de composthoop zoeken want daar mogen al die takjes en blaadjes naartoe.

Zo, een klein beetje gefatsoeneerd voor een plekje in de kas. En zo gaan we pot voor pot af, eenjarigen mogen op de composthoop, potten schoonspoelen en opbergen. En de matig winterharde planten zoveel mogelijk de kas in.

De Abutilon bloeit ook nog:

Ook wat teruggeknipt, de bovenlaag in de pot schoongemaakt en gecontroleerd op slakjes en ander spul dat ik niet in de kas wil laten overwinteren tot ze zich gaan vermeerderen en volgend jaar voor  overlast kunnen zorgen.

En zo ziet aan het einde van de dag de kas er dan uit;

De potten staan op 2 planken zodat ze niet teveel op de grond drukken. Er staan naast de Salvia Amistadt en Abutilon ook nog 2 Fuchsia’s tussen, een Nerium (Oleander), Aloysia (Citroenverbena). Deze planten kunnen allemaal wel een aantal graden vorst verdragen mits ze niet te nat staan. Als het al te koud wordt kunnen we er een vliesdoek overheen draperen, en als het heel streng gaat vriezen kunnen we met stro en jute nog wat meer bescherming geven.

Je ziet trouwens dat de Nerium oleander niet is gesnoeid, die kan een groot deel van het blad houden in de winter, als ik die zou snoeien bloeit de plant minder goed volgend jaar en wordt ze hoog en stakerig. Even voor alle volledigheid :-).

Niet voor alle matig winterharde planten is er plek in de kas….

De Rosmarinus prostratus is ook in de war en bloeit al. Ze staat in een stenen pot van zo’n 50 centimeter doorsneden, loodzwaar en dus niet te tillen (niet voor ons in ieder geval :-)), en als je goed kijkt zie je ernaast nog net een stukje van een witte pot met de Salvia officinalis die minstens 60 centimeter doorsnede is.

Dus met beiden gaan we niet lopen slepen. Ze mogen buiten blijven, we schuiven ze iets onder de tafel zodat ze wat minder regenwater krijgen en dan zullen we wel zien hoe de winter verloopt. Ook hen kunnen we met wat vliesdoek, jute, stro wel wat beschermen. En mocht het toch nog langere tijd -10 graden vriezen, dan kunnen we altijd nog overwegen om ze naar de kas te sjouwen (tegen die tijd zijn we daar dan blij mee want dan maakt het sjouwen ons wellicht nog een beetje warm).

En vandaag gaan de 2 Brugmansia’s, samen met de Cassia en Lantana naar zolder, dat is altijd een heel gesjouw want dat zijn grote potten die 2 trappen op moeten worden gesjouwd. Als ik er daarna nog puf voor heb maak ik er misschien nog wel een foto van, voor in een nieuw tuindagboek.

De komende dagen te druk voor de tuin, want kerst staat voor de deur. En 2e kerstdag doen we lekker makkelijk maar 1e kerstdag ga ik mijn best doen om wat lekkers te koken. Het menu voor dit jaar bestaat uit een voorgerecht met gerookte zalm en venkel (met de allerlaatste venkelknollen uit eigen tuin!). Daarna een knolselderijsoep met een appel-tijm-galette (je raadt het al, ook nog met veel daarvan uit eigen tuin). Als hoofdgerecht een hertenstoof (met worteltjes, uien en knolselderij uit eigen tuin), en met appelcompote uit eigen tuin (gisteren de allerlaatste 12 appels geplukt). En daarbij aardappeltaart met tijm, ook weer allemaal uit eigen tuin. Het dessert is een warm notentaartje met hangop en bosbessensaus (ik durf het bijna niet te zeggen maar ook de bosbessen komen uit eigen diepvries vanuit eigen tuin :-). Want dat blijft toch het allerleukst, om te proberen ook met kerst nog een beetje van eigen tuin te eten. Als mensen dan zeggen dat ze het lekker vinden, en ik met trots kan zeggen ‘Ja, dat is van eigen tuin’. Soms is het zo vanzelfsprekend om groenten van eigen tuin te eten, maar op dat soort momenten is het juist heel bijzonder. Vreemd… of misschien ook niet.

Tot slot toch nog maar weer een mededeling van huishoudelijke aard: ik heb gisterochtend iedereen die zich eens heeft aangemeld voor de nieuwsbrief maar geen bevestiging heeft gekregen een bevestiging gestuurd, in de hoop dat mensen dan bij deze zijn geabonneerd op nieuwe berichten. Ik zag dat dat bij zo’n 25 mensen blijkbaar is gelukt. Maar nog bij meer dan 100 mensen dus niet. Ik ga na dit tuindagboek gelijk alle mensen die in de lijst staan maar niet hebben bevestigd uit de lijst verwijderen. En dat betekent dat die mensen zich, als ze dat nog willen, opnieuw aan kunnen melden voor de nieuwsbrief via het blokje links bovenaan deze pagina. En dan moet alles nu goed gaan, zowel de mail waarin de aanmelding via een link bevestigd kan worden, en vervolgens het mailtje wanneer ik een nieuw tuindagboek heb geschreven. Hoop ik….. denk ik…..verwacht ik…….maar vooral hoop ik :-).

Dit is ongetwijfeld het laatste tuindagboek voor de aankomende kerstdagen. Iedereen fijne kerstdagen gewenst!!