Bijzonder

Ook wij hebben heel, heel gewone groenten. Van ‘gewone’ Zwitserse Reuzen prei en Laurent krulandijvie tot Superschmelz koolrabi en Amsterse Bak worteltjes.

Maar ik heb wel een voorliefde voor bijzondere en/of mooie soorten. Elk jaar probeer ik weer iets te vinden dat anders is dan het gewone, soms valt het tegen maar soms is het geweldig :-).

Geweldig, nu al………

Komkommer Red Hmong. Links bovenin zie je de komkommer zoals je die eet, rechts is ze waarschijnlijk al iets overrijp, hoewel ik haar ook zo nog wel wil proeven. Links is ze (lastig op de foto te zien door al het groene blad eromheen) lichtgroen met middengroen, en met roodbruine vlekjes. Bijzonder. En lekker, want dat is ook belangrijk, lekkere frisse komkommersmaak zonder bitter en met veel sap. Grote groeikrachtige planten, prima opbrengst, wel aan de late kant (want pas nu begint de volle oogst).

Ook heel bijzonder (en prachtig :-));

Tomaat Blue Pitts. Nog nooit zo gezien, echt meer roze dan rood, en onrijp eerder lilapaars dan het blauwpaarse van de originele OSU Blue. Prachtig!! Maar wel met 2 kleine kanttekeningen, geen geweldige opbrengst (niet slecht maar ook niet heel erg goed). En de smaak is goed, maar niet uitzonderlijk goed. En zoals ik al eerder zei is de smaak wel ook heel belangrijk. Maar alleen al omdat ze zo mooi is mag ze blijven.

Niet perse heel mooi maar voor mij wel heel bijzonder:

Pompoen Galeux d’Eysines. Per ongeluk verkeerde zaden besteld (ik had New England Sugar Pie willen bestellen maar maakte zelf een foutje in het bestelnummer). En toen kreeg ik dus deze, ik had er wat bedenkingen bij. Maar ben er nu al erg blij mee, groter dan ik had verwacht (gaat bijna wel richting Muscat de Provence qua formaat), en er liggen al 6 van deze pompoenen in ons veldje van 4 planten, en ze zijn nog lang niet uitgegroeid en uitgebloeid. Over de smaak kan ik nog niks zeggen, want het duurt natuurlijk nog tot in september voor de pompoenen rijp zijn, maar ze staat bekend als een pompoen met extra zoet en aromatisch vruchtvlees. Ik wacht het af (met spanning :-)).

Al eens eerder geteeld maar ik blijf het zelf ook altijd nog bijzonder vinden, en vooral prachtig:

Paprika Sweet Black Hungarian, onrijp zeer glanzend en diepdonkerpaars, tegen lakzwart aan. Als de paprika’s gaan rijpen worden ze heel donkerrood. Onrijp en rijp lekker, onrijp minder bitter dan de meeste paprika’s die donkergroen beginnen.

Ook bijzonder, dit jaar hoop ik voor het eerst op een ‘volwassen’ oogst:

Want een heel veldje vol gezet met deze Edamame Soja van het ras Black Jet. Sinds ik zag dat je ze rauw in de peulen in kan vriezen kan ik nu al veel leuke recepten bedenken voor komende winter, want ze kunnen dan gewoon in een lekkere salade (al dan niet samen met wat tuinboontjes en verse kapucijners uit dezelfde vriezer).

En tot slot nog mijn overzichtsfoto van de tomaten van dit jaar. Ze zijn het niet allemaal, want er zijn nog wat rassen die nog moeten rijpen en een paar rassen waar toevallig nu net geen rijpe tomaat van te oogsten was.

Maar 1 keer per zomer probeer ik de salontafel voor het raam te zetten en die vol te laden met een tomatenoogst. Wat mij betreft de beste (en mooiste) manier om te laten zien dat er zo heel veel meer aan vormen en kleuren in tomaten bestaan dan dat we in de winkels zien. En je kunt er bijna al bij bedenken dat dan ook de smaken wel van elkaar verschillen, en dat is ook echt zo.

Voor de gelegenheid een iets grotere foto geplaats:

Van de Zigan Noir en Jaune Flammée via de Orange Flasch en Sweet Baby tot de Green Doctor’s Frosted en Andine Cornue.

En dat is dan gelijk het einde van dit tuindagboek, het lijkt op zo’n foto niet eens heel veel, maar ik kan vertellen dat het ruim 15 kilo aan tomaten is (3 volle emmers gisteren op de fiets meegetorst (plus de benodigde courgettes, uien en basilicum :-). Ik ga tomatensaus inmaken .