Alles tegelijk

Juli is hier wel de aller-drukste maand in de tuin. Augustus schijnt officieel de oogstmaand te zijn, maar ik kan vertellen dat we hier toch volop aan het oogsten zijn :-). Maar tegelijkertijd ook aan het zaaien en uitplanten. En verzorgen; van water geven tot dieven, toppen, blad weghalen, zomersnoei, etc., etc.. En na alle regen groeit het onkruid hier tegen de klippen op. In het voorjaar gaan we nog wel eens ‘met een plan’ naar de tuin, wetend wat we willen en kunnen doen. In deze tijd gaan we gewoon naar de tuin en beginnen we maar ergens.

Eerst nog even een foto van de bovenkant van de tomatenplanten in de kas:

In mijn vorige tuindagboek liet ik de onderkant van deze tomatenplanten zien. Ze zijn al zo hoog dat ze niet helemaal op de foto passen en dus koos ik voor de onderste helft want die is het mooist, met alle rijpende tomaten. Maar het leek er ook op alsof ik geen blad meer aan de tomaten hield en dat kan natuurlijk niet. Mijn regel is altijd minimaal 5 volwassen bladeren aan de planten te houden, voor de opnamen van voedingsstoffen en afvoer van afvalstoffen. En dit is dus de bovenkant van de tomatenplanten.

We moeten dus ook nog steeds iedere dag tikken, want bovenin de planten zitten nog knopjes en bloemen. Hoe hoog de planten dan precies zijn weet ik niet, ik top ze op het moment dat ik er niet meer bij kan (en uitgerekend dat ik zo’n 1.70 meter lang ben en dan mijn armen uitgestrekt langs mijn hoofd hou zullen de tomatenplanten dus zo’n 2.10 meter hoog zijn. Er komen dan gemiddeld zo’n 6 tot 8 trossen tomaten in per plant.

Soms laat ik nog wel eens een dief een tweede hoofdstam maken maar dat is maar zelden. Met ruim 80 planten hebben we zoveel opbrengst dat ik het me kan veroorloven om wat meer ruimte aan te houden, vooral handig omdat ik er dan zelf net tussen pas, en de kans op kruisen wordt natuurlijk kleiner.

Nog meer oogst; gisteren de uien gerooid. Om ze te laten drogen hebben we van de tuinbuurman een oud bedspiraal mogen lenen waar ze nu op uitgespreid liggen (omdat ons eigen ‘droogrek’ in beslag is genomen door de Lathyrussen :-)).

Ze mogen hier, afhankelijk van het weer, een week of misschien 2 weken blijven liggen tot ze droog genoeg zijn om mee naar huis te kunnen.

Als het loof helemaal dor en bruin is en afvalt knippen we de wortels eraf en halen we het meeste vuil (velletjes en grond, etc.) eraf en mogen ze in de kisten naar hun bewaarplaats.

Mocht het toch nog veel gaan regenen gaan ze mee naar huis en gaan we ze onder een afdak ophangen om te drogen.

We hebben de eerste 4 overvolle emmers tomaten geoogst en nu beginnen ook de nog meer Tropische groenten in de kas te bloeien, en soms al wat vruchten te geven.

Op de foto zie je de eerste vruchten van de aubergine Little Fingers. Ze is een vroege aubergine, hier samen met de Striped Toga gaven de eerste vruchten. De vruchten zijn dan ook maar klein hoor, dat kun je niet op de foto zien maar ze zijn maar iets langer dan een vinger en dan 2 of 3 keer zo dik. Toch leuk (en lekker, hoop ik).

Op de volgende foto zie je mijn kleine onderschatting; de courgettes op broeimest (waarbij je een flinke hoeveelheid verse mest met stro op een hoop gooit en dat afdekt met tuingrond. Onder de tuingrond gaat de mest met stro composteren en dat geeft warmte aan de grond. En onze grond is nogal rijk, samen met de koemestkorrels en Culterra die we hebben gegeven groeit de hele hoop met courgettes en pompoenen nu de tuin bijna uit.

We moeten al uitlopers afknippen, zodat ze niet in de naastgelegen pruimen- en perenbomen gaan klimmen, en aan de voorkant toppen zodat ze niet het aardbeienveld in kruipen. We hebben in ieder geval al wel een stuk of 30 courgettes kunnen oogsten.

En ik heb nog een nieuwe courgette gezaaid, en trouwens ook nog een komkommer. Want de eerste tekenen van meeldauw laten zich zien, niet zo vreemd in dit warme vochtige weer bij planten die langzaam uitgeput raken van het geven van zoveel oogst.

Met nu nog 1 of 2 nieuwe courgettes (en kaskomkommers) te zaaien hoop ik die over 2 weken al uit te kunnen planten en dan er dan in september en oktober van te kunnen oogsten (al hangt dat dan natuurlijk ook altijd af van het weer).

Tot slot nog een foto van de eerste rijpe peper van dit jaar; de Schwarze Peperoni. Mooie planten, met wat paars in het blad, bloeiden als eerst (met paarse bloempjes), en de pepers rijpen dus van zeer donkerpaars naar helderrood.

Ze ziet er wat Jalapeño-achtig uit, of ze ook net zo heet en even kruidig van smaak is weet ik nog niet, dat ga ik komende week eens voorzichtig proeven.