Oogst

Ik durf het bijna niet te zeggen….. maar we hebben ruimte tekort. Alweer, hoe klein of groot een tuin ook is, blijkbaar leren we het nooit en schatten we het verkeerd in :-). En dus hebben we een derde deel van de vroege aardappelen gerooid.

Het is het ras Tiamo, dat al bekend staat om een snelle groei en afrijping. Wij zijn er in ieder geval vooralsnog heel tevreden over want alle andere rassen hebben nog echt kleine aardappeltjes. En een vroege oogst, de phytophthora hier nog niet in zicht, is altijd fijn. Nu de smaak nog, dat weten we over een paar dagen.

En ze hadden nog kunnen groeien, ware het niet dat we door het al genoemde ruimtegebrek wat planten hebben gerooid zodat de maïs er geplant kan worden. Want daar was verder in de hele tuin geen vierkante meter meer voor vrij.

Nog meer oogst:

Sinds het vorige tuindagboek, waarin ik het had over schimmel in de knoflook en rode uien, en na het berichtje van Riet daarover, toch dit jaar maar weer eens bedacht dat ik heermoesgier wil maken. Want de heermoes is hier gratis, en ik hoef amper te bukken om het te plukken met dit warme, vochtige weer. Dus de gier maken is een fluitje van een cent; gewoon een emmer heermoes plukken, water erbij tot aan de rand en dan een week of 3 laten staan.

De gier gebruiken valt niet mee, want ik kan me herinneren van een paar jaar geleden dat de geur minstens zo erg is als de geur van brandnetelgier. Maar voor het goede doel; heermoes schijnt veel mineralen te bevatten, waaronder Silicium, en daardoor is ze algemeen plantversterkend en kan de gier preventief worden gebruikt tegen schimmelziekten als meeldauw, etc.. Of het waar is, geen idee. Maar als ik het dan toch pluk, dan kan ik het net zo goed in een emmer water zetten in plaats van weg te gooien. Baat het niet….

De courgettes zijn nu trouwens het allerlekkerst, zo jong en romig.

De volgende foto is een foto van het stukje nieuwe tuin met potten:

Nu een hardhouten bankje voor de tafel staat werkt bijna als een etagère. Handig ook, want potten water geven gaat toch net wat makkelijker wanneer die potten niet al te ver bij elkaar vandaan staan, scheelt een hoop gesjouw met volle gieters.

Tot slot dan nog een foto van één van mijn favoriete eenjarigen: Mimulus. En in dit geval de Mimulus cupreus. Eigenlijk een vaste plant maar hier overleeft ze niet altijd de winter. Maar prima als eenjarige te zaaien.

Het kleine blad is heldergroen, de steeltjes zijn donker gekleurd en de grote hoeveelheid felrode (eigenlijk meer rozerode) bloemen steken daar dan bovenuit. Ook nog leuk; de bloei duurt niet heel lang, een paar weken. Maar dan knip ik de plant wat terug, en dan herstelt ze daar binnen een paar weken van, en dan begint gewoon weer een nieuwe bloeiperiode.

Morgen een dag verplichtingen, maar zaterdag moeten er weer tomatenplanten nodig gediefd en opgebonden worden. Met ruim 50 graden in de kas waren de afgelopen dagen te warm/zonnig, ik ben dus bijna blij dat zaterdag een wat bewolkte dag wordt zodat er in de kas gewerkt kan worden. Wellicht dan eens wat foto’s maken van de tomatenplanten, paprika’s, etc..