Eenjarigen

Eindelijk….. niet iedereen zal het hebben gemerkt, maar ik ben de laatste 2 maanden bijna elke avond druk bezig geweest met de database van eenjarigen. En ze is klaar, eindelijk (nou ja klaar, ondertussen staat onderaan al weer een klein lijstje van soorten die ik er weer in kan zetten :-)).

Maar in ieder geval vind ik het voor nu genoeg, er staan voor nu zo’n 80 soorten eenjarigen in, met beschrijving en zoveel mogelijk foto’s. Ga er vooral eens kijken (al is het maar om mij een plezier te doen :-)): Database Moestuinbloemen (uiteraard ook via de menubalk te vinden). En mocht een link het niet doen, of iets anders fout gaan, dan hoor ik het natuurlijk graag!

Over eenjarigen gesproken, hier staan een aantal soorten al weer klaar om uitgeplant te worden, eigenlijk al wel groot genoeg.

Ik ben blij dat we dat gisteren niet hebben gedaan, want zojuist hagelde het hier flink, en of de jonge tere zonnebloemzaailingen en de fijn geveerde Cosmossen dat zouden hebben overleefd betwijfel ik. maar heel lang zullen we ook niet meer wachten met het uitplanten van deze zaailingen, want ze groeien de tray al een beetje uit.

Wel eerst dan maar biologische slakkenkorrels strooien, want de eergisteren uitgeplante slazaailingen waren alle 30 in 1 nacht verdwenen, tot op het worteltje weggevreten. En dat geldt ook voor de rucola naast de aalbessen (blijkbaar een mooi verstopplekje voor de slakken). Alles wat naast de bessen stond is tot op de grond weggevreten.

Ik hoef vast niet uit te leggen dat, als je ook last hebt van slakken, dat je wel de goede slakkenkorrels moet gebruiken, op basis van ferri fosfaat (bijvoorbeeld Escargo maar ook de Action verkoopt ze – en dat scheelt de helft van de prijs), die zijn bij normaal gebruik niet of nauwelijks schadelijk voor andere dieren. Als je ‘gewone’ slakkenkorrels gooit zullen de slakken ter plekke sterven en worden opgegeten door vogels en egels, etc. die er heel ziek van worden en/of dood gaan. Dat wil je natuurlijk nooit, en al helemaal niet in deze tijd, waarin er van alles wordt geboren/gebroed, etc..

Nog even terugkomen op de Rucola, in mijn vorige tuindagboek reageerden wat mensen die rucula overhielden na de winter. Ik weet nog niet of ik dat ook ga proberen, maar in ieder geval wel met de wilde rucola. De ‘gewone’ rucola is Eruca sativa. Lekker, nootachtig, pittig. En dit jaar heb ik daarvan het ras Sweet Oakleaf gezaaid. Helaas zijn daar dan de helft van de zaailingen van opgevreten door de slakken, maar haha…. ik heb nog zaden over, dus ik ga er nog wat bij zaaien. Op de foto zie je deze Sweet Oakleaf. Ik heb even geproefd en de blaadjes zijn (nu, in het jonge stadium) opvallend dik, meer nootachtig en sla-achtig van smaak, en maar een klein beetje pittig. Lekker. En mooi.

Maar eigenlijk nog mooier is de wilde rucola die ik ook heb gezaaid. En wilde rucola is geen Eruca, maar Diplotaxis tenuifolia. En dus een vaste plant. En ze smaakt net zo pittig en nootachtig als de Eruca. En van deze Diplotaxis tenuifolia heb ik het ras Dragon’s Tongue gezaaid. En die zaailingen hebben een duidelijke rode nerf in het blad, het blad is kleiner en veel pittiger, veel meer pittig dan nootachtig. Ook erg lekker, en ook erg mooi.

Ik ben benieuwd hoe beide rucolasoorten zich gaan ontwikkelen, zowel in uiterlijk als in smaak, opbrengst, doorschieten, etc. En ik ben benieuwd of ze onderling kunnen kruisen. Zo nee, dan zou ik kunnen gaan proberen zaden te oogsten komende zomer :-). Maar voorlopig kan ik over mogelijk kruisen op internet geen informatie  vinden. Nog even doorzoeken, of wellicht kan iemand die dit leest daar duidelijkheid over geven? Het lijkt mij bijna van niet, het is een heel andere plant (al lijken ze op elkaar en smaken ze hetzelfde), niet dezelfde soort en niet eens dezelfde ‘Genus’.

Afijn, dat is zorg voor later. Want voorlopig nog heel veel uit te planten. Maar ook nog te zaaien. Ik weet nu alweer dat ik ruimtetekort heb (en dat lijken alle mensen die van tuinieren houden te hebben, en dan lijkt het ook niet veel uit te maken of je 50 vierkante meter hebt of 500 vierkante meter). Op de foto zie je een bak met tomatenzaailingen (ik vind het zelf grappig om te zien hoe verschillend de verschillende rassen groeien, met verschillende bladtypes, en toch allemaal tomaten).

Ze groeien niet snel, maar ze groeien wel. En zijn ondertussen gewend aan de felle zon in de kas en aan de koude nachten. En aangezien de grondtemperatuur in de kas ondertussen 16 graden is gaan we de tomatenzaailingen deze week al uitplanten, dat is (denk ik) beter voor ze dan overdag zoveel opwarmen en ’s nachts zoveel afkoelen. Als ik naar de lange termijn weersverwachting kijk zie ik komend weekend nog een keer +3 graden in de nacht staan en verder tot 24 april alleen maar wat hogere temperaturen. En dus gaan we uitplanten. Altijd een projectje op zich, passen en uitmeten, zorgen dat de goede rassen op de juiste plaats staan, gelijk stokken erbij, labelen, etc.. Maar daarover in het volgende tuindagboek meer.

Tot slot nog even een foto van de rode Rabarber (met dank aan Wouda!). Ze is van buiten en van binnen donkerrood, en daardoor heel romig en minder zuur van smaak.

Bijna tijd voor het maken van rabarbertaart!