Uienconfituur met honing en speculaaskruiden

Ingredienten

  • Ruim een kilo witte uien (1 kilo schoongewogen)
  • 2 x 150 cc Gewurztraminer (witte wijn)
  • 200 cc ciderazijn
  • 100 gram sultanarozijnen
  • 300 gram kristalsuiker
  • 200 gram woudhoning
  • 1 volle theelepel speculaaskruiden (1 gram)
  • zout en peper naar smaak

Details

Bron: Christine Ferber (Die Marmeladen Bibel)
Voorbereiding: 30 minuten
Kooktijd: 40 minuten
Totale tijd: 70 minuten
Soort keuken: Mengelmoes

Ik hou van eenvoudige recepten, zoals aardbeienjam met alleen aardbeien, suiker en wat citroensap. Maar ik ben ook altijd erg benieuwd naar de meer bijzondere recepten, ik zoek ze altijd op in boeken en internet. Dit recept vond ik in een Duits inmaakboek van Christine Ferber (Die Marmelden Bibel, helaas alleen heel af en toe nog voor veel geld tweedehands te koop), en zij heeft/geeft echt overheerlijke recepten voor jam en gelei (denk aan deze vijgenjam met citroen en pijnboompitten of jam van blauwe bessen en bramen met steranijs). Alleen daarom wilde ik dit recept eens proberen. Maar ook omdat het zo bijzonder klinkt. En ook is. Want ik kan het lastig omschrijven; het is geen jam, maar het is wel zoet, maar het is ook een beetje hartig, en kruidig, en het heeft een vleugje zuur, en ondanks de kooktijd is het best knapperig te noemen, met veel structuur. Ik moet aan zuurkool denken :-). En daar is het ook lekker bij. Zelf wordt bij het recept genoemd dat het lekker is om er aardappelen mee te vullen (mengen met het aardappelvruchtvlees, crème fraîche en Parmezaanse kaas en dan in de oven). Zelf vind ik het ook lekker bij de lunch, bijvoorbeeld op een broodje kipfilet of kaas. En zeker ook op een hamburger of andere burger. Ik at het ook bij een kaasplankje, heerlijk bij brie of camembert. En in het boek wordt het ook geadviseerd bij gegrild vlees. Het heeft ook niet de structuur van confituur hoor, het is zeker niet gebonden of plakkerig; de uien zijn knapperig, de rozijnen zacht en het geheel zit in een dunne saus.

Lekker en bijzonder, misschien even wennen en bedenken wat je er mee kunt, maar zeker voor herhaling vatbaar!

Ik denk trouwens dat de juiste ingrediënten belangrijk zijn; de ciderazijn geeft echt een andere smaak dan gewone natuurazijn, en dat geldt ook voor de Gewurztraminer die veel minder zuren bevat dan andere witte wijn en de woudhoning die veel donkerder en kruidiger van smaak is dan bloemenhoning. Het geldt eigenlijk altijd wel voor de inmaakrecepten van Christine Ferber; de uitgekiende ingrediënten in de juiste hoeveelheid en de bereidingswijze bepalen het resultaat. Dat wil niet zeggen dat het niet lekker is met bijvoorbeeld witte wijnazijn of bloemenhoning, dat kan natuurlijk altijd geprobeerd worden, maar ik heb voor dit recept de aangegeven ingrediënten gebruikt en dat geeft in ieder geval dit heerlijke resultaat.

Instructies

Stap 1: Voorbereiden

Pel de uien, weeg 1 kilo af en snijd ze in dunne ringen (ik gebruikte een mandoline, daarmee krijg je mooie ringen die allemaal even dun zijn). Weeg de andere ingrediënten af.

Stap 2: Koken

Giet 150 cc Gewurztraminer-wijn en de ciderazijn in een pan en voeg de uienringen toe. Zet op middelhoog vuur en breng al roerend aan de kook. Blijf roeren tot de uien slinken en het vocht vrijwel helemaal verdampt is. Voeg dan nogmaals 150 cc Gewurztraminer-wijn toe, plus de rozijnen, suiker, honing, speculaaskruiden, en een flinke snuf zout en peper (naar smaak). Breng ook dit weer al roerend aan de kook en laat op laag vuur 20 minuten zachtjes koken, regelmatig voorzichtig omscheppen.

Stap 3: Inmaken

Steriliseer de potten en deksel op het laatste moment en zoals je gewend bent. Ik maak ze schoon met kokend water en soda, spoel ze na met kokend water en laat dat hete water in de potjes en deksels staan tot ik kan gaan vullen, maar er zijn mensen die ze 10 minuten in kokend water leggen, of een half uur op 150 graden in de oven steriliseren, etc.. Giet vervolgens het kokendhete water uit de potjes en deksels en vul ze met de nog kokendhete uien/rozijnen. Verdeel tot slot het kookvocht dat onderin de pan zit over de potjes met uien. Sluit de potjes en laat ze afkoelen (ik zet ze altijd ondersteboven en vind dat dat een beter resultaat geeft dan niet ondersteboven zetten maar dat is een eigen keuze). Controleer na het afkoelen of ze vacuüm zijn. Potjes die niet vacuüm zijn en geopende potjes bewaar je in de koelkast en maak je binnen enkele weken op. Vacuüm potjes zijn buiten de koeling ruim een jaar houdbaar.

Beoordeel dit recept

Bedankt voor uw beoordeling, deze is goed verwerkt.

Meld je aan voor de nieuwsbrief