Genieten

Het hoeveelste blog in 2023 zal dit zijn terwijl het buiten regent en hard waait? Ik moet er bijna van zuchten. Ware het niet dat ik weet dat er ook een keer ‘ander weer’ komt en het lijkt er heel voorzichtig op dat dat vanaf zondag het geval is. lk mag het hopen.

De clematis die ik vorige week wilde planten maar wat niet lukte omdat het plantgat vol met water stond staat nog steeds in haar pot te wachten. Donderdag was het water in het gat gedaald tot een centimeter of 8, maar met een verwachting van 27 millimeter regen op vrijdag, en nog eens 18 millimeter op zaterdag bedacht ik dat ik toch nog beter even kon wachten. Hetzelfde geldt voor het poten van de aardappelen, ook al komen die in een verhoogde bak te staan. Ze liggen nu al zo lang te wachten, die paar dagen kunnen er ook nog wel bij. Bovendien zijn 5 en 6 april constellatie-technisch gezien heel goede dagen om aardappelen te poten 🙂 . En het is ook fijn als ik geen regendichte winterlaarzen aan hoef. Ik ben sowieso toe aan zomerschoenen, een t-shirt en een niet al te zware jas.

Het t-shirt is nog een beetje veel van het goed maar vanaf zondag lijkt het wel echt langer dan een paar dagen droog te worden, met een zonnetje en een drogend windje. Wel fris, met wat lichte vorst maar dat nemen we graag op de koop toe. Als de zon eens wat vaker schijnt kan de grond opwarmen, buiten maar zeker ook in de kas. En daar zijn de zaaisels en zaailingen die daar staan erg blij mee.

We hebben de kas grotendeels leeggeruimd, er staan nu alleen nog bloemkoolplanten, 8 andijvieplanten en 3 rijtjes snijbiet (de foto daarvan zie je bovenaan dit blog). Over die andijvie: het toont maar weer eens aan dat je nooit te snel op moet geven. Ik zaaide in augustus winterandijvie voor in de kas en plantte die in september uit. De planten kregen het zwaar, met dank ook aan te veel vocht en luizen en daarna vorst. Ik wilde de restjes die nog in de grond stonden in januari al bijna uit de grond halen. Maar omdat er weer wat nieuwe bladeren in het hart verschenen besloot ik ze toch maar te laten staan.

Ik heb de rotte buitenbladeren voorzichtig wat weggehaald zodat alleen het minihartje en enkele goede buitenbladeren overbleven. En zo zien ze er nu uit:

En zo eten we 7 maanden na het zaaien toch nog winterandijvie van eigen tuin 🙂

Er zijn trouwens wel meer kleine lichtpuntjes in deze kletsnatte dagen hoor. We klagen graag over het weer maar ondertussen zaaien we stug door. En we zien de veranderingen in de tuin. Die lijkt nog heel kaal (en moet ook nog gevuld worden) maar de bessen krijgen blaadjes, de eerste bloemknoppen verschijnen in de fruitbomen, en vaste planten en kruiden lopen weer uit.

Ik maakte deze foto van de Franse dragon eind februari:

Ze staat buiten in een flinke pot (Franse dragon maakt dan ook een flinke en vooral brede plant). Precies een maand later, met alle kou, regen, storm, natte sneeuw en hagel waar ik al zo vaak over klaagde, ziet dezelfde plant er zo uit:

Ik zou een voorbeeld aan haar kunnen nemen: minder klagen en stug doorgaan 🙂

Dat lukte deze week helaas maar 1 dag. Maar wel een vruchtbare dag. Waarin we nog flink wat brandnetels weghaalden, wat verspeenden en de knofloken verzorgden. We hebben de knoflook eind oktober geplant en de kleine plantjes hebben in arme grond de winter prima overleefd. Hoe groter de planten aan het begin van de winter, hoe minder goed ze bestand is tegen ziekten, plagen, regen en vorst. Maar te kleine plantjes hebben nog niet genoeg wortels om voldoende weerbaar te zijn. Zelf vind ik een hoogte van ongeveer 8 tot 15 centimeter heel goed aan het begin van de winter (al gaan ze natuurlijk niet dood als het lager of hoger is maar we hebben met die hoogte de beste ervaringen).

We hebben deze week het onkruid tussen de planten weggehaald, wat samengestelde organische moestuinvoeding gegeven en de grond tussen de planten wat los gemaakt.

Zo, die staan er weer netjes bij, en kunnen gaan groeien. Er ligt nog wat oude mest met stro tussen de plantjes en dat laten we zo. Maar ernaast heb ik 2 rijtjes worteltjes gezaaid en daar heb ik repen worteldoek voor gebruikt. Het ziet er lelijk uit, ik weet het. Maar door de stenen blijft het worteldoek op z’n plaats en helpt het op een zonnige dag de grond wat op te warmen. De worteltjeszaden kunnen zo beter kiemen dan wanneer ik mest met stro tussen de rijtjes zou hebben gelegd. Bovendien waait dat weg, of de vogels pikken erin, op zoek naar eten. Als de wortelzaden zijn gekiemd en eenmaal plantjes zijn is het ondertussen half tot eind mei, kan het gronddoek met de stenen weg en kan ik er stro en/of bladeren tussen leggen. En zoals ik zo vaak zeg; zo moet het niet, er zijn heel veel manieren, dit is zoals ik het fijn vind om te doen.

Op de foto zie je trouwens rechts de al voor een deel verteerde mest met stro liggen dat ik weghaalde (en dus later weer terug mag). In het vak links erachter zie je ook mest met veel stro liggen; dat is voor de courgettes, pompoenen, augurken en mais. En rechtsachter zie je een heel leeg vak (op wat stenen en een emmer met stokjes na: daar komen de aardappelen. En dan wordt het puzzelen want alle aardappelen passen daar niet in. En daarna is er nog maar 1 groot vak vrij, voor de laatste aardappelen maar ook kolen, knolselderij, bonen, doperwten, venkel, bieten, rucola, sla, bleekselderij, snijbiet, en ik vergeet dan vast nog wat. Oh ja, en voor de eenjarige bloemen die ik heb gezaaid. Mmmm…….. er staat amper iets in de tuin, en toch is er al ruimtegebrek 🙄

Tot slot van dit blog: ik plaatste op mijn instagrampagina deze week al 2 foto’s; van een ieniemienie bloemkooltje in de kas. Nu er eenmaal een kooltje in zit geef ik om de dag water. En binnen enkele dagen ziet ze er al zo uit:

We hebben 7 planten staan en de kooltjes erin zijn nu ongeveer 8 tot 10 centimeter groot. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik hoop en denk toch echt dat we, met zonnige dagen op komst, misschien over anderhalf tot twee weken bloemkool van eigen tuin eten. Tjonge, wat verheugen we ons daar op!!

En de andere foto die ik op instagram plaatste is die van de winterpostelein die in de kas begint te bloeien, en die plak ik hieronder (lekker makkelijk) even.

Speciaal voor deze gelegenheid (je weet wel, het einde van de ‘koude moesson’ en het begin van een hele week droog weer met een zonnetje ) wens ik iedereen een prachtige zonnige zondag in de tuin, en daarna heel veel succes en plezier met het inhalen van alle achterstand, het poten van de aardappelen en uien, het in huis vertroetelen van de zaailingen die geen kou verdragen (want de nachten worden koud!). We gaan genieten van eindelijk een beetje lente in de tuin!