Over rozen

Allereerst wil ik graag iedereen heel hartelijk voor de tips m.b.t de rozen waar ik het in mijn vorige blog over had! Dat heeft er voor gezorgd dat ik nog steeds geen rozen heb besteld. Ik had een lijstje van 25 soorten/rassen waar ik in moest gaan schrappen en nu staan er in hetzelfde lijstje wel 50 :-).

Ik noemde in mijn vorige blog al een aantal eigenschappen waar ik rozen graag op uitzoek. En één daarvan is dat ik graag wil dat ze zo min mogelijk stekels hebben. Dat is misschien een beetje flauw, want rozen hebben nu eenmaal bijna altijd stekels. Het is bijna hetzelfde als zeggen dat je van chilipepers houd maar niet goed tegen heet eten kan :-). Maar ik heb er 2 goede redenen voor: de eerste is dat ik nu eenmaal niet handig ben, ik heb ook zonder rozen altijd schrammen en blauwe plekken. En de 2e reden is dat een volkstuin wat anders is dan een achtertuin; er groeit heel veel onkruid waaronder ook heermoes, brandnetels, winde, etc.. En dus moet ik in de moestuin veel vaker en intensiever onder de rozen wieden. De kans op flinke schrammen is daarom veel groter dan in een beschutte tuin bij huis. Ik wil ook niet perse rozen zonder stekels maar ik wil ze vooral met niet al teveel stekels (want het aantal stekels per tak kun je ook nog wel op een schaal van 1 tot 10 indelen).

Op de volkstuin staat bijvoorbeeld een Whitfield Wonder; een roos met heel veel en heel scherpe stekels aan overhangende takken, op elke centimeter zit wel een grotere of kleinere maar altijd scherpe stekel. Daarnaast duurt de bloei maar kort en de beloofde bottels heb ik nog nooit gezien. Ook de geur is niet geweldig. Ik twijfel nog (voor de vorm 🙂 maar misschien mag ze er wel uit en kan ik die roos vervangen door een nieuw exemplaar met in alles betere eigenschappen.

Soms neem ik stekels op de koop toe. Zoals bij één van mijn favorieten: struikroos Nostalgie.

Je ziet deze roos trouwens ook bovenaan dit blog. Ik heb deze roos al zeker 15 jaar en elk jaar is ze gezond, groeikrachtig, en bloeit ze rijk en lang (soms wel tot in december). De jonge scheuten hebben veel rood/paars in zich, het blad in donkergroen, en de bloemen hebben een prachtige dubbelkleur. Helaas weinig geur, en dus wel ook stekels (niet heel veel maar wel grote). Dat neem ik dan dus op de koop toe. Een paar goede rozenhandschoenen zijn trouwens altijd handig, ook voor de verzorging en snoei van bijvoorbeeld bramen, frambozen, etc.

Nog zo’n lieveling, gezond, groeikrachtig maar meer in golvend herbloeiend is Just Joey. Ook deze roos kocht ik ruim 15 jaar geleden. En in dit geval nog een pluspunt: ze geurt heerlijk!!

Ik heb trouwens niet altijd even goede keuzes gemaakt. Denk aan de Whitfield Wonder die ik net noemde en wellicht verplant wordt naar het toegangshek bij het complex, maar ook de Tausendschön die ik de vorige keer al noemde (met matige bloei en ernstige meeldauw). En ik kocht ook eens een Claude Monet die helaas maar 2 of 3 jaar heeft geleefd. Er zijn nu eenmaal zwakke en oersterke rozen en alles daar tussenin, en deze bicolor stond toen al niet bekend als heel sterk (maar ik was eigenwijs omdat ik haar zo mooi vond):

En natuurlijk maakte ik nog wel meer fouten. Ik liet in mijn vorige blog al een foto van de klimroos Caroline Testout zien en vermeldde erbij dat ze uiteindelijk eens in een storm afbrak, samen met de pergola waar ze al jaren aan groeide (of overheen tuimelde, het is maar hoe je het noemt :-)). Zoals je op de foto kunt zien hangt ze ver buiten de verticale pergola:

Ook deze roos moet ik zo’n 20 jaar geleden hebben gekocht en ik weet niet meer of ik goed op de hoogte heb gelet of dat de informatie op het kaartje misschien niet helemaal klopte. En toen waren de tijden nog anders en was ik al blij als ik een mooie roos vond. Nu is er heel veel informatie op internet te vinden. En zelfs dan kom ik soms nog wel tegenstrijdige informatie tegen; soms over de bloeitijd of over de hoogte. Mocht je een roos of klimroos willen kopen, dan kan ik je van harte adviseren om meerdere websites te bezoeken en de informatie te vergelijken.

Zo vind ik nu bij de informatie van één van mijn favoriete klimrozen, James Galway, op verschillende websites wordt ze van 1,5 tot wel 4 meter hoog geschat. Hier gaat ze in ieder geval de 3 meter zeker halen (en dat is dan 1 meter hoger dan het hek waar ze aan groeit :-)). Over James Galway, ze is een echte David Austin roos; met een heerlijke geur en doorbloeiend. De bloemen zijn lilaroze en mooi gevuld.

En ik houd nu eenmaal van David Austin rozen; deze kweker kruiste oude rozenrassen met moderne, met als doel een nieuw ras met de geur en vorm van oude rozen maar dan beter ziekteresistent en doorbloeiend. En een aantal van die rassen hebben wat minder stekels. Uiteraard zijn er uitzonderingen en flinke verschillen, alleen daarom al handig en leuk om ze eens te vergelijken. In catalogi staan de Austin-rozen vaak in een eigen categorie ingedeeld. Eigenschappen die je vaak bij deze rassen tegenkomt is een ‘gekwartierde’ bloemvorm (waarbij je bijna een kruis in het midden van de bloem kunt tekenen, alsof de bloem uit 4 kwarten bestaat, je kunt dat enigszins bij de onderste bloem op de foto hierboven zien), of ‘komvormig’ (waarbij de bloemblaadje over elkaar heen naar binnen vallen). Zoals bij deze lage klimroos A Shropshire Ladd:

En nog een voorbeeld is deze Heritage:

Je ziet; er is een voorliefde voor wat pastelachtige kleuren, en dat dan in combinatie met een heerlijke geur en een goede gezondheid/ziektebestendigheid. Al hebben ze ook enkelbloemige witte rozen hoor. “Zal ik alleen maar Austinrozen kopen?”, vraag ik aan Ruud, nu ik zelf deze foto’s zit te bekijken. “Nou, als je het niet erg vind bemoei ik me daar niet mee”, antwoordt hij, heel zeker wetend dat ik toch nog wel een paar keer van gedachten verander. En dat klopt, want ik zoek nog steeds naar een afwisseling van kleuren en vormen, geuren en hoogtes. Ik wil ook graag een enkelbloemige bijenlokkende roos, en een heel donkerrode, misschien toch ook nog eens een bicolor proberen. Etc. Zoals altijd zijn mijn ogen te groot, de tuin te klein en eisen te veel. Ik zoek en vergelijk dus nog even verder. Maar ergens in de komende dagen ga ik wel knopen doorhakken en bestellen, want nu zijn ze ook nog met kale wortel te koop en dat scheelt altijd in prijs in vergelijking met rozen in pot.

Ik schreef trouwens al eens een blog over het stekken van rozen, ook heel leuk om te doen (en het kan ook zeker succesvol zijn, mits je er gezonde, sterke rozen voor kiest). Je vindt die pagina hier: Rozen stekken

Misschien zijn er nog meer mensen die rozen willen kopen. Vandaar nog even een (onvolledige) lijst met links naar rozenkwekerijen in Nederland (die rozen op internet aanbieden en versturen):

• Belle-Epoque
• De Bierkreek (biologisch)
• De Border
• Het Gooise Land
• Lens roses
• Pharmarosa
• Rozenrijk
• Rozen Lottum
• Rozenkwekerij Deil
• Seurosa
• Verschuren rozen
• De Wilde
• De Zeeuwse Rozentuin

Ik beloof volgende week weer een blog over de moestuin. Maar eigenlijk horen rozen toch zeker ook in een moestuin hoor. Omdat ze zo lang en/of rijk kunnen bloeien. Omdat de enkelbloemige soorten en rassen heel veel bestuivers aantrekken. Omdat ze heerlijk kunnen geuren. Omdat een groot deel van de rozen goede plukbloemen zijn. En omdat de bloemen van sommige rozen eetbaar zijn. En omdat vogels in de herfst van de bottels kunnen snoepen. Zelf droog ik rozenblaadjes in de zomer:

Ik gebruik de gedroogde bloemblaadjes bijvoorbeeld in geurzakjes maar ik heb er ook wel eens rozenwater van gemaakt. Ze kunnen zelfs in een theemengsel worden gebruikt (heel voorzichtig want het kan wel wat sterk smaken :-)). En dan de bottels nog; die zijn goed voor in de thee. Maar je kunt er ook een jam of gelei van maken. Zelf droog ik ze en leg ze dan 2 maanden in (amandel)olie, heel goed voor de wat oudere huid en ik wrijf na het douchen een paar druppeltjes in mijn haar, het helpt tegen pluizen en droog haar.

Dus toch eigenlijk wel een moestuinbloem :-). En daarom dan nog 1 rozenfoto, samen met een geweldig leuk gedichtje dat ik via de mail van Els kreeg (ik weet niet van wie het is), en waarbij ze aan mij moest denken. Telkens als ik het lees moet ik ook aan mij denken. En aan de ramen die al heel lang niet gezeemd zijn. En Ruud vindt het ook heel herkenbaar 😆

MY WIFE, THE GARDENER

• She dug the plot on Monday,
• the soil was rich and fine.
• She forgot to thaw out dinner,
• so we went out to dine.

• She planted the Roses on Tuesday.
• She says they are a must.
• They really were quite lovely,
• but she forgot to dust …..

• On Wednesday, it was Daisies,
• they opened with the sun.
• All whites and pinks and yellows,
• but laundry wasn’t done!

• The Poppies came on Thursday,
• a bright and cheery red.
• I guess she was engrossed,
• she never made the bed ….

• It was Dahlias on Friday,
• in colors she adores.
• It never bothered her at all,
• all the crumbs upon the floors.

• I hired a maid on Saturday,
• my week is now complete.
• My wife can garden all she wants,
• the house will still be neat!

• It’s nearly lunch time Sunday,
• and I can’t find the maid.
• Oh NO!!!   I don’t believe it!
• She’s out there with a spade!