Begin(netje)
Nee, met deze kou valt er buiten nog weinig te tuinieren. Nou ja, we kunnen natuurlijk wel opruimen, mest en compost onder bomen en planten verdelen, onkruid wieden en potten leeg- en schoonmaken. Ik snoeide nog een laatste fruitboom (een peer), en de nestkastjes zijn weer schoon voor het nieuwe broedseizoen. Voor volgende week staat het verzorgen van de aardbeiplanten in emmers op het programma (de dode bladeren wegknippen, waar nodig wat nieuwe potgrond toevoegen en wat stro rond de planten leggen). En ook de frambozen moeten nog worden teruggeknipt. Maar eindelijk zitten de allerlaatste (al half uitgelopen) bloembollen in de grond. En hebben we enkele vierkante meters brandnetels uit de grond gehaald (wat kunnen die toch meters ver ‘wandelen’). Dat laatste doen we voorzichtig want zo links en rechts komen er al vaste planten boven de grond, maar zeker nog niet overal.
Op de foto hieronder zie je de citroenmelisse die uitloopt:
En zo zou ik ook foto’s kunnen maken van bieslook en knoflookbieslook, bergthee en salie. De tijm en oregano zien er nog zielig uit en dat geldt ook voor de rozemarijn. Maar de eerste scheutjes van Persicaria, Crocosmia, Agastache, Ligularia, Geum, etc. komen ook al voorzichtig boven de grond piepen.
In de kas is het nog behoorlijk vol en moeten we nodig oogsten en opruimen. En in huis begint de kraamkamer zich langzaam te vullen. Nu nog vooral met de zaailingen van pepers, paprika’s en aubergines. Een deel van de al wat oudere zaden kiemt niet en dus is er vandaag nog een tweede zaaironde. Maar de meeste zaden zijn gekiemd, en de zaailingen zijn ook al verspeend naar 9-centimeterpotjes. De eerste dagen houd ik ze extra goed in de gaten want dan zien ze er nog heel sneu uit. Maar binnen enkele dagen knappen ze vaak al wel weer op.
Kijk vooral eens naar het verschil; de zaailingen van de eerste foto hieronder verspeende ik gisteren, de zaailingen van de foto daaronder verspeende ik 4 dagen geleden:
Wat een verschil in slechts een paar dagen!! De zaailingen die ik al eerder deze week verspeende hebben al iets grotere kiemblaadjes, een iets dikker steeltje en zien er gewoon wat frisser uit. Ik krijg wel eens de vraag waarom ik al zo snel verspeen, wanneer de zaailingen alleen nog maar 2 kiemblaadjes hebben; dat komt omdat ik deze soorten in vermiculiet zaai: omdat daar geen voeding in zit moeten de piepjonge zaailingen al vlot over naar een potje met potgrond (met wat zand en/of perliet erdoor) zodat ze voeding krijgen om te groeien. Als ik in potgrond of zaaigrond zou zaaien zou ik inderdaad zeker ook nog even wachten met verspenen tot er wat meer blaadjes en vooral ook worteltjes zijn. En het kan dus allebei, ik vind dit zelf gewoon een prettige manier om paprika’s, pepers en aubergines te zaaien.
Dit weekend ga ik in huis de eerste bloemen zaaien en dat doe ik dan weer wel in een tray met potgrond met wat brekerzand erdoor: hoe langer je (moes)tuiniert, hoe vaker je eens wat anders probeert en je gaat ondervinden welke methode je voor welke soort uiteindelijk het fijnst vindt.
Thuis zijn dus de paprika’s, pepers en aubergines gezaaid. Op de tuin zaaide ik in een speciekuip die in de kas staat wat pluksla, veldsla en radijsjes. En zoals gezegd staat er nog heel veel in de kas wat nog geoogst kan worden (en ook geoogst ‘moet’ worden als ik nog wat in de kas wil zaaien). Deze week oogstte ik bijvoorbeeld nog koolrabi’s, rucola en wat waterkers uit de kas. En dan zijn er nog de kolen die gewoon moeten blijven staan als ik er komend voorjaar bloemkool en spitskool van wil oogsten (rond april/mei).
Ondertussen maak ik thuis weer wat potjes schoon, meng ik alvast wat potgrond met brekerzand en perliet voor als ik weer een paar zaailingen kan verspenen. Ik knip nog wat labels van oude lamellen en beschrijf ze ook alvast met de namen van de soorten die in enveloppen op zaaitijd apart liggen. De lampen gaan elke dag een paar minuten later aan en ook ’s ochtends is het alweer merkbaar eerder licht. Alles wijst op het aankomende voorjaar, ook de al weer voorzichtig uitlopende braam, aalbes en vlierbes. En dus begint het steeds meer te kriebelen. Ik moet nog doperwten voorzaaien, een kleine moeite om dan ook wat bietenzaadjes te zaaien. Oh ja, en Lathyrus natuurlijk. Het wordt langzaam tijd om de knoflook in de tuin wat voeding te geven zodat ze weer kunnen gaan groeien. En zo dansen er nog 100 mogelijke tuinklusjes in mijn hoofd. We hebben nog maar een paar weken voor de moestuinlente echt losbarst, we zullen elk extra uurtje dat we hebben aan de voorbereidingen daarvoor besteden. Hè, lekker druk, het werd tijd 😆
Tot slot van dit blog nog een opmerking: ik krijg alweer zoveel vragen dat ik het idee heb dat ik wel eens wat mis. Ik krijg ze via de mail, in reacties op pagina’s of blogs maar ook via facebook en instagram. Mocht ik eens een opmerking of vraag missen, laat het dan vooral nog even weten. En ik heb ook besloten om iets minder berichtjes op facebook te posten want daar ben ik nu eenmaal niet zo’n held in en het plaatsen van foto’s met wat tekst gaat nu eenmaal veel makkelijker en sneller op mijn instagrampagina (als je die nog niet kent, kijk dan even op dianasmooiemoestuin). Daar plaatste ik bijvoorbeeld begin deze week een foto van pas gekiemde paprikazaden, en gisteren nog deze laatste foto: van de palmkool waar we heel veel van hebben kunnen oogsten en die nu door begint te schieten. Nog een teken dat de lente eraan komt!!
Hallo Diana,
Even een paar ’technische’ vraagjes.
Als je de paprika’s en aubergines verspeent doe je dat in een mengsel van potgrond/zand en wat perliet begrijp ik. Maar waarom dit mengsel? waarom niet direct in potgrond?
Tot nu zijn de plantjes gekiemd bij 25 graden of zoiets en nu verspeen je ze in 9×9 potjes. Bij welke temperatuur laat ze dan verder groeien? Ik heb niet echt ervaring met deze groente-soorten. Tomaten wel en die gaan na het verspenen (in potgrond) verder groeien in een onverwarmde serre en s’nachts voor de kou naar binnen.
Ik hoor graag wat jij ervan vindt.
groeten
Wout de Schepper
Hoi Diana, inmiddels de info gevonden op je wel zeer uitgebreide database. Allemaal zeer beeldend en met aandacht voor het detail beschreven. Grappig dat je zelf zo’n drie in 1 pot uitplantmodel bedenkt. Inovatief! Ik kan weer verder.
groet
Wout de Schepper
Hoi Wout,
Fijn dat je het antwoord ondertussen hebt gevonden!
Ik schreef er al eerder 3 blogs over, ik weet niet of je die al had gelezen, misschien leuk om de link nog even te vermelden: Verspenen deel 3 (en daar vind je dus ook de links naar de 2 blogs die er aan voorafgingen).
groetjes en veel plezier met zaaien!!
Diana
Hoi Diana,
Ik zie bij jou geen laag(je) zand op de potgrond in de p9 potjes met de net verspeende paprika zaailingen. Heb jij nooit last van rouwvliegjes/ rouwvarenmug?
Groetjes, Mariël
Hallo Mariël,
Nee, eigenlijk zelden of nooit. Geen idee waarom want ik doe niets bijzonders en gebruik ook geen gesteriliseerde potgrond.
Ik heb geen kamerplanten (want de kat vreet die op :lol:) en ik heb wel eens het idee dat je de rouwvliegjes daar vooral ziet (en dan is besmetting met groenteplantjes natuurlijk snel gebeurd).
groetjes,
Diana
Oo wat fijn dat jullie ze niet of nauwelijks hebben! Hier staan de zaailingen altijd op zolder, in een grote tent met een lamp en kleine ventilator en we krijgen altijd tientallen rouwvarenmusjes die ook de wortels van de paprika en aubergine planten op eten.. ondanks een laag brekerzand erop. We hebben wel een paar planten maar die staan allemaal beneden. Onze kat eet alleen gras :😜
Hallo Mariel, ik dek de plantjes na het verspenen altijd af met hydrocultuur korrels zeker 2 lagen. De aarde van kamerplanten dek ik af met worteldoek en daarover ook die korrels, zo blijft de aarde vochtig en die vliegjes hebben geen kans hun eitjes te leggen.
Hallo Diana,
Mag ik even vragen welk merk potgrond je gebruikt. Oftewel waarmee heb je de beste ervaringen. Ik ben gewoon nieuwsgierig, want ik wil veranderen wat ik normaal gebruik.
Groetjes,
Lili
Hoi Lili,
Ik gebruik vooral potgrond voor de aubergines, pepers en paprika’s en andere tere zaailingen. Voor minder kieskeurige soorten (zoals kool en sla en zo) hergebruik ik graag potgrond waar ik zelf wat voeding aan toevoeg. En soms gebruik ik ook wel kokospotgrond die ik meng met wat perliet of grof zand ter verluchtiging. Maar mijn ervaring met kokospotgrond met aubergines, pepers en paprika’s is helaas niet heel goed (het houdt meer vocht vast waardoor een aantal zaailingen dood ging door verwelkingsziekte). Met tomaten gaat het fan weer wel prima.
Voor deze paprika’s en pepers gebruikte ik gewone potgrond van de Praxis (mede omdat ik geen auto heb en dit makkelijk en dichtbij op de fiets met XXL-fietstassen kon halen 🙂 ). Vroeger was ik kieskeurig en reed speciaal naar Intratuin voor bio potgrond, etc. maar nu neem ik ook bij de Lidl nog wel eens een 20-literzakje mee als het bij de boodschappen nog in de fietstas past. Ik zou graag mijn eigen potgrond willen maken (van eigen compost met bladaarde, zelf de juiste hoeveelheid voeding toevoegen, etc.) maar heb nog geen tijd gehad om me daar goed genoeg in te verdiepen om de gok te wagen en er dure zaden in te zaaien.
groetjes,
Diana
O Diana, wat ben ik jaloers, bij jullie kijkt de lente al om het hoekje. Hier (Oostenrijk) zitten we nog in diepe keiharde sneeuw, vannacht min 10, net als de afgelopen nachten. Gelukkig worden de dagen hier ook al langer, maar het zal nog lang duren voordat deze sneeuw weg is en de bodem weer zacht. Hier komt nog niks boven de grond uitpiepen. We hopen dat de schade dit jaar meevalt, de zware sneeuw maakt veel kapot. Het grootste probleem is dat de planten verdrogen.
Ik wacht nog een tijdje met voorzaaien, uit ervaring weet ik dat ik plaats gebrek in huis ga krijgen als ik nu zou beginnen. Maar de vingers jeuken en alles staat al klaar. Gelukkig hebben we zonnig weer en in een hoekje zonder wind is het heerlijk, maar voor ons kan de lente komen de winter was lang en koud genoeg.
Hoe gaat het met jullie nieuwe huisgenoot?
Hallo Con,
Hier was en is de winter vooral nat en daardoor, denk ik, ook wel flink wat planten verloren.
Zo is er geen enkel jaar hetzelfde, bij droog weer en -20 overleefden bijna alle Echeveria’s het buiten, nu met kletsnat weer en -4 zijn ze bijna allemaal dood. Ik vrees ook wel voor flink wat dode Salvia’s en zag al schimmel in wat Dahlia’s in de winterberging. We duimen maar dat er tocht nog wat meevallers zijn. En ik ga maar nieuwe Dahlia’s bestellen, elk nadeel heeft ook weer een voordeel 😆
Over Robin: ze is een vat vol tegenstrijdigheden, dat is misschien de beste omschrijving 🙂 . Soms is ze heel lief en komt ze kroelen. Maar ze kan ook heel chagrijnig zijn en blazen of bijten. Ze vindt het verschrikkelijk als we niet samen in de kamer zijn, een soort verlatingsangst. Maar als we dan op de bank gaan zitten en ze lekker tussen ons in komt liggen krijgen we een tik als we het in ons hoofd halen om haar voorzichtig te willen aaien. We kennen haar voorgeschiedenis niet maar ze is duidelijk wel erg beschadigd, door de thuissituatie vroeger of door het verblijf in het asiel. We hopen maar dat ze hier uiteindelijk rustiger wordt en zich veilig gaat voelen maar we begrijpen wel dat dat tijd nodig heeft.
groetjes,
Diana
Hallo Diana, op natte klei tuinieren heeft zijn grenzen, helaas, elk klimaat en soort grond heeft zijn voor en tegens. Maanden in de sneeuw is geen makkie, gelukkig hebben we een lange zomer (en daar verlang ik nu al naar), soms wel tot november dat maakt veel goed maar dat kan van het ene moment op het andere overgaan. Voor ons gevoel slaan we de herfst en lente over en gaan van de winter in de zomer en omgekeerd. Ik heb dit jaar de yuca buiten onder dak op het terras, goed ingepakt, gelaten, hopelijk haalt die het.
Ons hele leven hebben we huisdieren, elk dier heeft zijn eigen persoonlijkheid en voorkeuren, vooral bij katten is de “hun taal” soms moeilijk te lezen, een minimale verandering van gezicht spieren kan een teken zijn van genot of juist niet. We hebben een kater gehad die ontzettend klef was. Als die in de gaten had dat je ging zitten zat die boven op je en s nacht lag die letterlijk op ons. Hij heeft het vliegennet in het slaapkamer gesloopt om binnen te kunnen komen, we weten nog steeds niet hoe het hem gelukt is op de vensterbank van onze slaapkamer op de 1ste verdieping te komen. Zo klef die naar ons was zo onaangenaam was hij tegen de buurkatten, hij ging geen gevecht uit de weg en heerste met harde poot over zijn territorium. Zelfs de honden hadden respect voor hem. Hij nam natuurlijk altijd het lievingsmandje van de honden, en geen hond die hem er uitkreeg, hoelang ze er ook naast stonden.
Bijgaand een foto hoe hij zijn territorium bewaakt (toevallig ook een rode kater)
Robin is nog maar kort bij jullie, ze zal haar tijd nodig hebben en jullie veel geduld, men weet niet wat zo diertjes allemaal heeft meegemaakt. Zoals je haar gedrag beschrijft ook in een vorig blog, zou het kunnen dat ze lichte verschijnselen van dementie heeft? Wij hebben een hond gehad die ook dergelijk gedrag vertoonde.
groetjes
Goedemorgen
Begrijp ik het goed dat er nog kolen buiten staan? Wanneer zaait u die dan?
Het jaar Ron eten uit de tuin klinkt goed
Hallo Marielle,
De meeste kolen zijn wel koudebestendig maar kijk bij de aankoop van zaden wel altijd even goed naar de raseigenschappen want er zijn bijvoorbeeld bloemkoolrassen die geschikt zijn voor de zomerteelt en rassen die voor de winter geschikt zijn. Je kunt ook denken aan boerenkool spruiten, savooikool, bladkool, etc. Maar niet alleen kool kun je in of na de winter oogsten, andere koudebestendige soorten zijn rucola, landkers, winterpostelein, veldsla, aardperen, pastinaken, etc. En dan zijn er nog groentesoorten die wel wat vorst kunnen verdragen en je dus in een niet al te strenge winter nog kunt oogsten, zoals koolraap, snijbiet, bietjes, pluksla en mosterdblad.
Als je geen ervaring hebt in het moestuinieren met deze soorten is het misschien toch het handigst om gewoon af en toe eens een teeltpagina van mijn website te lezen, als een soort kou kan verdragen vermeld ik dat altijd. En je vindt er per soort veel tips m.b.t. zaaien, standplaats, verzorging, etc.
groetjes,
Diana
Hoi Diana,
Regelmatig blader ik door je site en heb al vele antwoorden gevonden, maar deze toch niet 😅. Ik vroeg me af of jij de meloenpeer ook per 3 plant, zoals aubergine, of juist alleen zoals tomaat. Ik weet niet zo goed waar ik deze bijzondere plant mee kan vergelijken.
Alvast heel erg bedankt voor je tijd en je antwoord.
groetjes, Ellen
meloenpeer? ik lees mee..
Hallo tuin.mom,
Een meloenpeer wordt ook wel pepino genoemd, ze is een plant uit de solanum-groep (Solanum muricatum), een vruchtgewas dat veel warmte nodig heeft.
Als ik haar teel, een paar jaar niet gedaan, toevallig dit jaar weer eens, houd ik de plant in een pot op een warm terras, of in een verhoogde bak. De plant maakt behoorlijk grote vruchten (ongeveer formaat vleestomaat) die in de herfst rijpen. De smaak is sappig en zachtzoet.
Ik hoop eens een teeltpagina over deze plant te maken, misschien lukt dat dit jaar tijdens de teelt van de planten.
Maar googel vooral dus ook even op meloenpeer of pepino en je vindt wel meer informatie.
groetjes,
Diana
Nooit van gehoord maar wat klinkt leuk en lekker! Ik zag dat Van der Wal aanraadt de zaailingen na het verspenen in ruime potten te zetten. Maar ook dat je de planten vorstvrij kunt overwinteren. Superleuk!!!! Groeten, Pien W
Hallo Ellen,
Nou, dat is ook toevallig 😆
Ik heb vorige week de meloenpeerzaailingen verspeend en per 3 in een potje gedaan. In heb 2 potjes met 3 zaailingen en ik zat te bedenken of ik die later weer zal scheiden of eens zal proberen om ze per 3 te telen :-). Dus ik denk dat ik eens 1 potje met 3 zaailingen houd, en de andere 3 over een paar weken weer ga opdelen in 3 aparte planten, zodat ik dit jaar eens kan vergelijken wat het verschil in groei en opbrengst gaat zijn. Ik wil ook 1 plant buiten zetten en 1 in de kas zodat ik dat eens kan vergelijken.
Weer een leuk experimentje dit jaar!
groetjes,
Diana
Haha, dat is inderdaad toevallig. Ik had toevallig ook net besloten om er 3 bij elkaar te zetten. Dan doe ik er ook nog een paar apart. Ik ben benieuwd naar het resultaat. Ik las dat de opbrengst buiten in de volle grond het best is. We zullen zien.
Bedankt voor je antwoord!
groet, Ellen
Hallo Diana
ik heb zaden van tomaat bij je besteld en heb van de mix multiflora de tomaten kunnen vinden
Maar de mix van buidels en peren en de mix van blauwe invloeden niet kunnen vinden
Natuurlijk is het een verassing wat er uitkomt maar zou het leuk vinden om te weten van welke tomaten er zaad in de mix zou kunnen zitten
Alvast bedankt voor je antwoord
Groetjes Inge
Dag Inge, je kan het bij deze reactie van Diana vinden: https://www.mooiemoestuin.nl/de-winterkas-in-2022/#comment-52767
Hallo Diana,
Ik volg je al een aantal jaren en heb veel profijt van je kennis en kunde op plantengebied.
Nergens vind ik een advies over een pottenpers. Heb jij hierover een mening?
Met vriendelijke groet,
Margriet
Hallo Margriet,
Of je een pottenpers wilt gebruiken is een persoonlijke keuze en voorkeur.
Ik kan er niet zo mee overweg, en omdat ik de potgrond die ik gebruik graag wat luchtiger maak viel het kluitje ook vaak weer een beetje uit elkaar. Maar onze oude tuinbuurman zweert erbij. Er is ook wel flink wat verschil in kwaliteit; de paar keer dat ik het probeerde gebruikte ik een goedkope perspotjespers voor 1 kluitje, onze buurman had een exemplaar van zwaar metaal waar hij gelijk 6 potjes me kon persen. Ik zaai nu eenmaal graag in een tay met vakjes en pot die later, indien nodig, naar 9-centimeterpotjes. Maar zoals gezegd; dat doe ik nu eenmaal al meer dan 25 jaar, ik ben er aan gewend en vind het prettig. Maar of je het gebruik van een potjespers fijner vindt kun je alleen maar beslissen door het gewoon eens te proberen.
groetjes,
Diana
Goedemiddag,
Op je foto’s zie ik handgeschreven etiketten staan. Als ik iets op een etiket schrijf dan vervaagt dit in de loop van de tijd.
Mijn vraag is; welke etiketten kan ik het beste gebruiken?
En dan beschrijven met viltstift of potlood?
Groet Nico
Hoi Nico,
Ik maak zelf etiketten van oude verticale kunststof lamellen, gevonden bij een berg groot afval langs de weg, ik kan er nog jaren mee vooruit 🙂
Mijn tuinbuurvrouw knipt ze zelf van yoghurtbekers, dat gaat ook prima.
Uiteindelijk moet het een beetje een stevig soort kunststof zijn zodat je ze zonder buigen of breken in de grond kunt stoppen (en je ze later kunt hergebruiken of alsnog bij het plastic afval kan gooien).
Het belangrijkst is de soort stift; een wat zachter potlood gaat prima en blijft lang zitten. En anders een permanent marker stift. En die zijn er in veel kwaliteiten. Zelf gebruik ik graag die van de hema (deze) maar er zijn er heel veel meer hoor (maar ik heb ze ook wel eens gekocht die dan toch sneller vervagen en dat doet deze, naar mijn mening, minder snel).
groetjes,
Diana