Geen moeilijke beslissing

Deze week 2 blogs, dit korte persoonlijke blog, en daarnaast een wat uitgebreider blog over een artikel dat ik afgelopen week las en waar ik enthousiast over ben.

Ik was verbaasd en vooral ontroerd door de grote hoeveelheid hartverwarmende reacties op mijn vorige blog (via de website en mail) en zou graag iedereen persoonlijk willen bedanken. Maar het zijn er zoveel dat me dat niet gaat lukken. Nou ja, ik zou het kunnen proberen maar dan zou ik deze week en volgende week geen blog kunnen schrijven, en ik zou mezelf in een aantal reacties herhalen, en ik denk ook niet dat iedereen ‘de reactie op zijn of haar reactie’ leest.

Ik wil daarom graag van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen heel hartelijk te bedanken voor alle lieve reacties, bemoedigende woorden, de tips, de aanbiedingen om te komen helpen, de persoonlijke verhalen en de oppeppers!! Het deed en doet me werkelijk heel goed. Heel veel dank!! En het heeft me daarnaast ook nog eens serieus geholpen want ik bedacht tijdens het lezen van alle reacties dat niemand van me verwacht dat ik een besluit neem.

Dus ik ga nu ook geen besluit nemen. Ik had zelf telkens het gevoel dat dat moest en nodig was, omdat het zo niet langer ging, in mijn beleving. Maar dat zat dus vooral in mijn eigen hoofd (nou ja, iedereen die de tuin ziet zal beamen dat het anders uitziet dan vroeger 😉). Ik mis Ruud. Zijn gevoel voor humor, relativeringsvermogen, en onze discussies. Na 30 jaar altijd alles samen te hebben overlegd en besloten moet ik het nu alleen doen. Van kleine dingen zoals de aanschaf van een apparaat tot zelfs het besluit om hem op de wachtlijst te plaatsen voor een instelling waarvan ik denk dat die het best bij hem past omdat die aan het water ligt. En dus ook de beslissing wat ik met de tuin moet doen. En omdat heel veel van de beslissingen die ik al heb moeten nemen op korte termijn moesten worden genomen, had ik blijkbaar ook bedacht dat ik haast moest maken met de beslissing voor de tuin.

Maar waarom eigenlijk? Ik ga komende december gewoon de tuinhuur voor 2025 betalen. En dan zie ik wel. Misschien zeg ik daarna alsnog een deel van de tuin op, misschien ook niet. Hoe dan ook heb ik tijd om er deze winter rustig over na te denken, misschien wel wat struiken te verzetten en over een andere indeling na te denken, etc. Ik kreeg tips van mensen die het over gras zaaien hadden, over afdekken met karton, over groenbemesters, een bloemenweide en noem maar op. Allemaal prima opties die ik overweeg (en het één sluit het ander ook niet uit). En ik kreeg aanbiedingen van mensen die willen komen helpen. Ook daarvoor mijn hartelijke dank! Dat is nu helaas geen optie omdat Ruud te onrustig is voor een dagbesteding (2 verschillende geprobeerd), en zelfs bij de hulp die ik nu in huis krijg kan ik vaak niet veel langer dan een uur weg omdat hij dan onrustig en verdrietig wordt. Dat wordt anders als Ruud niet meer thuis woont maar daar wil ik nu nog niet over nadenken. Wellicht neem ik het aanbod ergens in het volgende jaar dus alsnog heel graag aan!

Genoeg getreurd nu, want ik ben blij met het nemen van geen beslissing. ik ga lekker stukje voor stukje opruimen in de tuin als ik er naartoe kan!! En zie vooral het volgende blog, dat biedt nieuwe perspectieven. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb ondertussen zaden van winterrogge, bladrammenas, Japanse haver en Westerwold’s raaigras besteld 😁, want die kunnen nu nog gezaaid worden. Op de foto hieronder en bovenaan dit blog het Tubbinger mengsel (een groenbemester-mix die je vooral in het voorjaar of vroege zomer zaait) zoals dat er in juli uitzag.